Αναμνήσεις του ανθρώπινου σώματος

15:48 9/4/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Ένας ανοιχτός διάλογος του ανθρώπινου σώματος με τις εικαστικές τέχνες και τις πολλές κοινωνικές εκδοχές του σώματος που κατοικούμε σε μία ομαδική έκθεση Ελλήνων και ξένων εικαστικών στην Kalfayan Galleries.

Με αφετηρία το ομότιτλο ποίημα του Κ.Π. Καβάφη* η ομαδική έκθεση «Θυμήσου, Σώμα…» στην Kalfayan Galleries, λειτουργεί ως μια πολυπρισματική μελέτη της απεικόνισης του ανθρώπινου σώματος στη μοντέρνα και σύγχρονη τέχνη και φιλοδοξεί να αναδείξει τη δυναμική της απεικόνισης του ανθρώπινου σώματος δημιουργώντας έναν ανοιχτό διάλογο μεταξύ διαφορετικών εικαστικών μέσων (ζωγραφική, γλυπτική,

σχέδιο, φωτογραφία κ.α.) και εικονογραφώντας ένα ταξίδι από τη δεκαετία του 1920 στο σήμερα.

Σε ορισμένα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση το γυμνό σώμα χρησιμεύει ως εργαλείο εξύμνησης της ανθρώπινης φύσης, του έρωτα ή του αρχαιοελληνικού ιδεώδους του «Κάλλους», ενώ για άλλους καλλιτέχνες γίνεται όχημα αμφισβήτησης του ανδρικού και γυναικείου βλέμματος στην τέχνη και εργαλείο προκειμένου να αναδείξουν κοινωνικοπολιτικές προκαταλήψεις και να εγείρουν ερωτήματα που αφορούν μεταξύ άλλων στην ομορφιά, την ταυτότητα, τη σεξουαλικότητα ή το φύλο.

Άλλωστε από τις παλαιότερες γνωστές σπηλαιογραφίες, αυτές του Σπηλαίου Μαλτραβιέζο στην Ισπανία (περ. 64.000 ετών) και την Αφροδίτη του Βίλλεντορφ (25.000 – 28.000 π.Χ.), την ‘αποθέωση’ του ανθρώπινου σώματος στην αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή τέχνη και τον εξιδανικευμένο ρεαλισμό της Αναγέννησης ως τους καλλιτέχνες-περφόρμερς του 20ου αι. που μετέτρεψαν το ίδιο το σώμα τους σε ‘έργο τέχνης΄ προκειμένου να καταγγείλουν κοινωνικο-πολιτικά θέματα της εποχής τους και παρωχημένες θεωρίες της Ιστορίας της Τέχνης, το ανθρώπινο σώμα υπήρξε διαχρονική πηγή έμπνευσης χωρίς γεωγραφικά και πολιτιστικά σύνορα.

Η έκθεση παρουσιάζει μεταξύ άλλων έργα των: Lynda Benglis, Γεώργιου Μπουζιάνη, Κώστα Δημητριάδη, Dorothy Iannone, Kalos&Klio, Yves Klein, Tracey Emin, Εδουάρδου Σακαγιάν, Lucas Samaras, Takis, Πάνου Τσαγκάρη, Γιάννη Τσαρούχη και Raed Yassin.

*Το ποίημα του Καβάφη «Θυμήσου, Σώμα» είναι αυτό:

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,

όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,

αλλά κ’ εκείνες τες επιθυμίες που για σένα

γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,

κ’ ετρέμανε μες στην φωνή — και κάποιο

τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.

Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,

μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες

εκείνες σαν να δόθηκες — πώς γυάλιζαν,

θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν·

πώς έτρεμαν μες στην φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.