Ένα καινούργιο καλοκαίρι…

07:01 29/5/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Στο φετινό καλοκαίρι, εδώ στο νησάκι μου, την Κάσο, κλείνω τα μάτια και πίνοντας ένα ποτήρι ρακή σκέφτομαι τι είναι τελικά το καλοκαίρι. Και κάνω τις ίδιες σκέψεις με πέρσι…

Ένα παράξενο παιχνίδι του ήλιου; Ανατολή, δύση, κρύβομαι, ξανάρχομαι, σε καίω, με καις κλ.π. ; Δείκτης προστασίας 10 ή 50; Αντηλιακό και αντισηπτικό κάνουν καλή ένωση;

Μια εξομολόγηση της θάλασσας; Πού ήσουν τόσον καιρό κουρασμένο ασπριδερό σώμα; Ο

φόβος των ψαριών; Πολλοί οι επισκέπτες στη μοναξιά τους;

Το τραγούδι των τζιτζικιών; Ποιος τους γράφει το λιμπρέτο;

Ο ύμνος του παγωμένου νερού; Ένα ποτήρι μονορούφι;

Το κουρασμένο σφύριγμα του φορτωμένου βαποριού; Πόσες μάσκες μεταφέρει;

Μερικές απρόσκλητες πεταλούδες στην ασπρισμένη αυλή; Ένα πιάτο σύκα;

Το γεράνι που ντρέπεται δίπλα σε μια ανθισμένη τριανταφυλλιά;

Ένα παλιό μαγιό που παρακαλάει να μην το πετάξεις;

Μια παγωμένη μπίρα με αφρό, σ’ ένα παγωμένο ποτήρι; Υπάρχουν ίχνη;

Τρία παιδιά, δυο κουβαδάκια, κι ένα φτυαράκι;

Μια ομπρέλα στη μέση του πουθενά κι από κάτω ένα αγριοκάτσικο να σκιάζεται;

Ένα βλέμμα που στάζει;

Ένα κύμα; Ένας βράχος κι ένα κύμα; Πολλά κύματα και πολλοί βράχοι;

Μια βάρκα που δεν μπορείς να διαβάσεις το όνομά της;

Ένας φάρος που ξέρει τα μυστικά του Ποσειδώνα;

Μια γοργόνα; Υπάρχουν γοργόνες;

Ένα βιβλίο που στη σελίδα 72 κρύβεται ένας μικρός μισοζώντανος αστερίας;

Φύκια στη μέση του ανηφορικού δρόμου; Ένα όνομα στην άμμο;

Ένα τσαμπί σταφύλια, τρία δάχτυλα κι ένα γέλιο; Ένα εκκλησάκι χωρίς καμπάνα;

Ένα τραγούδι; Ποιος το λέει, γαμώτο, δεν μπορώ να θυμηθώ;

Ένα ψάθινο καπέλο κι απέναντι ένα άλλο ψάθινο καπέλο;

Μια πόρτα μπλε, πράσινη, καφέ που είχε μήνες ν’ ανοίξει;

Μια χωριάτικη σαλάτα, δυο πιρούνια, ψωμί, αλάτι, πιπέρι, κάπαρη;

Το φεγγάρι; Α, ναι, δυο πανσέληνοι, μισοφέγγαρα, φεγγάρι σαν δαγκωμένο καρπούζι;

Στιγμές; Μία; Πολλές; Παλιές, πολύ παλιές, χτες, τώρα, αύριο;

Και λιμάνια; Μικρά, μεγάλα, απόμερα, μα λιμάνια; Μπαίνεις και κουρνιάζεις;

Κι ένας χορός; Νησιώτικος; Τάγκο; Το σώμα ουρλιάζει; Επιτρέπεται η επαφή;

Κι ένα φιλί; Στο μέτωπο; Στα μάτια; Στο ένα χείλος; Και στα δύο; Στα μαλλιά; Στην πλάτη; Στον αέρα μήπως τώρα;

Κι η ελπίδα; Λες; Μήπως; Γιατί όχι; Σίγουρα;

Όλα αυτά κι άλλα χίλια είναι το καλοκαίρι; Ό,τι ονειρεύεστε είναι το καλοκαίρι;

Μήπως το καλοκαίρι είμαι εγώ στο λιμάνι να βλέπω τα καράβια που σαλπάρουν;

Μήπως, τελικά, το καλοκαίρι είμαι εγώ στην άκρη του γιαλού της Κάσου, μ’ ένα ποτήρι ρακή και την ανάμνησή σου;

Καλό καλοκαίρι σε όλους. Όσο δύσκολο κι αν είναι, είναι …καλοκαίρι!

Οι ειδήσεις σήμερα από το topontiki.gr