Μάνος Επιτροπάκης στο «Π»: «Η χώρα στέκεται στα πόδια της χάρη στις υποδομές και τους θεσμούς του ΠΑΣΟΚ»

13:48 14/5/2023 - Πηγή: Το Ποντικι

Γεννημένος το 1973, ο Μάνος Επιτροπάκης μεγάλωσε στην Καβάλα και έχει καταγωγή από την Κρήτη. Η ενασχόλησή του με τη μουσική ξεκίνησε στα 10 του χρόνια και έμελλε να εξελιχθεί σε σχέση ζωής καθώς μέχρι και σήμερα δεν έχει αποχωριστεί το τσέλο του! Από το 1999 ξεκίνησε να εργάζεται ως τσελίστας στη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.

Το ενδιαφέρον του για την πολιτική χρονολογείται από τα φοιτητικά του χρόνια στην ΑΣΟΕΕ

ως γραμματέας της ΠΑΣΠ. Έκτοτε, ο Επιτροπάκης υπερασπίζεται τις πολιτικές του απόψεις με πάθος και εντιμότητα μέσα από τις τάξεις του ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, στο κανάλι του στο Youtube διατηρεί μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή, το «Face2Face», στην οποία φιλοξενεί καλεσμένους από τον κόσμο της πολιτικής και του πολιτισμού. Είναι υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛΛ στην Α’ Αθηνών.

Η ενασχόλησή σας με την πολιτική όχι μόνο δεν υπήρξε ευκαιριακή, αλλά θα έλεγα εντυπωσιακά συνεπής στο ΠΑΣΟΚ σε μια περίοδο που οι περισσότεροι το εγκατέλειπαν. Πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να επανακάμψει και να διεκδικήσει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην πολιτική σκηνή;

Ενεργοποιήθηκα ξανά όταν όλοι το εγκατέλειπαν και το πετροβολούσαν επειδή έβαλε τη χώρα και την ευθύνη πάνω από το κόμμα και τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Το ΠΑΣΟΚ άντεξε, και σήμερα φέρει τα παράσημα της εθνικής υπευθυνότητας. Η χώρα, ακόμα και σήμερα, στέκεται στα πόδια της χάρη στις υποδομές και τους θεσμούς του ΠΑΣΟΚ. Νοσοκομεία, σχολεία, λιμάνια, αεροδρόμια, εθνικές οδοί, χώροι άθλησης, ΚΑΠΗ, ΚΕΠ, μέχρι και ο φράκτης του Έβρου είναι έργα του ΠΑΣΟΚ που κρατάνε τον κοινωνικό ιστό όρθιο. ΑΣΕΠ, διαύγεια, ανεξάρτητες αρχές αλλά και οι νέοι βαθμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, όλα αυτά είναι το μεγάλο και μακρόπνοο έργο της Δημοκρατικής Παράταξης. Και φυσικά η ένταξη της χώρας στο ευρώ και η είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε. Στο ΠΑΣΟΚ ακόμη χρωστάμε! Ύστερα από μια σκληρή περίοδο για το ΠΑΣΟΚ ήρθε η ώρα της επαναφοράς μας στο προσκήνιο, υπό την προεδρία του Νίκου Ανδρουλάκη.

Η κλασική μουσική απαιτεί θυσίες, σχεδόν θρησκευτική αφοσίωση, συνέπεια, στρατιωτική πειθαρχία… αρετές που θα λέγαμε ότι απαιτούνται και στην πολιτική. Θεωρείτε, ωστόσο, ότι ενώ στη μουσική τα φάλτσα δεν είναι ανεκτά, στην πολιτική πολλές φορές εκλαμβάνονται και ως προσόν;

Τα φάλτσα στη μουσική, ξέρετε, μπορεί να είναι ο εχθρός του μουσικού, αλλά μπορεί το πολύ πολύ να κοστίσουν την καριέρα μας. Τα φάλτσα στην πολιτική, όμως, έχουν δυστυχώς επιπτώσεις στις ζωές όλων μας και μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Όταν ξεφεύγεις από τον «τόνο» της εθνικής ευθύνης με τα πολιτικά σου φάλτσα, για να αποκτήσεις προσωπική προβολή (τα έχουμε δει αυτά δυστυχώς την περίοδο διακυβέρνησης Τσίπρα – Βαρουφάκη – Καμμένου), τότε τα αποτελέσματα δεν έχουν απλώς αισθητικές επιπτώσεις αλλά υπαρξιακές, για το έθνος, την κοινωνία, τους ανθρώπους. Δυστυχώς ανάλογα φάλτσα ακούμε και από τον κ. Μητσοτάκη, με τις υποκλοπές και τις επιθέσεις στους προέδρους των ανεξάρτητων αρχών, που έλαβαν σχεδόν τη μορφή λιντσαρίσματος από στελέχη της κυβέρνησης.

Είστε μέλος της Γραμματείας του Τομέα Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ. Τι θα θεωρούσατε σήμερα ως προτεραιότητα στον πολιτισμό;

Προτεραιότητα για τον πολιτισμό μας σήμερα είναι καταρχάς η αναγνώριση των ίδιων των καλλιτεχνών από την πολιτεία ως ένα κομμάτι της κοινωνίας ζωτικό για την ολοκλήρωση και την πρόοδό της. Είδαμε πρόσφατα το πόση χολή χύθηκε εναντίον των καλλιτεχνών, επειδή διαμαρτυρήθηκαν για το χάλι που αποκαλύφθηκε σχετικά με την καλλιτεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Υπάρχει μια διαρκής υποτίμηση των καλλιτεχνών, και πολλές φορές το βιώνω και στις πολιτικές συζητήσεις στα ΜΚΔ. Πόσες φορές μου έχουν πει π.χ. «παίξε το βιολί σου εσύ και μην μιλάς», ενώ παραδόξως δεν συναντώ φράσεις του τύπου «κάνε καμία μήνυση εσύ και μην μιλάς» σε δικηγόρους ή «κάνε καμιά εγχείρηση εσύ και μην μιλάς» σε γιατρούς. Πολλοί πιστεύουν πως η τέχνη είναι κάτι της πλάκας, δεν απαιτεί κόπο, γνώση, δεξιότητες, ανάλυση, σκέψη, επιστήμη, μελέτη. Κι αυτό διότι, εκτός από τον υφέρποντα ρατσισμό, υπάρχει και γενικότερη αμορφωσιά, που είναι κι αυτή δείγμα της κακής ποιότητας της παιδείας μας.

Λένε ότι η μουσική εξημερώνει τα ήθη. Άλλος ένας κοινός – θεωρητικά – τόπος με την πολιτική. Τι θεωρείτε εσείς ότι φταίει και έχουν ξεφύγει τόσο πολύ τα πολιτικά ήθη;

Τα ήθη πράγματι έχουν ξεφύγει από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά. Η κρίση διέλυσε το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και δημιούργησε νέες τομές που, δυστυχώς, κάποιοι τις μετέτρεψαν σε νέους διχασμούς. Ακατέργαστα πολιτικά σχήματα, λούμπεν έως και εγκληματικές συμπεριφορές και ιδεολογίες, όπως η Χρυσή Αυγή, ενδύθηκαν το κύρος της εξουσίας για ένα διάστημα δημιουργώντας σοκ και αντίδραση στην αντίδραση. Παρ’ όλα αυτά θέλω να κάνω μια παρατήρηση. Όταν μια χώρα χάνει το 25% του ΑΕΠ της μέσα σε δύο χρόνια ουδείς αναμένει να μην υπάρχουν αντιδράσεις, ακόμη και ακρότητες. Ή Ελλάδα, όμως, σε μεγάλο βαθμό ξεπέρασε και την κρίση και τον μεγάλο πυρετό των αγανακτισμένων. Δείτε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες. Η πλούσια Γαλλία εδώ και δύο σχεδόν δεκαετίες έχει ως δεύτερο κόμμα τη Λεπέν. Ή δείτε το πόσο βαθιά διχασμένη είναι η κοινωνία στην Αμερική ανάμεσα σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους. Στην Ελλάδα, που έχει ζήσει και στο παρελθόν ακραία πόλωση, ευτυχώς υπάρχει ένα υπόστρωμα άρρητης συναίνεσης στα βασικά, και αυτό θεωρώ πως κράτησε τη χώρα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και τη σώζει μέχρι και σήμερα. Αυτό όμως που με κάνει πραγματικά υπερήφανο είναι πως το ΠΑΣΟΚ, που ήταν πολιτικά το μεγάλο θύμα της κρίσης και σήκωσε το βάρος των λαθών όλου του πολιτικού συστήματος, το ΠΑΣΟΚ που τα στελέχη του δέχθηκαν ακραίες επιθέσεις, ουδέποτε έριξε νερό στον μύλο της κατάπτωσης των πολιτικών ηθών και κρατά μια εντυπωσιακά μετριοπαθή στάση στην πολιτική αρένα.

Το ΠΑΣΟΚ στο ένδοξο παρελθόν του ήταν το πρώτο κόμμα που τόλμησε να καλύψει μια προεκλογική του καμπάνια με τη μουσική επένδυση από τα «Carmina Burana», μια συλλογή 254 ποιημάτων και τραγουδιών που γράφτηκαν στις αρχές του 13ου αιώνα, ανατρέποντας ένα ακλόνητο κατεστημένο των τραγουδιών από το έντεχνο προοδευτικό ελληνικό ρεπερτόριο. Ακόμα και σ’ αυτό το ΠΑΣΟΚ έκανε την ανατροπή! Πιστεύετε ότι μπορεί να ξαναδούμε ένα τέτοιο ΠΑΣΟΚ;

Πολλοί με ρωτάνε ποιο ήταν το μεγαλύτερο έργο του Ανδρέα Παπανδρέου. Τους απαντώ πως το μεγαλύτερο έργο του Ανδρέα ήταν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Διότι ο Ανδρέας κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα κόμμα που ένωσε κοινωνικά στρώματα πλατιά, δημιούργησε έναν πολιτικό φορέα που κυριάρχησε στη Μεταπολίτευση και είχε την ηγεμονία ακόμη και όταν δεν κυβερνούσε. Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, ως πολιτικό φαινόμενο, ξεχώρισε και ως θεσμός, φέρνοντας πολιτικές καινοτομίες. Θέλω να θυμίσω κάτι. Όλοι οι Έλληνες ξέρουν τα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ στις 3 του Σεπτέμβρη, ουδείς ξέρει τα γενέθλια της Ν.Δ. ή του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι ξέρουν τα τραγούδια και τον ύμνο του ΠΑΣΟΚ. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. δεν έχουν αφήσει κάτι στη συλλογική μνήμη του λαού μας. Όταν το ΠΑΣΟΚ έκανε συνέδρια όλη η Ελλάδα κρεμόταν στις τηλεοράσεις και παρακολουθούσε. Ήταν εθνικό γεγονός. Θυμάται κανένας κάποιο συνέδριο της Ν.Δ. ή του ΣΥΡΙΖΑ;
Έγινε θεσμός – υπόδειγμα για τα άλλα κόμματα. Έτσι, λοιπόν, όταν ακούστηκε το «O Fortuna» από το άγνωστο μέχρι τότε στην Ελλάδα, έργο του Carl Orff «Carmina Burana», η Ελλάδα έπαθε σοκ! Το ΠΑΣΟΚ είχε καταφέρει ξανά να ξεπεράσει τον εαυτό του, και να πάει την πολιτική επικοινωνία και τη διαχείριση των συμβόλων σε άλλα επίπεδα.
Και σήμερα βλέπουμε τον κ. Τσίπρα να προσπαθεί να αλειφτεί με λίγη από την αίγλη και τον θρύλο του Ανδρέα, μέσα από κωμικές μιμήσεις της φωνής του και των συνθημάτων μιας άλλης εποχής. Ο δε κ. Μητσοτάκης να κάνει καμπάνια ως CEO κάποιας εταιρείας και όχι ως πρόεδρος ενός κόμματος με ιστορία, διαδρομή, μνήμη, συλλογικότητα.
Ε, το ΠΑΣΟΚ λοιπόν δεν χάνει το DNA του. Το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και όταν έφτασε στο 5%, είχε πολιτικό εκτόπισμα κόμματος του 40%.
Είναι ένα κόμμα που είναι «καταδικασμένο» να μην γίνει ποτέ irrelevant. Κάθε άλλο μάλιστα. Γι’ αυτό και βλέπετε με πόση μανία επιτίθενται στο ΠΑΣΟΚ Τσίπρας και Μητσοτάκης. Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει και θα αλλάξει ξανά τη μοίρα της χώρας προς το καλύτερο.

Θα σας δούμε σε κάποια συγκέντρωση στην Α΄ Αθηνών που κατέρχεστε, να απευθύνεστε στον κόσμο και με το βιολοντσέλο σας;

Είμαι σε συνεννόηση με το κόμμα ώστε, αν γίνεται, να οργανώσουμε μια συναυλία με το τσέλο μου στο εκλογικό κέντρο του ΠΑΣΟΚ στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Θα είναι τεράστια τιμή και χαρά για μένα κάτι τέτοιο! Ελπίζω να μπορέσουμε να το πραγματοποιήσουμε. Έχω εξάλλου έτοιμο ένα εκπληκτικό πρόγραμμα με 80΄s και 90΄s, το οποίο παρουσίασα πρόσφατα και σε μουσική σκηνή της Αθήνας, που θα μας φέρει πολλές αναμνήσεις από το «ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια», που λέει και ο λαός μας!

Διαβάστε επίσης:

Η Ελλάδα ενώπιον κοσμογονικών εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο

Στεγαστικά Δάνεια: Ασπιρίνες έναντι αύξησης επιτοκίων

Βιβλίο: Στήθος, μέση, περιφέρεια…