Η Λεπέν και η κρίση των ελληνικών κομμάτων

06:35 4/7/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών δεν ήταν σοκ. Η Λεπέν είχε προειδοποιήσει καιρό τώρα ότι έρχεται η ώρα της κυριαρχίας της στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας. Ως Εθνικό Μέτωπο έλαβε 13,20% το 2017. Ως Εθνική Συσπείρωση πήρε 18,68% το 2022 και έφτασε στο 33% το 2024. Όλα αυτά τα χρόνια, παρότι η συνεργασία όλων των υπολοίπων εναντίον της απέτρεπε την κατάκτηση του προεδρικού αξιώματος, τα παραδοσιακά κόμματα δεν κατάφεραν να περιορίσουν την αυξητική πορεία

της.

Η ρητορεία περί ακροδεξιού κινδύνου αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αρκετή. Οι Γάλλοι πολίτες εγκατέλειπαν μαζικά τα παραδοσιακά κεντρογενή κόμματα, τα οποία στάθηκαν ανίκανα να διαχειριστούν τα προβλήματα της κοινωνίας και τον ίδιο τον εαυτό τους. Αυτή την ώρα οι κύριοι αντίπαλοι είναι το κόμμα της Λεπέν και ο Μελανσόν (28%), ο οποίος επίσης αντιμετωπιζόταν ως αλλοπρόσαλλος και ακραίος πριν από ελάχιστα χρόνια. Ο τελευταίος εκπρόσωπος του Κέντρου, ο Εμανουέλ Μακρόν, έχει πλέον καταρρεύσει στο 20%, ύστερα από το 25,75% του 2022.

Συμπτωματικά (;), πριν από ελάχιστες μέρες, Καραμανλής και Σαμαράς άσκησαν σκληρή κριτική στον Μητσοτάκη επισημαίνοντάς του ότι δεν μπορείς να πορεύεσαι αγνοώντας την κοινωνία, τις ανάγκες και τις διαθέσεις της. Την ίδια ώρα τα πολυάριθμα πλέον κόμματα της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς αδυνατούν πλήρως να επωφεληθούν από τις τεράστιες απώλειες της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές και να διατυπώσουν μια σοβαρή κυβερνητική πρόταση, με αποτέλεσμα την τραγική εικόνα πολυδιάσπασης και, ενίοτε, ανυποληψίας που όλοι βλέπουμε.

Αυτό ακριβώς είναι το «κλειδί» της προϊούσας κρίσης του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο αδυνατεί να διαβάσει αυτό που συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί μεγάλες μάζες κεντρώων πολιτών στρέφονται προς τα «άκρα». Δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς φτάσαμε στο σημείο οι εργάτες να ψηφίζουν Άκρα Δεξιά κατά 57% και Μελανσόν κατά 21% ή οι χαμηλόμισθοι υπάλληλοι να δίνουν αντιστοίχως 44% και 26%. Η δε Αριστερά τροφοδοτείται πλέον από τα… μεσαία – και διανοούμενα – εισοδήματα.

Αν όλα αυτά δεν είναι ηχηρές καμπάνες για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, τότε τι είναι; Προς το παρόν η διαφορά μας από άλλες χώρες με παρόμοια πολιτικά προβλήματα είναι ότι η Ν.Δ. παραμένει ισχυρή και ότι στα δεξιά της υπάρχουν σχήματα που κινούνται μεταξύ γραφικότητας και μηδενικής κυβερνητικής ικανότητας. Μέχρι πότε όμως;

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Εάν η Ν.Δ. δεν αποκτήσει έναν στοιχειωδώς αξιόπιστο συστημικό αντίπαλο, ικανό να κυβερνήσει και να διαχειριστεί αξιοπρεπώς τις τεράστιες προκλήσεις, η – φυσιολογική και αναμενόμενη – φθορά της θα οδηγήσει σε παρακμιακά φαινόμενα, τα οποία αυτή η χώρα, με το πλήθος των απειλών που αντιμετωπίζει, δεν μπορεί να αντέξει…

Διαβάστε επίσης:

Η έννοια της αλλαγής είναι η ίδια η πολιτική

Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο;

Χορεύοντας με τα κέρδη των καρτέλ