Δύο όψεις του τηλεοπτικού νομίσματος

14:38 10/10/2022 - Πηγή: Το Ποντικι

«Όταν ο δημοσιογράφος γίνεται είδηση, υπάρχει πρόβλημα», είχε πει κάποια στιγμή στο παρελθόν, μεταξύ άλλων, ο Λέων Καραπαναγιώτης, εκ των εμβληματικών διευθυντών της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ».

Με περισσότερες λέξεις «οι δημοσιογράφοι δεν μπορεί να είναι οι πρωταγωνιστές των γεγονότων, δεν μπορεί να είναι τα πρόσωπα – κλειδιά στις εξελίξεις και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι μέρος του προβλήματος. Δεν είναι η δουλειά τους να δημιουργούν τα γεγονότα, αλλά να καταγράφουν τα γεγονότα».

Και είδαμε να συμβαίνει ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή υπάρχει πρόβλημα αλλά για διαφορετικούς λόγους, με

τη Σίσσυ Χριστίδου και το Νίκο Μάνεση.

Στη μία περίπτωση πτυχή του ιδιωτικού βίου της παρουσιάστριας Σισσυς Χρηστίδου έγινε βορά μερίδας τηλεοπτικών εκπομπών και ιστοσελίδων.

Όλα άρχισαν από την δημοσιοποίηση της δικαστικής διαμάχης ανάμεσα στην ίδια και τον πρώην σύζυγό της, Θοδωρή Μαραντίνη, για τη διατροφή των παιδιών τους.

Στην άλλη περίπτωση επιχειρείται η- εκ νέου- δαιμονοποίηση της μέτρησης τηλεθέασης δια της αμφισβήτησης της από το Νίκο Μάνεση.

Στην υπόθεση Χρηστίδου- Μαραντίνη αναπτύχθηκαν συνθήκες αρένας με κανιβαλικά στοιχεία προς άγρα τηλεθέασης ή κλικς και βιούζς (για ιστοσελίδες).

Η ειδησεογραφία της κλειδαρότρυπας, ακριβώς επειδή επιλέγει να υπερφωτίζει τις λεπτομέρειες- επουσιώδεις κάποιες φορές για τους αποδέκτες τους-, προσλαμβάνει «σαρκοβόρες» διαστάσεις. Χωρίς να αναλογίζεται, συνεκτιμά, συνυπολογίζει τις συνέπειες. Τις παράπλευρες συνέπειες. Ιδίως σε εκείνους που δεν είναι οι πρωταγωνιστές. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το οικογενειακό περιβάλλον καθενός αντίδικου, πρωτίστως τα ανήλικα μέλη. Τα παιδιά.

Όταν τηλεοπτικά συνεργεία παραφυλούν ή και «καταδιώκουν» εμπλεκόμενους- στους οποίους όλο τον προηγούμενο καιρό έχει καλλιεργηθεί η αντίληψη ότι πρέπει να κάνουν δηλώσεις στις κάμερες, αλλιώς…- για μια ατάκα, μια έκφραση, έναν μορφασμό για να στηθεί αμετροεπές κουβεντολόι στο στούντιο από ομιλούσες κεφαλές, έχει χαθεί κάθε υποψία ενημέρωσης. Για ψυχαγωγία/ διασκέδαση ούτε λόγος.

Ουδείς στοιχειωδώς μάλλον δεν αναλογίστηκε ότι τα «αποκαλυπτικά», «αποκλειστικά» ρεπορτάζ μπορεί να τα έχουν δει γονείς συμμαθητών των παιδιών που πιθανόν να συζήτησαν κάτι ενώπιον τους (ή ακόμα και συμμαθητές των παιδιών του πρώην ζευγαριού) που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει ένα σχόλιο στο σχολείο ή σε άλλο δημόσιο χώρο στο πλαίσιο κοινωνικής συναναστροφής.

Ουδείς στοιχεωδώς επίσης μάλλον δεν αναλογίστηκε τον ενδεχόμενο κοινωνικό στιγματισμό που θα μπορούσε (ή μπορεί) να ενεργοποιήσει συμπεριφορές απονομής «δικαιοσύνης».

Η Χρηστίδου, χωρίς να το προκαλέσει, έγινε είδηση. Άρα πρόβλημα. Είδαμε εκπομπές που ασχολήθηκαν και προσπάθησαν άλλες να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, άλλες όχι τόσο. Είναι μια επιβεβαίωση ότι ένα κομμάτι της τηλεόρασης- της ενημέρωσης (με δεδομένο ότι η είδηση προβάλλεται και αναπαράγεται στο διαδίκτυο)- δεν έχει σαφή εικόνα για το τί ακριβώς αποτελεί είδηση και δεν έχει επαφή με την κοινωνία, το μεγαλύτερο τμήμα της ίσως.

Ο Νίκος Μάνεσης τα προηγούμενα Σαββατοκύριακα, με προσπάθεια, τροφοδότησε επίσης μερίδα του Τύπου. Πάνω κάτω του ίδιου που ασχολήθηκε με την δικαστική υπόθεση Χρηστίδου- Μαραντίνη. Έστησε fake news δίκην κοινωνικού πειράματος ο Μάνεσης (είπε ότι σε δυο χρόνια σταματά την τηλεόραση) για να τσεκάρει αντιδράσεις, διότι στα σόσιαλ μίντια γίνεται χαμός από «εντυπώσεις», «σχόλια», «αντιδράσεις» ενώ όταν η εκπομπή του είναι στο αέρα έχει «τσεκάρει», όπως υποστηρίζει, ότι ενήλικες παρακολουθούν παιδικά προγράμματα, ξένες σειρές κινουμένων σχεδίων, που προβάλλουν «απέναντι» άλλα κανάλια. Πράγμα μάλλον αδιανόητο για εκείνον.

Έχει αναπτύξει μια ρητορική αμφισβήτησης, με υποψία προειδοποίησης υπονοώντας ότι περίπου «δεν θα το αφήσει να περάσει».

Δεν τα έχει ανάγκη αυτά ο Μάνεσης. Στο επαγγελματικό σημείο που βρίσκεται, παρα το εφήμερο του επαγγέλματος, αγωνία σε τέτοιο βαθμό δεν θα έπρεπε να έχει. Θεωρητικά γνωρίζει το ειδικό βάρος του ως δημοσιογράφος.

Επίσης η μεθοδολογία μετρήσεων διενεργείται από εταιρεία που ενεργοποιήθηκε και δραστηριοποιείται τουλάχιστον από τη δεκαετία του ’90, την τότε AGB Hellas, νυν Nielsen Company τα στοιχεία της οποίας λαμβάνουν τα κανάλια, τα αρμόδια τμήματα τους τα επεξεργάζονται και τα δημοσιοποιούν.

Πρωτίστως οι τηλεθεαματικότητες είναι ενδείξεις, ένας μπούσουλας χρήσιμος για την τηλεοπτική και την διαφημιστική αγορά για να σχεδιάζουν στρατηγικές ή να κάνουν διορθώσεις ή αναπροσανατολισμούς. Τάση αποτυπώνουν οι μετρήσεις τηλεθέασης.

Τα της μεθοδολογίας μετρήσεων τηλεθέασης θεωρητικά πρέπει να τα γνωρίζει οποιοσδήποτε ασχολείται με την τηλεόραση.

Αλλά αμφισβήτηση χωρίς επιστημονική γνώση και τεκμηρίωση, με έλλειψη ψυχραιμίας δεν βοηθά.

Με όλα αυτά ο Μάνεσης, ως δημοσιογράφος έκανε εαυτόν είδηση. Επέλεξε να γίνει «πρωταγωνιστής των γεγονότων». Και αυτό μάς φέρνει στην αρχή: «Όταν ο δημοσιογράφος γίνεται είδηση, υπάρχει πρόβλημα», που έλεγε ο Καραπαναγιώτης.

Διαβάστε επίσης:

Σασμός: Η απρόσμενη συνάντηση του Αστέρη με έναν παλιό γνώριμο

ΕΡΤ: Σε εφαρμογή το μέτρο συνταξιοδότησης

The Voice: Η 17χρονη κόρη ιερέα, η αδερφή πρώην παίκτριας του GNTM και τα… οικογενειακά ντουέτα! (Videos)