Φιλιππιάδα – Αθήνα: ο θρίαμβος μιας διαδρομής!

12:54 21/1/2022 - Πηγή: Το Ποντικι

Στο καφενείο με τον Φαίδωνα από την Φιλιππιάδα, Αθηναίο πολίτη εδώ και δεκαετίες, συνηθίζουμε να συζητάμε για τις πολιτικές εξελίξεις. Κρατάμε γερά την ωραία παράδοση της καφενόβιας πολιτικής κουβέντας που δεν τρέφει αξιώσεις πέραν της επικράτειας των τραπεζοκαθισμάτων μας. Οι κουβέντες αυτές, ωστόσο, δεν είναι σαν της Βουλής, αλλά διανθίζονται με διάφορες διηγήσεις.

Μου έλεγε, λοιπόν, ο Φαίδωνας καθώς το έφερε η κουβέντα, ότι γύρω στο 1952 με ’53, όταν ήταν μικρό παιδί, ο πατέρας του, δάσκαλος το επάγγελμα, ξεκίνησε με

ένα φορτηγό από την Φιλιππιάδα να κατέβει στην Αθήνα, να φορτώσει κεραμίδια για τις ανάγκες της σκεπής του διθέσιου εξατάξιου σχολείου που τότε κτιζόταν με λεφτά από το σχέδιο Μάρσαλ. Ο δάσκαλος πήρε τότε μαζί του στο ταξίδι-αστραπή στην πρωτεύουσα, τον μικρό του γιο, τον Φαίδωνα. Από την Φιλιππιάδα ξεκίνησαν μαύρα χαράματα, σκοτάδι ακόμα, θυμάται ο Φαίδων, και μετά από πολλές ώρες ταλαιπωρίας έφτασαν μαύρη νύχτα στα Σεπόλια! Εκεί, ο δάσκαλος κανόνισε τις δουλειές του κι όταν αυτές τέλειωσαν, ανέβηκε ξανά με τον γιο του στο φορτηγό και  πήραν κατάκοποι το δρόμο της επιστροφής – με μιαν ενδιάμεση στάση στο Ρίο όπου περίμεναν το καραβάκι να τους μεταφέρει απέναντι…   

Όταν με το καλό ο Φαίδωνας γύρισε πίσω, έτρεξαν όλοι οι πιτσιρικάδες φίλοι του και τον ρωτούσαν για την Αθήνα. Πώς ήταν, τι είδε, πώς του φάνηκε! Τότε, ο Φαίδωνας άρχισε να τους λέει τι του έκανε εντύπωση κατά την εκεί σύντομη παραμονή του: «Στην Αθήνα, οι τουαλέτες είναι μέσα στο σπίτι!», «πατάς ένα κουμπί κι ανάβει το φως!», «το νερό τρέχει μέσα στα σπίτια!», «τα σπίτια  είναι το έναν πάνω στο άλλο. Είναι ψηλά!»… Τους είπε για τους δρόμους, για τη θάλασσα που είδε για πρώτη φορά (πώς να περιγράψεις τη θάλασσα…), για τα φώτα της πόλης, τα αλλιώτικα ρούχα. Τους περιέγραψε ένα φανταστικό κόσμο, έτσι που κόντεψε να φάει της χρονιάς του από τους συμμαθητές του! Θαρρούσαν ότι τους κορόιδευε!

Όπως κοροϊδεύουν χρόνια τώρα την ελληνική κοινωνία, όλοι εκείνοι που από τότε μέχρι σήμερα βλέπουν εξαρτήσεις, εθνικές ταπεινώσεις, εξευτελισμούς, διώξεις, καταστροφές, καθυστέρηση. Όλοι εκείνοι που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ζωή μας δεν έγινε καλύτερη από το 1950, και ότι αυτή ήταν μια περίοδος νεκρή όπου τίποτα δεν άλλαξε κι όπου κυκλοφορούσαν μόνο διεφθαρμένοι πολιτικοί που εργάζονταν για ξένα συμφέροντα…  Αυτοί που προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι της  φαντασίας μας ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος που συνδέει την Φιλιππιάδα με την Αθήνα σε χρόνο ρεκόρ, φαντασιοκοπία η γέφυρα του Ρίου – Αντίρριου, ότι η  χώρα κατοικείται από ανθρώπους που δεν βίωσαν καμιάν αλλαγή στην ζωή τους από το 1950 έως σήμερα!  Όλοι αυτοί οι γραφικοί Χουντίνι που εξαφανίζουν ελευθερίες, δημοκρατία, πρόοδο, ανάπτυξη, ευτυχία, όλη την συντριπτική αναμόρφωση της χώρας με υποδομές και την πρωτοφανή  επέλαση ευημερίας που γνώρισε ο ελληνισμός και η χώρα – από τον παππού τους μέχρι τον πατέρα τους, τους ίδιους και τα παιδιά τους! Εξαφανίζουν τον θρίαμβο και συντηρούν στον διαταραγμένο τους σκοτεινό ψυχισμό τις καταστροφές και την ανιστόρητη μιζέρια τους – εξόριστοι της πραγματικότητας.

Κι αυτό είναι που ενοχλεί στο ιστορικό ντοκιμαντέρ «Καταστροφές και Θρίαμβοι» όλους αυτούς τους ταχυδακτυλουργούς του προοδευτικού τσίρκου, καθώς τους χαλάει το αφήγημα της μιζέριας και τους αφήνει εκτός του θριάμβου της Ιστορίας!

Διαβάστε επίσης:

Μια αγκαλιά για την Γεωργία!

Να μην γίνει η πανδημία ευκαιρία να πλουτίσουν κάποιοι

«Επιστροφή στην κανονικότητα»