(Photos)

17:34 6/10/2015 - Πηγή: Το Ποντικι

ΚΟΣΜΟΣ

Τα πιο βαθιά σημεία των ωκεανών παρέμεναν ανεξερεύνητα μέχρι το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Αν και η έως τότε τεχνολογία επέτρεπε τον υπολογισμό του βάθους της θάλασσας, δεν υπήρχε τρόπος να διερευνηθεί η άβυσσος.

Μέχρι το 1928, όταν ο Ότις Μπάρτον ξεκίνησε να σχεδιάζει ένα όχημα που θα μπορούσε να βυθιστεί βαθύτερα από οποιοδήποτε υποβρύχιο – και να φανερώσει τον κόσμο που ζει στο σκοτάδι των ωκεανών.

Κατασκεύασε λοιπόν ένα σφαιρικό όχημα, αρκετά ισχυρό ώστε να αντέχει την πίεση της θάλασσας, και έφτιαξε παράθυρα από χαλαζία ώστε οι εξερευνητές να μπορούν να δουν στον βυθό.

Το

1930 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες καταδύσεις. Η πρώτη μόλις που έφτασε τα 14 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στις 15 Αυγούστου 1934 η «Βαθύσφαιρα» - όπως ονομάστηκε το σκάφος – καταδύθηκε στα 923 μέτρα, καταγράφοντας ένα ρεκόρ που θα καταρριπτόταν μόλις το 1949.

Οι επιτυχίες της βαθύσφαιρας δημιούργησαν την εντύπωση ότι η σφαίρα είναι το σωστό σχήμα για ένα υποβρύχιο σκάφος που πρέπει να αντέχει στην πίεση της θάλασσας.

Λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν οι Βέλγοι που έκαναν το επόμενο βήμα στην εξερεύνηση του βυθού. Ήδη η σχετική τεχνολογία είχε προχωρήσει κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι ναζί είχαν κατασκευάσει υποβρύχιο που μπορούσε να καταδυθεί στα 244 μέτρα.

Σε αντίθεση με την Βαθύσφαιρα, το βαθυσκάφος των Βέλγων δεν χρειαζόταν να κρέμεται από καλώδιο που θα το επανέφερε αργότερα στην επιφάνεια.

Έτσι λοιπόν δημιούργησαν ένα σφαιρικό σκάφος για το πλήρωμα, και ένα υποβρύχιο γεμάτο βενζίνη που θα άδειαζε για να επανέλθει το υποβρύχιο στην επιφάνεια. Το FNRS έσπασε το ρεκόρ το 1954, όταν καταδύθηκε στα 4.050 μέτρα, σε απόσταση 160 μιλίων από την ακτή της Σενεγάλης.

Το 1960 οι Piccard and Walsh αποφάσισαν να φτάσουν στον βυθό της βαθύτερης καταγεγραμμένης αβύσσου. Το βαθυσκάφος βυθιζόταν με ταχύτητα περίπου ένα μέτρο το δευτερόλεπτο. Στα περίπου 9 χλμ ένα από τα εξωτερικά παράθυρα του σκάφους έσπασε. Αλλά το Trieste, όπως ονομαζόταν το σκάφος των δύο εξερευνητών, έφτασε στο βυθό σε 47 λεπτά, όπου και παρέμεινε περίπου 20 λεπτά.

Το πιο γνωστό βαθυσκάφος ίσως είναι το Άλβιν. Κατασκευασμένο το 1964 από το ναυτικό των ΗΠΑ, διεξήγαγε περισσότερες από 4.400 αποστολές στα βάθη της θάλασσας. Ήταν το Άλβιν που χρησιμοποιήθηκε για τον εντοπισμό και την εξερεύνηση του ναυαγίου του Τιτανικού, το 1986.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οι Σοβιετικοί επιστήμονες ανέπτυξαν πολλά μοντέλα βαθυσκάφων. Το 1987 κατασκευάστηκε το MIR 1 που λίγο αργότερα πλαισιώθηκε από το αδελφάκι του, MIR 2.

Ικανό να φτάσει μέχρι και τα 6.000 μέτρα, μπορεί να εξερευνήσει το 98% των ωκεανών του πλανήτη. Πρόκειται για το βαθυσκάφος που χρησιμοποιήθηκε στη γνωστή ταινία "Τιτανικός" του Τζέιμς Κάμερον.

Τιτανικόςβαθυσκάφος20ός αιώναςάβυσσοςθάλασσαHas video:

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords