Η κοινωνία δεν χρειάζεται σόου, αλλά πολιτική

07:57 31/12/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Η ελληνική κοινωνία είναι απογοητευμένη. Όποια δημοσκόπηση και αν κοιτάξει κάποιος, θα το δει. Η ποιότητα ζωής έχει κάνει θεαματική βουτιά σε πολλούς δείκτες, οι οποίοι αποκαλύπτουν ότι στην πλειονότητά τους οι πολίτες αισθάνονται ανασφάλεια και δεν διαβλέπουν προοπτική βελτίωσης.

Τα κόστη εκτινάσσονται σε όλα τα επίπεδα κορυφαίου ενδιαφέροντος: αγαθά πρώτης ανάγκης, ενέργεια, στέγη, υγεία, παιδεία, εξυπηρέτηση ανελαστικών αναγκών. Η αντίδραση των πολιτών φαίνεται εκ πρώτης όψεως τυφλή: Περίπου 1,2

εκατομμύρια «δραπέτευσαν» από την κάλπη των ευρωεκλογών και ουδείς γνωρίζει αν και πόσοι θα επιστρέψουν στις επόμενες εθνικές κάλπες.

Αλλά και σε αυτούς που δηλώνουν πρόθεση ψήφου στις δημοσκοπήσεις η κατάσταση είναι εντυπωσιακή. Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse RC και το σενάριο κατανομής αναποφάσιστων, η Ν.Δ. παίρνει 30%, το ΠΑΣΟΚ 17% και ο ΣΥΡΙΖΑ 8%. Σύνολο για τα θεωρούμενα ως κόμματα εξουσίας 55%.

Το υπόλοιπο 45% πηγαίνει σε κόμματα διαμαρτυρίας που δεν έχουν προοπτική για κάτι παραπάνω από 10%, και μάλιστα το 31,5% λαμβάνουν μικρά κόμματα, σκληρά αρχηγοκεντρικά, τα οποία θα πάψουν να υπάρχουν αν για κάποιο λόγο αποσυρθούν οι δημιουργοί και επικεφαλής τους.

Με άλλα λόγια, πολύ μεγάλο ποσοστό των πολιτών επιθυμεί να ψηφίσει με όρους διαμαρτυρίας και όχι για να επιλέξει διακυβέρνηση. Άλλωστε οι περισσότεροι από τους υποδοχείς αυτής της ψήφου δεν προσφέρουν πρόταση εξουσίας, αλλά σόου και φασαρία.

Δεν χρειάζεται, συνεπώς, πολλή σκέψη για να αντιληφθούμε ότι η αυτοδυναμία με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο είναι ανέφικτη και οι συνεργασίες μονόδρομος.

Αυτή η πληγή για το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα εξουσίας διορθώνεται μόνο με έναν τρόπο: με πολιτική, με πρόταση, με πειθώ για την ικανότητα των κομμάτων εξουσίας να διαχειριστούν – αν όχι να θεραπεύσουν – μια σειρά παθογένειες και προβλήματα που λαμβάνουν εφιαλτική διάσταση για μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Υπάρχουν και κάποια εργαλεία που μένουν αναξιοποίητα, όπως για παράδειγμα η δυνατότητα των συνασπισμών κομμάτων να λαμβάνουν το μπόνους εδρών που προβλέπει ο εκλογικός νόμος για τον νικητή των εκλογών.

Μια παρέμβαση προς αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για πολιτικές συνεργασίες – που ούτως ή άλλως θα χρειαστούν μετά τις επόμενες εκλογές – στο φως της ημέρας. Για προγραμματικές συμφωνίες εκ των προτέρων γνωστές στον ελληνικό λαό, ο οποίος θα έχει την άνεση χρόνου να τις αξιολογήσει και να πιέσει για τη βελτίωσή τους.

Η κυβέρνηση δεν θέλει να την κάνει, καθώς πιστεύει ότι θα ευνοούσε μόνο τους αντιπάλους της. Όμως το πολιτικό σύστημα πρέπει να ανοίγει δυνατότητες και διεξόδους και όχι να τις περιορίζει. Αλλιώς καταλήγει σε – ενίοτε οδυνηρά – αδιέξοδα.

Καλή χρονιά!

Διαβάστε επίσης:

Αγορά εργασίας και μεταναστευτικό

Ευρώπη σε πλήρη σύγχυση

Βρε καλώς τους Ντεγκρέδες…