Video)

06:00 22/12/2022 - Πηγή: Το Ποντικι

Τέτοιες μέρες πέρυσι, η Τετιάνα Πίσνα ήταν στην σκηνή. Η 13χρονη κόρη της, Αναστάζια είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην Τουμπελίνα και η Τετιάνα είχε τον ρόλο της μητέρας και στην σκηνή. Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζαν μαζί και εκατοντάδες άνθρωποι στο Κρέμεντσουκ, στην κεντρική Ουκρανία, είχαν έρθει να τις χειροκροτήσουν.

«Τραγουδούσαμε, χορεύαμε, ήταν καταπληκτικά», θυμάται η Τετιάνα Πίσνα.

Λίγα μέτρα μακριά από το θέατρο, τα νερά του ποταμού Δνείπερου είχαν αρχίσει να παγώνουν. Το χιόνι κάλυπτε τους δρόμους και

το Κρέμεντσουκ ήταν φωτισμένο σαν σε παραμύθι.

Η τελευταία παράσταση

Αλλά είχαν αρχίσει να μαζεύονται τα σύννεφα. Κυκλοφορούσαν φήμες για επικείμενο πόλεμο. Οι κάτοικοι ήταν ανήσυχοι. Λίγες εβδομάδες αργότερα το Κρέμεντσουκ δεχόταν επίθεση από τους Ρώσους.

Στις 9 Μαρτίου η Τετιάνα Πίσνα και η κόρη της Αναστάζια επιβιβάστηκαν σε ένα λεωφορείο και βρέθηκαν στα σύνορα με τη Ρουμανία. Πέρασαν με τα πόδια τα σύνορα. «Στην Ρουμανία δεν γνωρίζαμε κανέναν. Άκουγα τους ανθρώπους στο λεωφορείο που έλεγαν ότι ήξεραν κάποια γυναίκα που ζούσε κοντά στα σύνορα και μπορούσε να βοηθήσει. Εγώ έκλαιγα και παρακαλούσα να πάρουν εμένα και την κόρη μου. Ήταν νύχτα, φοβόμουν. Η μπαταρία του κινητού είχε εξαντληθεί»… περιγράφει η Τετιάνα Πίσνα.

Στάθηκαν τυχερές. Έμειναν δύο μέρες στο σπίτι μιας Ρουμάνας και η αδελφή της Τετιάνα, που ζει στην Αυστραλία, την βοήθησε να κάνει αίτηση για βίζα.

Αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα ανάψουν τα φώτα της σκηνής στο θέατρο του Κρέμεντσουκ. Η Τετιάνα Πίσνα και η Αναστάζια ζουν πια χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, κατάφεραν να φτάσουν στην Αυστραλία, μαζί με εκατοντάδες άλλους πρόσφυγες.

Η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει διαθέσει διαμερίσματα για κάποιους από τους Ουκρανούς πρόσφυγες, άλλοι ζουν μαζί με φίλους. Είναι ξεριζωμένοι από τον πόλεμο, αλλά ασφαλείς.

Το Σίδνεϊ, όπου ζουν η Πίσνα και η Αναστάζια είναι μια ειδυλλιακή πόλη για τους πρόσφυγες, που όμως δεν μπορούν να συνηθίσουν την ακρίβεια στα τρόφιμα.

So, it's started with Sydney Opera House. #LightUpUkraine campaign by @U24_gov_ua. Australia stands for Ukraine.

Credit: @AmbVasyl pic.twitter.com/xpLs3EY0GZ

— Mykhailo Fedorov (@FedorovMykhailo) December 21, 2022Αντί για κάλαντα, περιμένουν ένα SMS

Την μέρα των Χριστουγέννων, φέτος, αντί να συγκεντρωθούν γύρω από το οικογενειακό τραπέζι για να πουν τα κάλαντα στο χιόνι, οι Ουκρανοί πρόσφυγες στην Αυστραλία θα περιμένουν να πάρουν κάποιο μήνυμα στο κινητό για να επιβεβαιώσουν ότι οι συγγενείς τους, που βρίσκονται 14.000 χιλιόμετρα μακριά, είναι ασφαλείς.

Η Τετιάνα θα κάνει Χριστούγεννα στην αγγλικανική εκκλησία του Λίντφιλντ, μαζί με άλλα μέλη της κοινότητας των Ουκρανών που ζουν στην Αυστραλία. Ο ανιψιός της, ο εξάδελφός της, ο γαμπρός της και ο πατέρας της έχουν μείνει στην Ουκρανία και όλοι πολεμούν στην πρώτη γραμμή.

Ο σύζυγος της Τετιάνα Πίσνα, Σέρχι, που είναι οικοδόμος, δουλεύει καθημερινά ατέλειωτες ώρες για να επισκευάζει τα κτίρια που υφίστανται ζημιές από τους βομβαρδισμούς. Η πεθερά της περνά τις μέρες της ράβοντας στη ραπτομηχανή της δίχτυα παραλλαγής για τον στρατό.

Η Τετιάνα Πίσνα ονειρεύεται να γυρίσει στην πατρίδα της.

«Είναι πολύ σκληρό για τους Ουκρανούς που βρίσκονται εδώ. Αγαπούμε τις οικογένειές μας, αγαπώ την πατρίδα μου. Δεν είναι τέλεια, αλλά είναι η πατρίδα μου», λέει η 35χρονη μητέρα

Από τις 24 Φεβρουαρίου, όταν έγινε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 41.000 άνθρωποι και 14 εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί. Περίπου 5.000 φιλοξενούνται στη Αυστραλία, αλλά ονειρεύονται την επιστροφή.

«Ζούμε στην Αυστραλία, αλλά το μυαλό μας είναι στην Ουκρανία», λέει η Τετιάνα.

Australia is unwavering in its support for Ukraine’s sovereignty and territorial integrity

Since Russia's illegal and immoral aggression, Australia has supported Ukraine with military & humanitarian assistance, 79,000 tonnes of thermal coal, financial sanctions and more. pic.twitter.com/PCePumgZ04

— Australia House (@AusHouseLondon) December 16, 2022Σε άλλον πλανήτη

Η Μαρίγια Μίκιτιουκ ζούσε στην Μπούκα, την πόλη που έγινε σύμβολο της ρωσικής βαρβαρότητας. Η Μαρίγια είναι κτηνίατρος αγαπούσε τη δουλειά της. Λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, ο σύζυγός της μόλις είχε επιστρέψει από μία επιστημονική αποστολή στην Ανταρκτική. Ήταν ευτυχισμένοι που βρίσκονταν και πάλι μαζί, έβγαζαν βόλτα τα παιδιά τους στο πάρκο, τα Σαββατοκύριακα πήγαιναν επίσκεψη στους γονείς τους.

«Στις 24 Φεβρουαρίου όλα άλλαξαν», λέει η Μαρίγια. Είδε μια γειτόνισσα που έπεσε νεκρή από πυροβολισμούς, βρήκε το πτώμα του ταχυδρόμου καθώς πήγαινε στην αγορά. Στην πόλη δεν είχαν πια νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν εισέβαλαν οι Ρώσοι η Μαρίγια με την εμπειρία που είχε ως κτηνίατρος βοήθησε στην περίθαλψη τραυματιών.

«Ύστερα από δυο εβδομάδες στα παγωμένα καταφύγια και με τα θερμόμετρα 15 βαθμούς κάτω από το μηδέν, άρχισαν να θερίζουν οι αρρώστιες», λέει η Μαρίγια. Για να βρει στοιχειώδη πράγματα για την περίθαλψη τραυματιών περνούσε κάθε μέρα δύο μπλόκα του ρωσικού στρατού, όπου οι στρατιώτες την παρενοχλούσαν.

«Η καλύτερη φίλη μου, η Τατιάνα, σκοτώθηκε από Ρώσο ελεύθερο σκοπευτή καθώς περπατούσε με τον σύζυγό της και την κόρη της», λέει η Μαρίγια.

Τις πρώτες δύο εβδομάδες κανένας δεν μπορούσε να φύγει από την πόλη. Μετά άνοιξε ένας διάδρομος και η Μαρίγια έβαλε σε ένα αυτοκίνητο με ξένους, τα δύο παιδιά της, την 13χρονη Αναστάζια και τον 10χρονο Κίριλο. «Ήταν δύσκολη απόφαση», λέει, «δεν ήξερα τι θα συμβεί με τα παιδιά μου ή με μένα. Για δυο μήνες δεν είχα μάθει τίποτα. Ούτε αυτά ήξεραν αν ζούσαμε εγώ κι ο σύζυγός μου».

φωτογραφία αρχείου

Τα παιδιά έφτασαν στην Πολωνία, όπου φιλοξενήθηκαν σε προσφυγικό καταυλισμό, όπου τα βρήκαν φίλοι του ζευγαριού από την Αυστραλία και τα πήραν μαζί τους στο Σίδνεϊ.

«Όταν απελευθερώθηκε η πόλη μου έμαθα ότι τα παιδιά βρίσκονταν σε ασφαλή χώρα. Ανακουφίστηκα, αλλά αισθάνθηκα και ενοχές».

Όταν έφυγαν από την πόλη οι Ρώσοι, την εγκατέλειψε και η Μαρίγια, η οποία κατάφερε να πάρει βίζα για την Αυστραλία και ζει σήμερα σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Γκόρντον, βόρεια του Σίδνεϊ.

«Κάθε μέρα διαβάζουμε τα νέα από την Ουκρανία και επικοινωνούμε με συγγενείς. Ο σύζυγός μου είναι είναι υπαξιωματικός στο στρατό και επικοινωνούμε μαζί του μια φορά την εβδομάδα. Ανησυχούμε πολύ. Ζούμε εδώ, αλλά η καρδιά μας είναι στην Ουκρανία», λέει η Μαρίγια.

Η ζωή στην Αυστραλία είναι «σαν να βρίσκεσαι σε άλλο πλανήτη. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα, ήμουν αγχωμένη. Αλλά ζώντας στην Αυστραλία μπορώ να ανασάνω και πάλι. Βήμα, βήμα αισθάνομαι καλύτερα», προσθέτει η Μαρίγια.

Διαβάστε επίσης:

Επίσκεψη Ζελένσκι στις ΗΠΑ: Patriot και συμφωνία εξοπλισμών αξίας 1,8 δισ. δολαρίων για την Ουκρανία

Guardian: «Σοβαρή κυβερνοεπίθεση» κατά της εφημερίδας για την καταβολή λύτρων – Κανονικά το φύλλο της Πέμπτης

Κατάρ: Είναι μια μεγάλη φυλακή που μπορείς να δουλέψεις, δηλώνουν οι αόρατοι μετανάστες που εργάστηκαν για το Μουντιάλ

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords