Διαβάστε το τώρα!

09:18 28/3/2015 - Πηγή: Το Ποντικι

"Π" ARTΒΙΒΛΙΟΈντυπη ΈκδοσηΛένα ΔιβάνηΗ «υπόδουλος θωπεία» Ελλάδα και ξένοι, 1821-1940Εκδόσεις: ΚαστανιώτηΣελ.: 542 Στο βιβλίο αυτό, η καθηγήτρια Λένα Διβάνη αναζητά με την επιστημονική ιδιότητα της καθηγήτριας Ιστορίας και προφανώς και εκείνης της Ελληνίδας διανοουμένης τις ανομολόγητες αλήθειες σε αυτή τη βεβαρημένη σχέση μεταξύ Ελλάδας και «ξένων»
Η λύση των προβλημάτων μας, που προϋποθέτει

πριν από όλα την ορθή τους διατύπωση, βρίσκεται στην ιστορία μας των δυο τελευταίων αιώνων, στην ψύχραιμη μελέτη της και κυρίως στις σκόπιμες αποκρύψεις της. Το να ψάχνουμε στις διάφορες οικονομικές μπαρουφολογίες και στις πολιτικές κορώνες τις αιτίες των διαχρονικών μας παθογενειών και των αξεπέραστων κακοδαιμονιών μας είναι σαν να επενδύουμε εθνικά σε μιαν ακόμα ματαιότητα. Αρμενίζουμε στραβά και τα ρίχνουμε στον γιαλό έχοντας εθιστεί ανεπανόρθωτα στο να υποκαθιστούμε τις ταπεινωτικές εθνικές συνθήκες με αυτάρεσκους θρύλους και φαντασιοκοπίες, απ’ όπου εμπνέεται συστηματικά η σύγχρονη ιστοριογραφία μας αποσιωπώντας ή υποτιμώντας, ανάλογα με την πρόθεση, την αδυσώπητη πραγματικότητα. Επαναλαμβάνουμε αυτιστικά την εσωστρεφή βαλκανική μας συμπεριφορά, με μιαν απερίγραπτη επιμονή. Συγκεκριμένα, αποφεύγουμε συστηματικά να απαντήσουμε με παρρησία και θάρρος ποιος φταίει διαχρονικά που η χώρα βρίσκεται μονίμως υπό την «κυριαρχία των ξένων δυνάμεων». Αντί μιας γενναίας απαντήσεως, μέσα από ειλικρινείς εισηγήσεις και σοβαρό διάλογο, αρεσκόμαστε ανάλογα με τη συγκυρία να ανακηρύσσουμε προδότες και σωτήρες. Στο βιβλίο αυτό, η καθηγήτρια Λένα Διβάνη – που κατά την ταπεινή μου γνώμη επιτελεί εδώ ένα ευγενές εθνικό έργο – αναζητά με την επιστημονική ιδιότητα της καθηγήτριας Ιστορίας και προφανώς και εκείνης της Ελληνίδας διανοουμένης τις ανομολόγητες αλήθειες σε αυτή τη βεβαρημένη σχέση μεταξύ Ελλάδας και «ξένων». Ερευνώντας τις γενεσιουργές αιτίες της εθνικής μας κακοδαιμονίας, να θέλουμε να συγκροτήσουμε ένα σοβαρό – κατά τα πρότυπα της Δύσης – κράτος και κάθε φορά να αποτυγχάνουμε παταγωδώς, η συγγραφέας καταφεύγει στις απαρχές της συγκρότησης του νεοελληνικού κρατιδίου. Ως ιδιαίτερα ωφέλιμο και χρήσιμο για την κατανόηση της εθνικής μας ταυτότητας και κατά συνέπεια των εθνικών μας παθογενειών θεωρεί την πρωταρχική παραδοχή ότι το ελληνικό κράτος δεν αποτέλεσε προϊόν μιας νικηφόρας, σε όλη της την έκταση και ίσαμε το τέλος, ντόπιας επανάστασης, παρά συντελέστηκε τη στιγμή ακριβώς που η επανάσταση αυτή είχε ηττηθεί σχεδόν ολοκληρωτικά – και ολοκληρώθηκε ως αποτέλεσμα της επέμβασης των Μεγάλων Δυνάμεων στον ανταγωνισμό τους για τις σφαίρες επιρροής. Η χώρα δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα μιας σειράς ιδιοτελών ενεργειών των Μεγάλων Δυνάμεων και η ελληνική ελευθερία βασίστηκε στη θέληση της Ρωσίας να επεκτείνει την επιρροή της πέρα από τα Δαρδανέλια, παρά την αντίθετη, ισχυρή αγγλική θέληση να το αποτρέψει. Ό,τι ακολουθεί είναι αποκαλυπτικό και κυρίως εθνικά ωφέλιμο ως μια αρχή προβληματισμού για να ξεκινήσουμε τις εθνικές μας αναζητήσεις από τα «ημετέρα πταίσματα». Ακόμα και στις μέρες μας είναι κραυγαλέα και συστηματική η προσπάθεια μετάθεσης των ευθυνών στα λεγόμενα «ξένα κέντρα» όσο κραυγαλέα και νηπιακή είναι και η προσπάθεια αποποίησης των δικών μας αποκλειστικών ευθυνών που μας καθιστούν εξακολουθητικά υποχείρια των ξένων. Παρακολουθώντας βήμα προς βήμα τα γεγονότα από της συστάσεως του κρατιδίου ώς και την πρόσφατη εξέλιξή του – η μελέτη σταματά στο 1940 – η συγγραφέας καταγράφει την εθνική εμμονή αποποίησης και μετάθεσης στον «ξένο παράγοντα» των τεράστιων ευθυνών του εξαρτημένου πολιτικού συστήματος, το οποίο προτάσσει απροκάλυπτα το κομματικό συμφέρον έναντι του εθνικού, πλειοδοτώντας σε έναν ακραίο και εθιστικό λαϊκισμό, που επί δυο αιώνες τώρα αποδεικνύεται ακαταμάχητα… αποτελεσματικός, καθιστώντας άβουλα υποχείρια τις μάζες των προθύμων να πλειοδοτήσουν στον εγωισμό τους, στο προσωπικό τους μικροσυμφέρον και στη «διευθέτηση» των υποθέσεών τους ψηφοφόρων… Με αυτό το εθνικό βιολί, οι «ξένοι» αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του εθνικού μας βίου, μια δεύτερη παρά φύσιν φύση μας και ταυτόχρονα τον πιο βολικό αποδιοπομπαίο τράγο. Με δυο λόγια, είμαστε μια χώρα που έχει κάνει άπειρες προσπάθειες να καταστεί δυτικό κράτος, σύμφωνα με τα πρότυπα των πάλαι ποτέ προστάτιδων δυνάμεων και έχοντας αποτύχει παταγωδώς, επιλέγει διαχρονικά τον ρόλο του αδύναμου κρίκου, του πτωχού συγγενή που βολεύεται στην πολιτική των δανείων και της διηνεκούς κλάψας και διαμαρτυρίας. Αυτή η κυριολεκτικά τιμαλφής ιστορική μελέτη αποτελεί εθνική παρακαταθήκη προβληματισμού. Πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο με επιστημονική επάρκεια και λογοτεχνική πλαστικότητα, έτσι ώστε η Ιστορία να διαβάζεται με τους όρους ενός συναρπαστικού μυθιστορήματος. ΒΙΒΛΙΟΠΟΝΤΙΚΙ artΛένα ΔιβάνηΚαστανιώτηIssue: 1857Issue date: 25-03-2015