Ημέρα μνήμης και αναστοχασμού!

10:23 19/5/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Τα προβλήματα του Ποντιακού Ελληνισμού αρχίζουν λίγα χρόνια μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης.

Την πτώση της Βασιλεύουσας ακολούθησε αυτή της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας το 1461. Από τότε ως και τον πλήρη ξεριζωμό των Ποντίων από τις πατρογονικές τους εστίες, πραγματοποιείται μια σειρά ανηλεών διωγμών, σφαγών, ξεριζωμών, μια συστηματική προσπάθεια εξισλαμισμού και εκτουρκισμού των πληθυσμών που καταλήγει  στη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση – γενοκτονία του 20ού αιώνα. 

Από τη συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, το 1774, ως και το 1923, ξεχωρίζουν μια σειρά γεγονότα και

οργανωμένες ενέργειες που αποβλέπουν στην εξόντωση και τον διωγμό των Ποντίων από τα εδάφη τους. Πάντως, ως και το 1908, οι εχθρικές κυρίως ενέργειες εναντίον των Ποντίων σχετίζονταν με τη συστηματική προσπάθεια των τοπικών αρχών να μην εφαρμόζουν προς όφελος των χριστιανών φιλελεύθερους νόμους. 
Από το 1908, που εμφανίζεται στο προσκήνιο ο τουρκικός εθνικισμός καθορίζοντας τις πολιτικές – στρατιωτικές εξελίξεις, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τον πλήρη αφανισμό του Ποντιακού Ελληνισμού. 

Σε ένα συνέδριο που οργανώθηκε το 1911 από το Νεοτουρκικό Κομιτάτο «Ένωση και Πρόοδος» στη Θεσσαλονίκη, ελήφθη μια ιδιαίτερα σοβαρή απόφαση, η οποία ήθελε πάση θυσία να γίνει η Μικρά Ασία μωαμεθανικός χώρος, πράγμα που πριν από όλα, καταδίκαζε τους χριστιανικούς πληθυσμούς σε αφανισμό – και κατά συνέπεια όλες τις εθνότητες που κατοικούσαν σε εκείνα τα μέρη. Αυτήν την πολιτική αποφάσισαν να την υλοποιήσουν με κάθε μέσο και τρόπο.  

Επίσημοι σύμβουλοι των Νεότουρκων ήταν οι Γερμανοί. Αυτοί, λοιπόν, τους συμβούλεψαν ότι μονάχα με την εξαφάνιση των Ελλήνων και των Αρμενίων από τα πατρογονικά τους εδάφη θα γινόταν η Μικρά Ασία δική τους πατρίδα. Έτσι, το σχέδιο βασίστηκε πάνω στην ιδέα του ολοκληρωτικού αφανισμού των δύο αυτών εθνοτήτων. Η απόφαση αυτή, που πάρθηκε το 1911, σχεδιάστηκε με τη γερμανική διαστροφή και επιμέλεια, εκτελέστηκε με πρωτοφανή αγριότητα κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ολοκληρώθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ (ανάμεσα στο 1919 και το 1923).

Από το 1915 άρχισε κατά συστηματικό και άριστα οργανωμένο τρόπο ένα κύμα μαζικών διώξεων με τη μορφή εκτοπίσεων, ενώ ταυτόχρονα σημειώθηκαν αναγκαστικοί εξισλαμισμοί γυναικείων πληθυσμών. 
Μετά τη συνθηκολόγηση της Ρωσίας και την απόσυρση του ρωσικού στρατού από την περιοχή του Πόντου, εντάθηκαν οι διώξεις.

Τον Μάιο του 1919 καταφτάνει στην περιοχή ο Κεμάλ με αποτέλεσμα να κορυφωθεί η δράση άτακτων ομάδων (τσετών) κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Τότε ανατίθεται στον περιβόητο τσέτη Τοπάλ Οσμάν η επιχείρηση της μαζικής εξόντωσης του τοπικού πληθυσμού. 

Χαρακτηριστικοί είναι οι αριθμοί: οι Έλληνες στον Πόντο την παραμονή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ανέρχονταν σε 700.000 άτομα. Μέχρι το τέλος του 1923 υπολογίζεται ότι είχαν εξοντωθεί από 213.000 έως 368.000… 

Οι ειδήσεις σήμερα από το topontiki.gr