Για την επέτειο των 200 χρόνων…

08:53 17/2/2020 - Πηγή: Το Ποντικι

Επωνύμως

 

Φοβούμαι πως   η διακήρυξη της Προέδρου της οργάνωσης για την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, μαζί με την επίδειξη του σήματός της –με αυτό το «..όλοι εμείς είμαστε η Ελλάδα και αυτό είναι το σήμα μας ..που θα βάλουμε στην καρδιά μας»-, δείχνει πως τα πράγματα ξεκίνησαν λάθος.  

Μεταφέρω όλη την εναρκτήρια  διακήρυξη: «Διακόσια χρόνια. Δεν είναι απλώς ιστορία – είναι μια μεγάλη ευκαιρία: Είναι η ευκαιρία μας να ξεφύγουμε απ’ την καθημερινότητα.  Να γιορτάσουμε όπως μόνο οι Έλληνες

ξέρουμε. Αλλά και να θυμηθούμε από πού ξεκινήσαμε. Να συνειδητοποιήσουμε πού βρισκόμαστε και ν’ αποφασίσουμε πού θέλουμε να πάμε. Μπορεί να έχουμε μνήμες χωριστές, ζωές διαφορετικές και όνειρα αλλιώτικα. Όμως εμείς όλοι είμαστε η Ελλάδα. Και αυτό είναι το σήμα μας. Το σήμα της γιορτής και της ευκαιρίας μας. Ας το βάλουμε όλοι στην καρδιά μας!»

Είναι προφανές πως δεν έχουν κατανοηθεί τα στοιχειώδη: Η προσπάθεια ανασύνταξης του ελληνισμού στα  μέσα του 19ου αιώνα, τόσο  με ίδιες δυνάμεις όσο και με ενίσχυση από τις   τότε  υπερδυνάμεις, δεν απετέλεσαν μόνο εσωτερική υπόθεση  των Ελλήνων, για «να θυμηθούμε από πού ξεκινήσαμε.. και για γορτάσουμε όπως εμείς ξέρουμε»! 

Ούτε η επιβίωση της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής πολιτισμικής παρακαταθήκης,     υπήρξε   ζήτημα μόνο των εξ’ αίματος Ελλήνων.   Η Ελληνική Επανάσταση υπήρξε συνέχεια -και ίσως η κορωνίς- των μέχρι τότε ιστορικών γεγονότων σε παγκόσμιο επίπεδο.   Υπήρξε  έκφραση  του   κινήματος του Ρομαντισμού που αναπροσανατόλισε την Ιστορία και στο οποίο κίνημα  οι ελληνικές παρακαταθήκες κατείχαν κεντρικό ρόλο.  Αυτό το ρομαντικό κίνημα   διαμόρφωσε την εικόνα της σημερινής Ευρώπης,  καθόσον έτυχε ευρείας αποδοχής από τους λαούς της, ως φιλοσοφική διέξοδό  τους από το οντολογικό κενό στο οποίο είχαν  περιπέσει.   

Όπως εύστοχα μας επεσήμανε ο Κ. Τσουκαλάς , «Η λέξη Ελλάδα, δεν αναφέρεται μόνο σε μια μικρή χώρα, σε μια συγκεκριμένη γεωπολιτική οντότητα., αλλά σε ένα παγκοσμίως αναγνωρίσιμο σύστημα ιδεών και αξιών».  Αναπέμπει δηλαδή σε μια Ιστορία, σε ένα πολιτισμικό παρελθόν που θεμελίωσε το  νεώτερο Δυτικό Πολιτισμό και απετέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί  πεδίο αναφοράς του.

Παρελθόν που η νεώτερη Ελλάδα λειτουργεί –ή πρέπει να λειτουργεί- ως ο φυσικός φορέας του.  Έτσι άλλωστε άφησε το στίγμα της η πρωταρχή  της νεοελληνικής διανόησης, ομοίως στη συνέχεια  με την περίφημη γενιά του  -30, αλλά και μέχρι σήμερα. Τολμώ να πω πως  παρά την προσπάθεια εξηλιθίωσης των σημερινών Ελλήνων –ιδίως μετά τις τελευταίες δεκαετίες του ΧΧου αιώνα, μέσω της τηλεόρασης και της προωθούμενης  αγραμματοσύνης-  φαίνεται πως κάποιο συλλογικό ασυνείδητο είναι αυτό που «σιωπηρώς και ανεπαισθήτως» κινεί, ή ελπίζουμε πως θα επανεκκινήσει, την Ιστορία της. Ίσως γιατί, όπως έλεγε ο Πικιώνης για τη λαϊκή μας Τέχνη, αυτό το συλλογικό μας ασυνείδητο  «διαφυλλάτει εν πρωτογόνω αλλ’ αγνοτάτη μορφή πανάρχαιες ουσίες» και θα σταθεί «το φύραμα για την ευόδωσιν του ιδικού μας έργου». 

Τα ήδη ορισθέντα μέλη της «Επιτροπής της Επετείου για τα 200 χρόνια από το 1821»,   είναι βεβαίως ιδιαιτέρως αξιόλογα και θα αποτελούσαν εγγύηση σωστής λειτουργίας της, αν όμως ήσαν αυτά που θα έθεταν  και τα πλαίσια δράσης  της. Γιατί καταφανώς αυτή η Επιτροπή δεν δείχνει να λειτουργεί συλλογικά.   Αφ’ ενός είναι ανοικτή η διαδικασία συμπλήρωσής της –τα ήδη μέλη διακηρύττεται πως είναι «τα πρώτα μέλη» της- αφ’ ετέρου πολλά είναι αυτά που μας κάνουν να αμφιβάλουμε για τον ενδεδειγμένο τρόπο λειτουργίας της. 

Αρχικώς διατυμπανίζεται πως αυτή η Επιτροπή δεν θα βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Πρώτον, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα δεν καταλαβαίνουμε γιατί να μην επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός, που θα σήμαινε άλλωστε και πως το κράτος θα αναλάμβανε   την κύρια ευθύνη. Αυτό άλλωστε  θα ταίριαζε για την περίπτωση αυτή. Θα μου πείτε πως ο ν.4622/19, άρθρο 114 αναφέρει πως είναι ο πρωθυπουργός  είναι αυτός που έχει την ευθύνη, γιατί «δέχεται τις προτάσεις της Επιτροπής, ……κ.λ.π.». Αλλά πράγματι έτσι γίνεται; Ο πρωθυπουργός   απεδέχθη το Σήμα της Επετείου και τη διακήρυξη της Κας Αγγελοπούλου; Γιατί προφανώς αυτά αποτελούν μια κρίσιμη αρχή. Δεν   πιστεύω κάτι τέτοιο ή θέλω να μη το πιστεύω.  Δεύτερον, δεν κατανοώ το δήθεν κόστος των «εορτασμών» από το οποίο απαλλασσόμαστε.

Αφήνω τις παλαιές δυσάρεστες μνήμες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, καίτοι   φαντάζομαι ότι γ’ αυτό επιλέχτηκε η Κα Δασκαλάκη: Εδώ δεν πρόκειται να κατασκευαστούν πολυδάπανα κτήρια . Θα έχουν κόστος τα Συνέδρια και οι ομιλίες; Μα αυτά γενικώς αυτοχρηματοδοτούνται, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το 1821, που θα έχουν και κέρδος. Εκδόσεις; Και αυτές εύκολα  θα αυτοχρηματοδοτηθούν. Οι αμοιβές των μελών της Επιτροπής; Φαντάζομαι πως όλοι θα ήθελαν να συμμετάσχουν αφιλοκερδώς,   αν και το όποιο κόστος θα ήταν αμελητέο μπροστά στις   χορηγίες που  σίγουρα θα προκύψουν. 

Τελικά αυτά τα περί μη επιβάρυνσης του κρατικού προϋπολογισμού,  μάλλον συνιστούν κενού νοήματος διακήρυξη, αν δεν υποκρύπτουν την απόλυτη παράδοση της επετείου σε μια «Επιτροπή» με συγκεχυμένο, κατά τον ηπιότερο χαρακτηρισμό, τρόπο λειτουργίας της. Οι αμφιβολίες μας περί της συλλογικότητας της Επιτροπής (των ειδικών),  προέρχονται από τις αρχικές διακηρύξεις της. 

Το νόημα του 1821 καταφανώς υπερβαίνει τα σημαινόμενα από την   εξαγγελία της Κας Δασκαλάκη, που μας αποπροσανατολίζουν  από αυτό. Δεν νομίζω αυτή η εξαγγελία να συνετάχθη από την όποια Επιτροπή, ούτε καν να εγκρίθηκε από αυτήν. Αλλά  ποιος ενέκρινε και το Σήμα της Επετείου, ως  χορηγία της  Ένωσης Διαφημιστών Εταιριών Ελλάδος; Προφανώς το σήμα έχει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, το ξέρει αυτό η Ένωση Διαφημιστικών, αλλά θα πρέπει να το ξέρει και αυτός/οί/ή  που το ενέκριναν.

Την εμβέλειά του και το νόημά του, μας το είπε άλλωστε σαφώς η Κα Δασκαλάκη: είναι «το σήμα της γιορτής και της ευκαιρίας μας». Αλλά   ποιος ενέκρινε και την εναρκτήρια των εργασιών της Επιτροπής ομιλία τη Κας Δασκαλοπούλου; Είμαι σίγουρος ούτε η Επιτροπή εν σώματι (που άλλωστε δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί), ούτε βέβαια (ελπίζουμε) ο πρωθυπουργός. Άρα ποιος; Όλοι διερωτώμεθα.      

Φοβούμαι όμως πως διερωτώμεθα  και θα διερωτώμεθα χωρίς να έχουμε ποτέ απάντηση. Αλλά από αυτήν τη μη απάντηση, οφείλουμε να αρχίσουμε να το ψάχνουμε σοβαρά, γιατί το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτά που άρχισαν να διαφαίνονται…..  

 

Επανάσταση 1821ελληνική επανάστασηΠρωτοβουλία 1821-2021Has video: Exclude from popular: 0