Η Ελλάδα πετά με Rafale, F-16 Viper και με F- 35!

11:47 2/6/2023 - Πηγή: Το Ποντικι

Tην τελευταία πενταετία, η Ελλάδα πέτυχε έναν εξοπλιστικό άθλο ο οποίος συνδέθηκε με μια σειρά επιτυχημένων διπλωματικών πρωτοβουλιών που αναβάθμισαν εντυπωσιακά την ισχύ της χώρας σε μια περίοδο που η Τουρκία εκδηλώνει δίχως κανέναν δισταγμό όλα τα επεκτατικά της σχέδια εναντίον της χώρας μας μέσα από το νέο-οθωμανικό όραμα της Γαλάζιας Πατρίδας.

Έχω γράψει πολλές φορές ότι σπάνια κανείς εκτιμά αυτό που γλυτώνει κι αυτό που κερδίζει. Πόσο

μάλλον στην χώρα μας που η κουλτούρα του θρήνου και της απώλειας αποτελεί ένα σαδομαζοχιστικό ηδονικό σύνδρομο.

Παρακολουθώντας μετά το 1974 το σύνδρομο μειονεξίας απέναντι στην Τουρκία αλλά και την εμμονή μας να «εξάγουμε» τα δικά μας λάθη για τις τραγωδίες μας, μοιάζει να έχουμε μια παγιωμένη ιδεολογική περισσότερο εικόνα για τα εθνικά θέματα παρά πατριωτική.

Να σημειώσουμε ότι ο πατριωτισμός στην Ελλάδα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης ταυτιζόταν με τον φασισμό και την άκρα δεξιά. Η επίκληση της «πατρίδας» είχε καταστεί απαγορευτική.

Τι εννοώ: από τη μια, ο έκδηλος και ανιστόρητος αντιαμερικανισμός που καλλιεργήθηκε όλες αυτές τις δεκαετίες που ενώ ζητούσε να μην εμπλέκεται η Αμερική στα ελληνικά ζητήματα μέσα από διάφορες διεθνιστικές πομφόλυγες, την κατηγορούσε γιατί δεν υπερασπιζόταν τα εθνικά μας δίκαια, λες και η Ελλάδα ήταν η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ! Από την άλλη, επίσης υπήρχε ένας διάχυτος αντιδυτικισμός, ασυνάρτητος και υποκριτικός ο οποίος είχε επιβληθεί ως η συμφέρουσα εθνική επιλογή…

Κάθε αλλόκοτη πρόταση γινόταν δεκτή, αρκεί να ήταν αντιαμερικανική και να βόλευε τα συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης και κατόπιν της Ρωσίας.

Έτσι, αποθεώθηκαν διάφορα κινήματα και προσωπικότητες όπως η «στρατηγική» συμμαχία με την Παλαιστίνη, τους Κούρδους, τους Τουπαμάρος, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο των Σαντινίστας (FSLN) στη Νικαράγουα, τον Καντάφι, τον Χομεϊνί, τον σοσιαλιστή Σαντάμ και μια σειρά λατινοαμερικανών αλητών που εγκληματούσαν εναντίον των λαών τους στο όνομα ιδανικών κόσμων και καταστάσεων ταυτόχρονα με όποια απίθανη κουταμάρα μπορούσε κανείς να φανταστεί…

Επίσης μέσα από ένα παρανοϊκό σκεπτικό αντιπαραβάλλονταν οι «ανθρώπινες» σοβιετικές δικτατορίες του προλεταριάτου απέναντι στις «διεφθαρμένες» δυτικές δημοκρατίες.

Για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, τον αντιαμερικανισμό και τον αντιδυτικισμό κυρίως, τον σιγοντάριζε και η Εκκλησία μας, τα μοναστήρια μας και το Άγιον Όρος, όπως και πολλές εκδοχές της κυβερνητικής λαϊκής δεξιάς και διαφόρων ακροδεξιών εκδοχών της.

Δεν είναι τυχαίο το ποιοι ιδεολογικοί φορείς υποστηρίζουν σήμερα τους Ρώσους… Η στροφή προς την Ρωσία δεν έπαψε να αποτελεί ένα ισχυρό και φιλολαϊκό αντιδυτικό επιχείρημα.

Εν ολίγοις, αυτή ήταν η γενική εικόνα εξωτερικής πολιτικής και συμμαχιών που είχε υιοθετηθεί από ολόκληρη την κοινωνία ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης.

Το 61,31% του δημοψηφίσματος του 2015 χρωστά πολλά σε αυτή την αντίληψη η οποία υποχώρησε κατά τη γνώμη μου μέσα από το κίνημα του «Μένουμε Ευρώπη».

Η αλλαγή αυτή της νοοτροπίας εξαπλώθηκε σιγά – σιγά, με αποτέλεσμα τα τελευταία πέντε χρόνια η εξωτερική πολιτική της χώρας σε συνδυασμό με τα εξοπλιστικά της προγράμματα να αλλάξει ριζικά αυτή την εθνική ηττοπάθεια απέναντι στην Τουρκία.

Πλέον η Ελλάδα έχει άλλον αέρα, πετά με Rafale, με F-16 Viper και με F – 35! Η Ελλάδα έχει συνάψει ταυτόχρονα ισχυρές συμμαχίες με την Γαλλία, τις ΗΠΑ και την Αίγυπτο, και έχει καταφέρει να θωρούνται (όχι, δεν είναι αυτονόητο!) τα ελληνικά σύνορα, σύνορα της Ευρώπης.

Η Ελλάδα έχει θωρακίσει αποτελεσματικά τα σύνορά της στην Θράκη με την Αλεξανδρούπολη, η Ελλάδα απάντησε για πρώτη φορά με τρομερή αποφασιστικότητα στο Αιγαίο το καλοκαίρι του 2020 και απέτρεψε την υβριδική επίθεση της Τουρκίας με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού στον Έβρο.

Η Ελλάδα απαντά, τόσο σε επίπεδο εξοπλισμών, ευρωπαϊκής πολιτικής και συμμαχιών, η Ελλάδα του σήμερα για πρώτη φορά αισθάνεται ισχυρή, εθνικά υπερήφανη και προκαλεί νευρικό κλονισμό στην Τουρκία.

Σήμερα όλοι, ακόμα και οι Τούρκοι, παραδέχονται την επιτυχημένη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, την εντυπωσιακή αναβάθμισή της στην διεθνή κοινότητα και την ισχυρή της παρουσία παντού. Σήμερα μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια Ελλάδα που νικά και μας κάνει υπερήφανους.

Διαβάστε επίσης

Κακές ειδήσεις για επαγγελματίες και νοικοκυριά

Τι επιλέγουμε στις εκλογές της 25ης Ιουνίου

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η μάχη με τις δικές του βεβαιότητες