Δάσος: «Επικοινωνία» ή Πραγματικότητα;

07:02 23/8/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Αναντίρρητα, το εξαιρετικά μακράς διαρκείας κύμα καύσωνα στην ηπειρωτική χώρα, κατά τις τελευταίες τριάντα μέρες και σε συνέχεια το «ήπιου χειμώνα» που διανύσαμε, δημιούργησαν εξαιρετικές συνθήκες έναρξης δασικών πυρκαγιών.

Η πύρινη λαίλαπα κατέκαψε εκτός από δασικές εκτάσεις και ότι ανθρώπινη δημιουργία (οικίες, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κ.λ.π) βρέθηκε εντός και πέριξ της πορείας της, βυθίζοντας σε θλίψη και απόγνωση αρκετές χιλιάδες συνανθρώπους μας.

Κατά την διάρκεια και εντονότερα μετά το πέρας της επιχείρησης

κατάσβεσης, η ανάγκη δημοσίευσης και δημοσιότητας, του πιο επικοινωνιακού ανθρώπινου χαρακτηριστικού, του ανθρώπινου πόνου δηλαδή, δημιούργησε εντυπώσεις- σίγουρα προσωρινές- περί του καλού, του κακού και του άσχημου των συνεπειών των πυρκαγιών και των φυσικών καταστροφών.

Το μοντέλο που εφαρμόζεται σήμερα στην Ελλάδα για τις δασικές πυρκαγιές είναι διακριτό και ασύνδετο -παρ’ όλες τις αντίθετες επιστημονικές και τεκμηριωμένες απόψεις – έχοντας ως επικεφαλής για την καταστολή για την οποία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση και χρηματοδότηση την πολιτική προστασία και συμμετέχουν η πυροσβεστική υπηρεσία και επικουρικά οι δήμοι και οι περιφέρειες, ενώ ως επικεφαλής της πρόληψης- η οποία παραμένει υποβαθμισμένη και υποχρηματοδοτούμενη – είναι η δασική υπηρεσία και επικουρικά οι δήμοι.

Δυστυχώς ή ευτυχώς ως αποτέλεσμα της παιδείας μας και της κουλτούρας μας, οι μύδροι της απόδοσης ευθύνης εστιάζονται σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι προς την πολιτική ηγεσία η οποία «δεν έπραξε τα δέοντα» και έκανε λάθος επιτελικό σχεδιασμό και η δεύτερη είναι προς τους εμπλεκόμενους που δεν έχουν επικοινωνιακά το που την κεφαλή κλίνει.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ποιοι φορείς στοχοποιούνται επικοινωνιακά, προς αποποίηση ευθυνών των υπολοίπων εμπλεκομένων και προς ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος. Πρώτη και καλύτερη στην περίπτωση μας η δασική υπηρεσία. Μη έχοντας οργανωμένο γραφείο τύπου, πρόσβαση στην επικοινωνία και στο δημοσιογραφικό γίγνεσθαι, είναι δύσκολο να ακουστεί η άποψη της, είτε στους πολιτικούς ηγέτες, είτε στο ευρύ κοινό. Αλλά και για ποιο λόγο να το κάνει αυτό; Αποτελεί μήπως θεσμικό καθήκον της, η ενημέρωση των πολιτών;

Η Δασική Υπηρεσία αποτελεί φορέα προστασίας των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος εφαρμόζοντας τις αρχές της δασικής επιστήμης, τους νόμους και τα ψηφίσματα του Ελληνικού κράτους. Ασκεί αρμοδιότητες που προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από την νομοθεσία, οι αποφάσεις που εκδίδει δε, δεν είναι τίποτα άλλο από την πιστή έκφραση του νόμου.

Προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον και την διατήρηση του δασικού πλούτου ως παρακαταθήκη των μελλοντικών γενεών. Φυσικά και υπάρχουν και εξαιρέσεις. Λογικό είναι η επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα να δημιουργεί ασχήμιες, πυροτεχνήματα και πομφόλυγες. Δεν αντικατέστησε όμως ποτέ κανένα φορέα σε αρμοδιότητες που δεν της ανήκουν.

Οι Δασάρχες και οι δασικοί υπάλληλοι δεν έγιναν ποτέ γιατροί να χειρουργήσουν συνανθρώπους μας, ούτε καπετάνιοι να πλοηγήσουν πλοία, ούτε αεροπόροι να απογειώσουν αεροπλάνα, ούτε αστυνομικοί να διατηρήσουν την έννομη τάξη στην πόλη. Έγιναν όμως προστάτες των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος απέναντι σε φορείς, ανθρώπους και συμφέροντα. Με καλές, κακές και άσχημες συμπεριφορές.

Λογικό είναι οι πολίτες να έχουν παράπονα από τις δασικές υπηρεσίες. Μήπως δεν έχουν από άλλους φορείς; Την αστυνομία, την τροχαία, την εφορία; Έχουν, κάθε μέρα , όλη μέρα και για τους ίδιους λόγους.

Αλήθεια πόσες περιπτώσεις πολιτών γνωρίζουμε που έχοντας όλα τα δικαιολογητικά έγγραφα που απαιτούνται από τον νόμο, δεν εξυπηρετήθηκαν άμεσα; Μήπως λιγότερες από τους θανάτους εμβολιασμένων νοσήσαντων από τον κορωνοϊό;

Κάποτε θα πρέπει ως σύγχρονη και πολιτισμένη χώρα, να αποφαίνονται οι έχοντες και οι κατέχοντες την ειδική γνώση και όχι οι έχοντες την επικοινωνιακή πρόσβαση και χειραφέτηση. Όπως στην περίπτωση της τρέχουσας πανδημίας.

Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος θα έρθουν σύντομα ξανά κοντά μας. Στην κλιματική αλλαγή που έρχεται -δεν ήρθε ακόμη όπως λένε οι ειδικοί επιστήμονες- και θα πρέπει να διαχειριστεί με συνέπεια και υπό το πρίσμα της επιστημονικής γνώσης. Με αποφάσεις πρωτόγνωρες και σκληρές.

Χαράζοντας πορεία σε δρόμο χωρίς επιστροφή. Με αποφασιστικότητα και χωρίς αποκλίσεις για την κάλυψη επιχειρησιακών αστοχιών και της φενάκης της αυτοπραγμάτωσης πολιτευτών και επικουρικών συμμετεχόντων.

Για τις μελλοντικές γενεές.

* Ο Φώτης Κιουρτσής είναι Δασοπόνος, MSc Δασολόγος, Τεχνολόγος Ξύλου και Μέλος της επιστημονικής ομάδος έργου LIFEGENMON

Διαβάστε επίσης

Αφγανιστάν: Η μεγάλη αποτυχία της Δύσης

Ζοφερό το μέλλον λόγω των πυρκαγιών

Και οι δηλώσεις χρειάζονται …προπόνηση!