Με λόγια και έργα εναντίον του πολιτεύματος

12:25 2/9/2016 - Πηγή: Το Ποντικι

ΣΤΗΛΕΣΙστορίες για αγρίους

Αυτό που συμβαίνει στη χώρα προγραμματικά και μελετημένα ως το πλέον επικίνδυνο σύμπτωμα της διαχείρισης της κρίσης από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είναι τόσο η οικονομική κατάρρευση, η κοινωνική διάλυση, η εμπέδωση της απογοήτευσης, η πολιτική της μνησικακίας, η διαλεκτική του μίσους, η αποθέωση της αντιπαλότητας, ο σκοταδισμός, η ρητορική της συνομωσιολογίας, το κυνήγι των μαγισσών, ο εμετικός λαϊκισμός, η κακότητα, η περιφρόνηση της επιτυχίας, η παθολογική αποστροφή προς την ατομικότητα, η κυριαρχία του μετρίου… Σ’ όλα αυτά ελλοχεύει η επικράτηση ενός

γενικευμένου κοινωνικού παραλογισμού και η συνειδητή επιλογή της αλλαγής του πολιτεύματος μέσα από λικβινταριστικές κινήσεις, ιδεοληπτικούς μηδενισμούς και ολοκληρωτικές διαδικασίες, που αποβλέπει στην γενικευμένη κοινωνική αποσάθρωση και στην συντριβή των θεσμών του δημοκρατικού πολιτεύματος το οποίο προκαλεί στους κυβερνώντες βαθύτατη απέχθεια.

Παράλληλα με την ανισσόροπη και μισαλλόδοξη εσωτερική πολιτική, η χώρα μένει απελπιστικά εκτεθειμένη στα φλέγοντα εξωτερικά της ζητήματα με την κοινωνία να παρακολουθεί τις συγκλονιστικές διεθνείς εξελίξεις, ανήμπορη να συνειδητοποιήσει τους τεράστιους εθνικούς κινδύνους που καραδοκούν. Αυτή η άγνοια κινδύνου σε συνδυασμό με την κυριαρχία ενός άνευ προηγουμένου κοινωνικού ανορθολογισμού, αποτελεί πραγματική βόμβα στα θεμέλια της χώρας.

Ένα βασικό λάθος της αντιπολίτευσης είναι ότι αντιμετωπίζει την κυβερνητική πολιτική -που ασκείται με λογικές γρουπούσκουλων- ως εκπορευόμενη από ένα κανονικό δημοκρατικό κόμμα, προσηλωμένο στις αρχές της δημοκρατίας… Αυτή η πολιτική, όμως, προσιδιάζει στην αντίληψη του κομισάριου, στο γνωστό μας μυθιστόρημα «Το Μηδέν και το Άπειρο» που αναρωτιέται γιατί, αφού ένας σεισμός μπορεί να αφανίσει χιλιάδες ανθρώπων, να μην μπορεί και το κόμμα να πράξει τα ίδιο προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα…

Ως συνέπεια αυτού είναι να κυριαρχεί ο χυδαιότερος, αυτός που περιφρονεί το λαό κι όχι αυτός που προσπαθεί να τον προστατεύσει. Όπως είναι ευρέως γνωστό, για να φυτευτεί ένα δέντρο, να φροντιστεί και να μεγαλώσει υγιώς αποδίδοντας καρπούς, απαιτείται πολύχρονος μόχθος, επενδεδυμένος με υπομονή, γνώσεις, πείρα, μέθοδο - όλα όσα δηλαδή είναι απεχθή σε ένα άξεστο λαθροϋλοτόμο που με δυο τσεκουριές το γκρεμίζει στο λεπτό.

Στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που προσπαθεί συνειδητά και μεθοδικά να αλλάξει το πολίτευμα, με ότι αυτό συνεπάγεται. Με αυτή τη λογική οφείλει η αντιπολίτευση να την αντιμετωπίσει. Δεν είναι διόλου τυχαίο το όψιμο ενδιαφέρον της για τους πολιτειακούς θεσμούς, η πολιτική της στην παιδεία, οι μεθοδεύσεις της στη δικαιοσύνη, οι εξευτελιστικές στρατιωτικές λογικές στους δημόσιους διαγωνισμούς, η απέχθειά της προς τα ΜΜΕ, οι αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές δημόσιες τοποθετήσεις των κυβερνητικών παραγόντων, η εξωφρενική ψευδολογία και η αντιστροφή της πραγματικότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι στα χρόνια της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, η λεγομένη Αριστερά ενήργησε με τον ίδιο ακριβώς πολιτικό αμοραλισμό, την ρεβανσιστική διάθεση και την λογική της μισαλλοδοξίας, με αποκορύφωμα το 1989. Τον ίδιο και απείρως χειρότερο πολιτικό αμοραλισμό επιδεικνύει και σήμερα, προκειμένου να κρατηθεί απεγνωσμένα στην εξουσία εξαγοράζοντας και νομιμοποιώντας τυχάρπαστες πολιτικές ασημαντότητες, τους Καμμένους και τους Λεβέντηδες…

Σε κάθε περίπτωση, το αριστεροφασίζον συνονθύλευμα της κυβέρνησης ομονοεί αποδεικνύοντας καθημερινά με λόγια και έργα την απέχθειά του έναντι του πολιτεύματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας…

ΚυβέρνησηΣΥΡΙΖΑΝΕΛΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛΒουλήΠολίτευμαHas video: Exclude from popular: 0