Δείγματα κατάντιας και παρακμής

06:17 10/4/2025 - Πηγή: Το Ποντικι

Ο αναθεωρητισμός του Τραμπ έχει βάλει φωτιά στον πλανήτη, καθώς μικροί και μεγάλοι παίκτες ανατοποθετούνται αναζητώντας νέες σταθερές και πρακτικές. Η Ευρώπη, ύστερα από δεκαετίες αυτοκαταστροφικής εξάρτησης από τα «κέφια» ισχυρότερων δυνάμεων, σπεύδει αιφνιδιασμένη να αναζητήσει ένα νέο μοντέλο διαχείρισης των οικονομικών και αμυντικών υποθέσεών της, που ίσως χρειαστεί χρόνια για να διαμορφωθεί και να εφαρμοστεί.

Όμως και η ευρύτερη μεσογειακή και μεσανατολική γειτονιά μας έχει πάρει φωτιά, με απαρχή τη σφαγή εκατοντάδων Ισραηλινών και άλλων αμάχων τον Οκτώβριο του 2023 από Παλαιστίνιους

τρομοκράτες και την ασύμμετρη ισραηλινή απάντηση με τη σφαγή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και την ισοπέδωση της Γάζας.

Η Ελλάδα, σε αυτό το ιδιαίτερα δυναμικό περιβάλλον, έχοντας απέναντι μια παγίως επεκτατική Τουρκία, πρέπει να προσπαθήσει πάρα πολύ για να μην γίνει ένα από τα θύματα του δόγματος Τραμπ, που συμπυκνώνεται στη φράση: «Αν έχετε πρόβλημα, νομίζω ότι μπορώ να το λύσω».

Κι όμως, ενώ ο κόσμος μπαίνει σε μια τόσο επικίνδυνη τροχιά, η χώρα όπου, κατά τον Άγγελο Βλάχο, «ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα και κοκκινίζει η σταφυλή και θάλλει η ελαία» κοντεύει να διαλυθεί πολιτικά και κοινωνικά εξαιτίας της αδιανόητα κακής διαχείρισης του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών.

Η κυβέρνηση τη μια συγκαλύπτει ευθύνες υπουργών της (Καραμανλής), την άλλη παραδέχεται μη αποδείξιμα ενδεχόμενα και εν συνεχεία μυξοκλαίει ως «συκοφαντημένη» από τους ισχυρισμούς που η ίδια δεν απέκλεισε. Η αντιπολίτευση, παρότι είχε στα χέρια της μια καραμπινάτη απόπειρα συγκάλυψης ευθυνών για το δυστύχημα (μη παραπομπή Καραμανλή), προτίμησε να πλεύσει στα θολά νερά ισχυρισμών περί συγκάλυψης λαθρεμπορίου άγνωστων εκρηκτικών υλών, χτίζοντας μια ακολουθία αναπόδεικτων ισχυρισμών που κάποια στιγμή ήταν μοιραίο να την εκθέσουν.

Δυστυχώς τα Τέμπη είναι μια υπόθεση στην οποία κανείς δεν συμφωνεί με κανέναν – ούτε καν οι συγγενείς των θυμάτων μεταξύ τους –, ενώ κάποιοι δεν συμφωνούν ούτε με τον εαυτό τους, τον οποίο διαψεύδουν μέσα σε μερικές ώρες, και εν τέλει σχεδόν άπαντες παράγουν μια άνευ προηγουμένου σύγχυση.

Δεν είναι ένα από τα πολλά, αλλά ένα από τα χειρότερα δείγματα κατάντιας και παρακμής, το οποίο ατυχώς εκδηλώνεται σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας. Ακριβώς τη στιγμή που θα έπρεπε οι πολίτες να ακούν σαφή προγράμματα για την εσωτερική και τη διεθνή πολιτική της χώρας, το πολιτικό σύστημα παράγει αναξιοπιστία, ανασφάλεια και φαιδρότητα περισσότερη απ’ όση μπορεί να αντέξει.

Η δε κοινωνία, τραγικά κατακερματισμένη, με μηδαμινή εμπιστοσύνη στους θεσμούς και με αμφίβολη επίγνωση της πραγματικότητας, δείχνει ανίκανη να επιβάλει την απαιτούμενη πολιτική σοβαρότητα και λειτουργεί με εντελώς αποδομητική διάθεση – κι αυτό ίσως είναι το πιο ανησυχητικό απ’ όλα.

Διαβάστε επίσης

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, γιατί δεν συζητούν τις επιλογές του Τράμπ;

Η Ευρώπη και στους δασμούς του Τραμπ είναι ανέτοιμη όσο για την χώρα μας το προσφιλές θα δούμε…

Η παρακμή της ΕΕ και η Μόσχα