Λευχαιμία – λέμφωμα: Σε τι διαφέρουν – Τι πρέπει να προσέχετε

16:34 11/11/2019 - Πηγή: Το Ποντικι

ΥΓΕΙΑ Αν και υπάρχουν κάποιες ομοιότητες ανάμεσα στην λευχαιμία και το λέμφωμα, εντούτοις οι αιτίες και η προέλευσή τους, τα συμπτώματα, η θεραπεία και το ποσοστό επιβίωσης είναι διαφορετικά. Ο καρκίνος μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του αίματος. Η λευχαιμία και το λέμφωμα είναι και οι δύο μορφές καρκίνου του αίματος. Η κύρια διαφορά είναι ότι η λευχαιμία επηρεάζει το αίμα και τον μυελό των οστών, ενώ τα λεμφώματα τείνουν να επηρεάζουν τους λεμφαδένες. Η λευχαιμία και το λέμφωμα

είναι δύο τύποι καρκίνου που επηρεάζουν το αίμα. Και οι δύο καρκίνοι επηρεάζουν συνήθως τα λευκά αιμοσφαίρια. ΛευχαιμίαΕμφανίζεται όταν ο μυελός των οστών παράγει πάρα πολλά ανώμαλα/προβληματικά λευκά αιμοσφαίρια. Συνήθως είναι ένας βραδέως αναπτυσσόμενος καρκίνος, αν και υπάρχουν περιπτώσεις όπου αναπτύσσεται ταχύτερα. Εάν ένα άτομο έχει λευχαιμία, τα μη φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια δεν πεθαίνουν εντός του κανονικού κύκλου ζωής τους. Αντίθετα, πολλαπλασιάζονται γρήγορα, αφήνοντας τελικά λιγότερο χώρο για τα ερυθρά αιμοσφαίρια, που απαιτούνται για τη μεταφορά οξυγόνου μέσω του σώματος. Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τύποι λευχαιμίας, που ταξινομούνται ανάλογα με τον ρυθμό ανάπτυξής τους και το σημείο όπου ο καρκίνος πρωτοεμφανίστηκε στον οργανισμό. Αυτοί οι τύποι λευχαιμίας είναι:οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμίαχρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμίαοξεία μυελογενής λευχαιμίαχρόνια μυελογενής λευχαιμίαΛέμφωμαΑρχίζει στο ανοσοποιητικό σύστημα και επηρεάζει τους λεμφαδένες και τα λεμφοκύτταρα, τα οποία είναι ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι λεμφοκυττάρων: τα Β-λεμφοκύτταρα και τα Τ-λεμφοκύτταρα. Οι δύο κύριοι τύποι λεμφώματος είναι:Λέμφωμα Hodgkin, το οποίο περιλαμβάνει έναν συγκεκριμένο τύπο μη φυσιολογικού Β-λεμφοκυττάρου, που ονομάζεται κύτταρο Reed-Sterberg. Αυτός ο τύπος λεμφώματος είναι λιγότερο συνηθισμένος.Λέμφωμα Μη-Hodgkin, το οποίο μπορεί να ξεκινήσει είτε σε Β-λεμφοκύτταρα είτε σε Τ-λεμφοκύτταρα.Αυτοί οι τύποι βασίζονται στην προέλευση του καρκινικού κυττάρου και στο πόσο γρήγορα ή επιθετικά αναπτύσσονται. Ο τύπος του λεμφώματος που έχει ένα άτομο θα επηρεάσει τα συμπτώματά του καθώς και τις επιλογές θεραπείας του. ΣυμπτώματαΗ λευχαιμία είναι συχνά αργή, ή χρόνια κατάσταση. Ανάλογα με τον τύπο της λευχαιμίας που έχει ένα άτομο, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν και ίσως να μην είναι άμεσα εμφανή. Τα συμπτώματα της λευχαιμίας περιλαμβάνουν:διευρυμένους λεμφαδένεςδυσκολία στην αναπνοήαίσθημα κόπωσηςπυρετόςαιμορραγία από την μύτη, ή από τα ούλααίσθημα αδυναμίας, ή ζάληχρόνιες λοιμώξεις, ή λοιμώξεις που δεν επουλώνονταιδέρμα που παθαίνει μελανιές εύκολααπώλεια της όρεξηςπρήξιμο στην κοιλιακή χώραακούσια απώλεια βάρουςσκούρα σημάδια στο δέρμαοσφυαλγίαυπερβολική εφίδρωση, ειδικά τη νύχτα Τα συμπτώματα του λεμφώματος ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο. Για το λέμφωμα Hodgkin μπορεί να περιλαμβάνουν:ένα εξόγκωμα κάτω από το δέρμα, συνήθως στη βουβωνική χώρα, στον αυχένα, ή στην μασχάληπυρετόςακούσια απώλεια βάρουςκούρασηνυχτερινές εφιδρώσειςαπώλεια της όρεξηςβήχας, ή δυσκολία στην αναπνοήέντονη φαγούραΤα συμπτώματα του λεμφώματος μη-Hodgkin περιλαμβάνουν:πρήξιμο στην κοιλιάαίσθημα πληρότητας (ο ασθενής χορταίνει) με μια μικρή ποσότητα τροφήςπυρετόςδιόγκωση στους λεμφαδένεςκούρασηδυσκολία στην αναπνοήβήχαςαίσθημα πίεσης και πόνου στον θώρακααπώλεια βάρουςεφίδρωση και ρίγηΑιτίες και προέλευσηΚαι στις δύο περιπτώσεις, ο καρκίνος είναι αποτέλεσμα προβλημάτων με τα λευκά αιμοσφαίρια του σώματος. Η λευχαιμία εμφανίζεται όταν ο μυελός των οστών παράγει πάρα πολλά λευκά αιμοσφαίρια. Αυτά τα λευκά αιμοσφαίρια δεν πεθαίνουν σε κανονικό κύκλο. Αντ' αυτού, συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται και τελικά να απωθούν άλλα υγιή κύτταρα του αίματος. Σε άλλες περιπτώσεις, η λευχαιμία ξεκινά στους λεμφαδένες. Οι λεμφαδένες βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει λοιμώξεις. Παρομοίως, το λέμφωμα αρχίζει συνήθως στους λεμφαδένες, ή σε άλλους λεμφικούς ιστούς. Οι λεμφαδένες είναι όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Το λέμφωμα Hodgkin απλώνεται από τον έναν λεμφαδένα στο επόμενο. Εάν ένα άτομο έχει λέμφωμα μη-Hodgkin, τότε ο καρκίνος μπορεί να εξαπλωθεί σποραδικά, με ορισμένους τύπους να είναι πιο επιθετικοί από άλλους. Τόσο στην λευχαιμία, όσο και στο λέμφωμα, ο καρκίνος μπορεί επίσης να εξαπλωθεί στον μυελό των οστών, στους πνεύμονες και στο ήπαρ. Παράγοντες κινδύνουΟι δύο τύποι καρκίνου έχουν διαφορετικούς παράγοντες κινδύνου. Η χρόνια λευχαιμία είναι πιο συχνή στους ενήλικες. Αντίθετα, τα παιδιά είναι πιο πιθανό να διαγνωστούν με οξεία λευχαιμία. Στην πραγματικότητα, η οξεία λευχαιμία είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου στα παιδιά. Αν και οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει λευχαιμία, ορισμένοι από τους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:γενετικές διαταραχέςοικογενειακό ιστορικόέκθεση σε ορισμένους τύπους χημικών ουσιώνπροηγούμενη ακτινοβολία, ή χημειοθεραπείακάπνισμαΤο λέμφωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Το λέμφωμα Hodgkin τυπικά εμφανίζεται στις ηλικίες 15-40 ετών, ή μετά από τα 50 έτη ζωής. Το λέμφωμα μη-Hodgkin μπορεί να εμφανιστεί σχεδόν σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά είναι πιο σύνηθες στους ηλικιωμένους. Οι παράγοντες κινδύνου για λέμφωμα Hodgkin περιλαμβάνουν:οικογενειακό ιστορικόεξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημαπροηγούμενη μόλυνση από τον ιό Epstein-Barr (EBV)λοίμωξη με τον HIV (AIDS)Οι παράγοντες κινδύνου για λέμφωμα μη-Hodgkin περιλαμβάνουν:εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημαέκθεση σε ορισμένα χημικάχρόνια μόλυνση από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρούπροηγούμενη ακτινοβολία, ή χημειοθεραπείααυτοάνοσο νόσημαΘεραπείαΟι δύο αυτοί τύποι καρκίνου απαιτούν διαφορετικές θεραπείες. Ο τύπος λευχαιμίας, ή λεμφώματος μπορεί, επίσης, να κάνει τη διαφορά στο πώς θεραπεύεται ο καρκίνος. Η χρόνια λευχαιμία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αμέσως. Αντ' αυτού, συνήθως παρακολουθείται στενά η ανάπτυξη του καρκίνου. Αυτή η προσέγγιση είναι πιο κοινή με τη χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία. Όταν χορηγείται θεραπεία, ένας γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει:χημειοθεραπείαμεταμόσχευση βλαστικών κυττάρωνστοχευμένη θεραπείαβιολογική θεραπείαακτινοθεραπείαΤο λέμφωμα Hodgkin είναι συνήθως ευκολότερο να θεραπευθεί σε σύγκριση με το λέμφωμα μη-Hodgkin, προτού εξαπλωθεί από τους λεμφαδένες. Η θεραπεία τόσο για Hodgkin όσο και για μη-Hodgkin λέμφωμα μπορεί να περιλαμβάνει:ακτινοθεραπείαχημειοθεραπείαφάρμακα που εμποδίζουν την περαιτέρω ανάπτυξη μη φυσιολογικών κυττάρωνστοχευμένη θεραπείαανοσοθεραπείαχημειοθεραπεία υψηλής δόσης και μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρωνχειρουργική επέμβαση (σε σπάνιες περιπτώσεις) Πηγή: iatropedia.grλευχαιμίαλέμφωμακαρκίνοςαίμαHas video: Exclude from popular: 0