Ημερολόγιο καλοκαιριού (2): Μια νύχτα στην Επίδαυρο...

08:30 23/7/2016 - Πηγή: Το Ποντικι

"Π" ARTΜια ΓνώμηΈντυπη Έκδοση Κάθε καλοκαίρι η Επίδαυρος, όπως είναι φυσικό, μπαίνει στη ζωή μου. Ώσπου να φύγω για το νησί μου, προσπαθώ όσο περισσότερες φορές μπορώ, να ζήσω μια βραδιά μέθεξης στο αρχαίο θέατρο. Φέτος, αξιώθηκα να κατέβω πριν από λίγες μέρες και είδα την κατά Λιβαθηνό «Αντιγόνη», μια συμπαραγωγή του Εθνικού, του ΚΘΒΕ

και του ΘΟΚ. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, αν θέλετε από «επαγγελματική διαστροφή», διάβαζα τα πάντα για την παράσταση που θα έβλεπα. Περιλήψεις έργων, ιστορικά στοιχεία, συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών, κριτικές «ειδικών» που είχαν δει την παράσταση πριν από μένα, δελτία Τύπου κι ό,τι άλλο γραφόταν. Τώρα δεν το κάνω πια. Γιατί νομίζω ότι έτσι χάνω την προσωπική μου πρώτη αίσθηση για την παράσταση που θα δω. Αν ξέρω πώς είναι ντυμένοι οι ηθοποιοί, ποιο είναι το μυστικό της κούνιας - αγχόνης, πόσο δυνατά ή σιγανά μιλούσε η πρωταγωνίστρια, τι σημαίνει η σκηνή «δέλτα» για τον σκηνοθέτη, πότε χειροκρότησαν οι θεατές στην παράσταση που προηγήθηκε, τι λέει η τάδε «κριτικός» για τα «συν» και τα «πλην» που διαπίστωσε, πώς στο Facebook όλοι «πόσταραν» φωτογραφίες και υποκειμενικές αντικρουόμενες γνώμες, τότε καλύτερα να μείνω στο σπίτι μου. Προτιμώ μόλις δύει ο ήλιος να μπαίνω στο θέατρο, να βλέπω για πρώτη φορά το σκηνικό, να φαντάζομαι τη Θήβα έτσι όπως ο σκηνογράφος μού προτείνει, να σβήνουν τα φώτα, να αρχίζουν οι ηθοποιοί να έρχονται, να ακούγεται η πρώτη φράση, κι εγώ να γίνομαι ένα με την Αντιγόνη και τον Κρέοντα, τον Τειρεσία και την Ισμήνη, να ανακατεύομαι με τον Χορό, να κλαίω και να γελάω, ανάλογα με την περίσταση. Φέτος είδα την «Αντιγόνη» όπως τη φαντάστηκε ο Λιβαθηνός, του χρόνου όπως θα τη σκιαγραφήσει κάποιος άλλος, πριν από μερικά χρόνια είδα την «πρόταση» ενός άλλου ταλαντούχου σκηνοθέτη. Μεγαλώνω μαζί με τις «Αντιγόνες», κάθε μια με βρίσκει διαφορετικό, όχι μόνο εμένα, αλλά και τη χώρα μου, τους φίλους μου, το ίδιο το θέατρο. Τελικά η «Αντιγόνη» είναι κάθε φορά η εικόνα της εποχής μου. Και σ’ αυτό ο Λιβαθηνός τα κατάφερε, όλα τ’ άλλα τ’ αφήνω στους «ειδικούς»… ΥΓ.: Ένα έργο που θέλω να γράψω θα έχει τίτλο «Ο δολοφόνος των Βερμούδων και ο Δράκος των Τακουνιών». Ένας «σίριαλ κίλερ» που σκοτώνει άνδρες που πάνε στο Ηρώδειο, την Επίδαυρο και τους Φιλίππους με σορτσάκια και τους συνοδεύουν γυναίκες με γόβες στιλέτο! Αντικριστοί Καθρέφτες«Ποντίκι Art»Issue: 1927Issue date: 21-07-2016Has video: Exclude from popular: 0