Ένας αυθεντικός ήρωας του καιρού μας!

Ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμα, ωστόσο, από την αρχή γνωρίζουμε το νικητή, για την ακρίβεια γνωρίζουμε τον οριστικά χαμένο καθώς στις πολεμικές συγκρούσεις λίγο πολύ όλοι χάνουν.

Στο τέλος κερδίζει ο λιγότερο χαμένος κι αυτός είναι ο Ζελένσκι και όχι ο Πούτιν. Αναφέρομαι στα ονόματα των ηγετών των δυο χωρών καθώς θυμάμαι τους σοβαρούς αναλυτές, αποστράτους στρατηγούς, υποστράτηγους σχολών πολέμου αλλά και τους (παντο)γνώστες του facebook, οι οποίοι παρομοίαζαν τον Ζελένσκι με τον Σεφερλή και τον Χαϊκάλη…

Όλοι λίγο

πολύ θεωρούσαν την υπεροχή του Πούτιν κάτι περισσότερο από βέβαιη. Όλοι θεωρούσαν ότι ο στιβαρός, βλοσυρός και ανδροπρεπής δικτάτορας θα κάνει μια χαψιά τον «Ουκρανό γελωτοποιό». Μετά το ναζιστικής εμπνεύσεως διάγγελμα του Πούτιν, όλοι στοιχημάτιζαν ότι το πολύ σε 72 ώρες θα είχε τελειώσει η υπόθεση Ουκρανία και κανείς δεν θα τολμούσε να του αντισταθεί. Είχε στο ενεργητικό του και τα προηγούμενα με την Γεωργία το 2008 και την Κριμαία το 2014. Δεν είχε όμως με το μέρος του τον Ουκρανικό λαό και τον Ζελένσκι!

Δεν είναι η πρώτη φορά που η πραγματικότητα διδάσκει ότι δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Το βασικό λάθος του Πούτιν ήταν ότι αποφάσισε να κάνει έναν πόλεμο παλιό σε ένα κόσμο σύγχρονο -και φυσικά δεν ήταν το μοναδικό του λάθος. Σχεδόν όλα ήταν λάθος. Δεν είναι τα καλά νέα από το μέτωπο που κάνουν τον ελεύθερο κόσμο να χαίρεται, είναι ότι τα μέτρα της Δύσης που όλο αυτό το διάστημα αμφισβητούνται εντόνως σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα πανικού και αποσταθεροποίησης στις δημοκρατίες μας, αρχίζουν να βαραίνουν στο εσωτερικό της Ρωσίας, εκεί που κάθε αντίθετη άποψη κοστίζει μια φυλάκιση ή μια δηλητηρίαση ή μια βουτιά στον ποταμό Μόσκοβα, ανάλογα με την περίπτωση και τα κέφια του Πούτιν.

Ένας «γελωτοποιός», λοιπόν, έχει αντέξει πάνω από 200 μέρες απέναντι στην Κόκκινη Στρατιά, την «ανίκητη» πολεμική μηχανή της Ρωσίας!  Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: ή ο «γελωτοποιός» γελοιοποίησε τον «υπερήφανο Κόκκινο Στρατό», γεγονός εσχάτης ταπείνωσης  ή ο δεύτερος πιο ισχυρός στρατός του κόσμου είναι της πλάκας και παραμύθι. 

Δεν κατάλαβα ποτέ τι ακριβώς είχαν και εξακολουθούν να έχουν στο μυαλό τους όλοι αυτοί που βιάστηκαν ή επιμένουν να αμφισβητούν ειρωνευόμενοι τον Ζελένσκι: δεν αντιλήφθηκαν το ιστορικό βάρος που κλήθηκε να επωμιστεί αυτός ο… θεατρίνος;  Δεν αντιλήφθηκαν ότι ο «μέτριος ηθοποιός»  (κι αυτοί οι κορυφαίοι στοχαστές!) δεν λογάριασε ούτε για ένα δευτερόλεπτο τη ζωή του και τη ζωή των δικών του προς χάρη της πατρίδας του; Δεν εκτίμησαν καθόλου το γεγονός ότι οι Αμερικανοί αλλά και άλλες χώρες του δυτικού κόσμου του προσέφεραν  άσυλο, σχεδόν βέβαιες ότι δεν θα αντέξει στην επίθεση του «υπεράνθρωπου των μαζών» Πούτιν και ο ίδιος το απόρριψε μένοντας όρθιος, έχοντας συμπαραστάτη το επιτελείο του, έναν μποξέρ δήμαρχο του Κιέβου και την αδιανόητη θέληση και πίστη ότι μπορεί να εμπνεύσει στον ουκρανικό λαό και την παγκόσμια κοινότητα την αταλάντευτη πίστη για τα δίκαια της πατρίδας του; Αν αυτό που πέτυχε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ένας δίχως προηγούμενο άθλος, τότε τι είναι; Η Ζαχάροβα με τις καυτές της φράουλες; 

Δεν είδαν οι ανοιχτομάτηδες και παντογνώστες ότι κατάφερε να στρέψει με τις ενέργειές του το ενδιαφέρον όλης της οικούμενης στον αγώνα της Ουκρανίας;  Δεν αντιλήφθηκαν ότι κατάφερε να πείσει (υπόθεση εξαιρετικά δύσκολη και απαιτητική) όχι μόνο τις δυτικές κυβερνήσεις αλλά και την κοινή γνώμη του ελευθέρου κόσμου ότι η άνανδρη και φασιστική ρωσική εισβολή στη χώρα του είναι ένα διεθνές ζήτημα που τους αφορά άμεσα; 

Και τι βρήκαν να του προσάψουν οι εγχώριες προοδευτικές κουρούνες; Ότι φωτογραφήθηκε σε life style περιοδικό; Ποιοι; Αυτοί που θα πουλούσαν και τη μάνα τους και τα παιδιά τους μαζί για να δουν τη φάτσα τους σε μια σελίδα στα Νέα της Αετοφωλιάς…  

Είχε, βρε ηλίθιοι, ο Ζελένσκι ανάγκη να ικανοποιήσει την ματαιοδοξία του με την Vogue; Και τι δεν ακούστηκε γι’ αυτόν τον άνθρωπο από ανθρωπάκια της δεκάρας, για έναν ηγέτη παγκοσμίου βεληνεκούς που κατάφερε να σταθεί όρθιος απέναντι στην ρωσική αυτοκρατορία και να σπάσει το σύνδρομο φόβου και εξάρτησης αιώνων, ατσαλώνοντας την εθνική συνείδηση και την πολιτισμική ταυτότητα  του λαού του! Τώρα η εθνική ουκρανική συνείδηση έχει ποτιστεί βαθειά με το αίμα των Ουκρανών ηρώων σε έναν πόλεμο που όλοι θεωρούσαν ότι θα διαρκούσε μερικές μέρες και μετετράπη σε έναν εθνικό θρίαμβο καταφέρνοντας να βυθίσει την Ρωσία στο βάρβαρο παρελθόν του ολοκληρωτισμού, της απομόνωσης, της απαξίωσης και της ανέχειας.

Ο Ζελένσκι, ανέδειξε την διαφορετικότητα του ουκρανικού λαού και ενέπνευσε το ηρωικό του φρόνιμα εκπλήσσοντας το σύνολο της ανθρωπότητας. Το δίχως άλλο, είναι ο ήρωας του καιρού μας – ο σύγχρονος ήρωας, ένα άνθρωπος της διπλανής πόρτας που η δημοκρατία ανέδειξε  σε αντίθεση με τους δικτάτορες που αναρριχούνται στην εξουσία μέσα από τους σκοτεινούς υπονόμους του ολοκληρωτισμού και της ανελευθερίας και βασίζουν τη δύναμη τους στην καταστρατήγηση των ελευθεριών και την υπονόμευση της ευημερίας των λαών τους.

Διαβάστε επίσης:

Η 86η ΔΕΘ και το «ρεύμα» των επενδύσεων από τα ΗΑΕ στην Ελλάδα

Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο!

Δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη σε μία καχεκτική δημοκρατία – Απαιτείται άμεση αλλαγή πορείας

Keywords
Τυχαία Θέματα