Με νόμο του Τραμπ ο Μπάιντεν για το μεταναστευτικό

06:01 6/7/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Οι περιορισμοί δεν ισχύουν για ανηλίκους και άτομα που φοβούνται δίωξη ή βασανισμό

Ακριβώς 73 λέξεις χρειάστηκε το 2018 ο τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ για να κλείσει τα νότια σύνορα. Ήταν μια ερμηνευτική διάταξη στον νόμο για το άσυλο που – όπως υποστήριξε ο ίδιος – του έδινε «μαγικές» δικαιοδοσίες για να κρατήσει τους μετανάστες έξω από την Αμερική. Όλοι θυμούνται το τείχος και τους πύρινους λόγους τού τέως Προέδρου για τους Μεξικανούς που έρχονταν παράνομα στην Αμερική, για το ότι είναι βιαστές, δολοφόνοι, εγκληματίες. Επίσης θυμόμαστε όλοι τις

εικόνες του χωρισμού οικογενειών και των παιδιών από τις μάνες τους.

Το μεταναστευτικό ήταν βασικός άξονας του ντιμπέιτ που έγινε τα ξημερώματα της Παρασκευής 28.6, όπου οι δύο υποψήφιοι Πρόεδροι διασταύρωσαν τα ξίφη τους. Ο Τραμπ κατηγόρησε τον Τζο Μπάιντεν ότι επέτρεψε σε χιλιάδες παράνομους μετανάστες να περάσουν τα αμερικανικά σύνορα και πως δεν έχει την πυγμή να εφαρμόσει ένα πιο αυστηρό νομικό πλαίσιο. Ο Μπάιντεν εξήγησε τι θα κάνει για να συνεχίσει να μειώνει τον αριθμό των μεταναστών που εισέρχονται στις ΗΠΑ παράνομα, παρότι ο αριθμός αυτός έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Κι όμως, ο νυν Πρόεδρος είχε αναγκαστεί κι ο ίδιος να στραφεί σε αυτήν τη διάταξη των 73 λέξεων του προκατόχου του, καθώς ανέλαβε επείγοντα μέτρα με σκοπό να κλείσουν προσωρινά τα σύνορα στους αιτούντες άσυλο, αναστέλλοντας τις μακροχρόνιες εγγυήσεις της κυβέρνησής του ότι όποιος μπαίνει στο έδαφος των ΗΠΑ έχει το δικαίωμα να ζητήσει προστασία στην Αμερική. «Η ωμή αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια παγκόσμια μεταναστευτική κρίση», είχε πει ο Μπάιντεν σε δηλώσεις του στον Λευκό Οίκο, «και, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ασφαλίσουν τα σύνορά τους, δεν υπάρχει όριο στον αριθμό των ανθρώπων που μπορεί να προσπαθήσουν να έρθουν εδώ».

Η ανακοίνωσή του αποτελεί μέχρι και σήμερα πραγματική ανατροπή για έναν Πρόεδρο και ένα κόμμα που υποστηρίζουν ότι η Αμερική είναι χώρα μεταναστών.

Σε ρεπουμπλικανικά μονοπάτια

Το ιστορικό των αποφάσεων που πάρθηκαν μέχρι το ντιμπέιτ της Παρασκευής έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Όταν ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα θέλησε να ενισχύσει τις πιθανότητές του για επανεκλογή το 2012, εξέδωσε ένα εκτελεστικό διάταγμα για τη μετανάστευση – ένα διάταγμα που επέτρεψε σε εκατομμύρια μετανάστες να παραμείνουν νόμιμα στη χώρα. Δώδεκα χρόνια αργότερα, με τον αριθμό των ανθρώπων που διέσχιζαν παράνομα τα σύνορα σε ιστορικό υψηλό, ο επόμενος Δημοκρατικός πρόεδρος κινήθηκε προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Οι επικριτές λένε ότι ο Μπάιντεν υιοθετεί τις τακτικές του Τραμπ και του Στίβεν Μίλερ, τον οποίο αποκαλούσαν «τσάρο της μετανάστευσης», για να τερματίσει το άσυλο, χρησιμοποιώντας ακριβώς την ίδια ρήτρα στον «Νόμο για τη Μετανάστευση και την Εθνικότητα», την οποία ο Τραμπ είχε χρησιμοποιήσει για να δικαιολογήσει την ταξιδιωτική απαγόρευση σε πρόσφυγες από τις μουσουλμανικές χώρες.

«Ο Μίλερ και ο Τραμπ ακολουθούσαν πολιτικές βασισμένες στον φόβο που επικρατούσε στην Αμερική για τους μετανάστες και ο Λευκός Οίκος του Μπάιντεν αποφάσισε να κάνει το ίδιο», δήλωσε η Χάιντι Άλτμαν, διευθύντρια Πολιτικής στο Εθνικό Κέντρο Δικαιοσύνης Μεταναστών. Το χαρακτήρισε «επικίνδυνη μετατόπιση» που «θα θέσει τις Ηνωμένες Πολιτείες απέναντι σε βασικές διαχρονικές αξίες και δεσμεύσεις τους».

Για πολλά χρόνια – και εν πολλοίς δικαίως – οι Δημοκρατικοί, και μεταξύ τους και ο Τζο Μπάιντεν, κατέκριναν τον Τραμπ για την εμμονή του να κλείσει τα σύνορα.

Η Κάμαλα Χάρις, μάλιστα, τον κατήγγειλε το 2017 λέγοντας ότι «δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη μας στα εκατομμύρια προσφύγων». Το 2018 οι Δημοκρατικοί νομοθέτες κατηγόρησαν τον Τραμπ ότι άναψε «τη φλόγα του φανατισμού» ζητώντας να σταματήσει το άσυλο. Το 2020, ο Χακίμ Τζέφρις, πλέον ο κορυφαίος Δημοκρατικός στη Βουλή, αποκάλεσε τον Τραμπ «αρχηγό της ξενοφοβίας».

Ωστόσο η μεταναστευτική πολιτική βρίσκεται σε ένα λεπτό όριο, καθώς οι αριθμοί – ρεκόρ των μεταναστών που βρίσκουν καταφύγιο στις παραμεθόριες κοινότητες και μετακινούνται σε πόλεις πιέζουν πολύ την αμερικανική κοινωνία. Ο Μπάιντεν προσαρμόστηκε απ’ ό,τι φαίνεται. Διαισθανόμενος ότι οι Αμερικανοί θέλουν πιο σκληρές πολιτικές, ο Πρόεδρος υποστήριξε τα περιοριστικά μέτρα στη διακομματική νομοθεσία φέτος. Αφού ο Τραμπ κάλεσε τους Ρεπουμπλικανούς να καταψηφίσουν αυτό το μέτρο, ο Μπάιντεν και οι σύμβουλοί του ένιωσαν υποχρεωμένοι να βρουν έναν άλλον τρόπο.

Πυρετός στους Δημοκρατικούς

Ο Μπάιντεν είχε συσπειρώσει πολλούς Δημοκρατικούς πίσω από αυτή την προσέγγιση, την οποία μάλιστα ανακοίνωσε λίγο πριν από την αναχώρησή του για το Παρίσι, όπου θα διέμενε πέντε μέρες για τους εορτασμούς της D- Day (η κωδική ονομασία για την απόβαση στη Νορμανδία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο). Ο Μπάιντεν κατηγορεί το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ότι στέκεται εσκεμμένα εμπόδιο στις προσπάθειες για την αναμόρφωση του μεταναστευτικού συστήματος. Στην Αμερική υπάρχουν πολλοί δήμαρχοι και κυβερνήτες που εκπέμπουν SOS, καθώς δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τα κύματα μεταναστών στις πόλεις τους.

Η διακήρυξη που υπέγραψε ο Μπάιντεν την Τρίτη 4 Ιουνίου ανέφερε ότι τα δικαιώματα ασύλου πρέπει να αναστέλλονται κάθε φορά που οι μεταναστευτικές ροές υπερβαίνουν έναν ορισμένο αριθμό. Στη συνέχεια έθεσε το όριο σε αρκετά χαμηλό επίπεδο, σε 2.500 μετανάστες κατά μέσον όρο κάθε μέρα, ώστε η αναστολή να εφαρμοστεί αμέσως, ξεκινώντας στις 12:01 π.μ. της Τετάρτης 5 Ιουνίου.

Στην πραγματικότητα, εδώ και έναν χρόνο, αυτό το όριο ξεπερνιέται σε καθημερινή βάση, καθώς σ’ αυτό παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες, όπως η κλιματική αλλαγή, η οικονομική αστάθεια και η βία – πολιτική ή μη – σε όλον τον κόσμο.

Παρότι το όριο αυτό είναι χαμηλότερο από το ανώτατο των 10.000 μεταναστών τον περασμένο Δεκέμβριο, παραμένει πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο των περίπου 1.000 μεταναστών κάθε μέρα που ίσχυε πριν από μια δεκαετία. Οι περιορισμοί δεν θα ισχύουν για ανηλίκους που περνούν μόνοι τους τα σύνορα και για έναν μικρό αριθμό ανθρώπων που δικαιολογημένα φοβούνται ότι θα βασανιστούν ή θα διωχθούν στη χώρα τους, διευκρίνισαν αξιωματούχοι.

Ο Μπάιντεν και το επιτελείο του στοχεύουν στους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους και ελπίζουν ότι στο τέλος η κυβέρνησή τους θα ανταμειφθεί γι’ αυτές τις δραστικές κινήσεις της για τον περιορισμό του αριθμού των ανθρώπων που εισέρχονται στη χώρα. Θεωρούν ότι τα μέτρα αυτά θα ανακουφίσουν κάπως την πίεση στις πόλεις όπου ηγούνται οι Δημοκρατικοί, όπως η Νέα Υόρκη και το Ντένβερ, οι οποίες δίνουν καθημερινό αγώνα για να σιτίσουν και να στεγάσουν τους μετανάστες.

Ταυτόχρονα, εάν αυτά επιτευχθούν, ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί θα δώσουν μια ηχηρή απάντηση στον Τραμπ και τους Ρεπουμπλικανούς, που εδώ και πολύ καιρό χρησιμοποιούν την καραμέλα ότι οι Δημοκρατικοί δεν παίρνουν ρίσκα. Φυσικά η κίνηση αυτή μπορεί να «ξενίσει» ορισμένους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών. Ειδικά εκείνους της αριστερής πτέρυγας, που έχουν ήδη εκφράσει την αντίθεση και την απογοήτευσή τους για τον Πρόεδρο, όσον αφορά μια σειρά ζητημάτων – όπως είναι τα φοιτητικά δάνεια.

Προφανώς, ο Μπάιντεν και το επιτελείο του δεν δέχονται πως ακολουθούν τα «βήματα» του Τραμπ. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ τονίζει – και σωστά – πως έχει αποκλείσει πολλές ακραίες πολιτικές του προκατόχου του, όπως ο απάνθρωπος αποχωρισμός των παιδιών από τους γονείς τους στα σύνορα. Ο Τραμπ με αυτή την πρακτική ήθελε να στείλει ένα μήνυμα σε όποιον επιθυμούσε να μπει στην Αμερική.

Από την πρώτη μέρα της θητείας του ο Μπάιντεν πρότεινε μια γενική αναθεώρηση σε θέματα μετανάστευσης με αλλαγές που θα παρείχαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν ιθαγένεια εκατομμύρια μετανάστες. Προφανώς οι Ρεπουμπλικανοί αρνήθηκαν να εξετάσουν τη συγκεκριμένη πρόταση.

«Ποτέ δεν θα δαιμονοποιήσω τους μετανάστες», είπε ο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο την Τρίτη 4 Ιουνίου, «δεν θα αναφερθώ ποτέ στους μετανάστες σαν το δηλητήριο που κυλά στις φλέβες μιας χώρας. Και σίγουρα δεν θα χωρίσω τα παιδιά από τις οικογένειές τους στα σύνορα. Δεν θα απαγορεύσω σε κανέναν την είσοδο σε αυτή τη χώρα με κριτήριο τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις».

Κατασταλτικά και τα νέα μέτρα

Ένα μέτρο που περιλαμβάνεται σε αυτά που πήρε ο Πρόεδρος απαγορεύει στους μετανάστες να εισέλθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες για πέντε χρόνια – ακόμη και μέσω νόμιμου δρόμου – εάν έχουν συλληφθεί να προσπαθούν να εισέλθουν παράνομα, ενώ ισχύει η απαγόρευση ασύλου. Οι φιλελεύθεροι εναντιώνονται σε τέτοιες εκτεταμένες απαγορεύσεις εδώ και δεκαετίες.

Το άρθρο 212 στ’ του «Νόμου περί Μετανάστευσης και Εθνικότητας» αναφέρει: «Όποτε ο Πρόεδρος κρίνει ότι η είσοδος οποιουδήποτε αλλοδαπού ή οποιασδήποτε κατηγορίας αλλοδαπών στις Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν επιζήμια για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί με διακήρυξη, και για όσο διάστημα κρίνει απαραίτητο, να αναστείλει την είσοδο όλων των αλλοδαπών ή οποιασδήποτε κατηγορίας αλλοδαπών ως μεταναστών ή μη ή να επιτρέψει την είσοδο αλλοδαπών με οποιουσδήποτε περιορισμούς κρίνει κατάλληλους».

Όσοι μελετούν τον νόμο συζητούν καιρό τώρα για το νόημα αυτών των λέξεων. Όταν το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την ταξιδιωτική απαγόρευση που επέβαλε ο Τραμπ, ήταν ένα σοκ για την αυθαιρεσία με την οποία ο τότε Πρόεδρος διαχειριζόταν το μεταναστευτικό με τη σφραγίδα ανώτατου δικαστικού οργάνου. Μάλιστα, τότε, το Αμερικανικό Εφετείο έκρινε ότι η ταξιδιωτική απαγόρευση που εξέδωσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και αφορούσε υπηκόους έξι μουσουλμανικών χωρών παραβιάζει το σύνταγμα, καθώς κάνει διακρίσεις με βάση τη θρησκεία.

Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών διακήρυξε ότι η απόφαση του δικαστηρίου είναι λανθασμένη και «μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της Δικαιοσύνης. Μας θυμίζει τις τότε αποφάσεις που επέτρεπαν τη μεροληπτική φυλάκιση των Ιαπωνοαμερικανών».

Τον περασμένο Φεβρουάριο ο Στίβεν Μίλερ είπε ότι ο Τραμπ πρέπει να περάσει μια ακόμα πιο αυστηρή διάταξη κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του και ζήτησε να είναι μέρος της προσπάθειας «για τη δημιουργία ενός φρουρίου στα σύνορα, το οποίο θα διασφαλίζει ότι από εδώ δεν περνάει κανείς!».

Στις 18 Ιουνίου ο Μπάιντεν πήρε μια πρωτοβουλία για να μπορέσουν να λάβουν την αμερικανική υπηκοότητα εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που είχαν εισέλθει παράνομα στις ΗΠΑ και είναι παντρεμένοι με Αμερικανούς πολίτες.

Όσοι διαμένουν τουλάχιστον δέκα χρόνια στις ΗΠΑ και είναι παντρεμένοι με Αμερικανό πολίτη θα μπορούν να κάνουν αίτηση για να λάβουν την αμερικανική υπηκοότητα χωρίς να χρειάζεται πρώτα να βγουν από τη χώρα, όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος.

«Το μέτρο αυτό θα προστατεύσει περίπου μισό εκατομμύριο συζύγους Αμερικανών πολιτών και περίπου 50.000 παιδιά μεταναστών ηλικίας κάτω των 21 ετών», σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο. Η ανακοίνωση αυτού του μέτρου προκάλεσε αμέσως την οργή του Τραμπ και ο Μπάιντεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να επικρίνει τον προκάτοχο και εκ νέου αντίπαλό του στις προεδρικές εκλογές, κατηγορώντας τον ότι τροφοδοτεί «τους φόβους» των Αμερικανών και χαρακτηρίζοντας «σκανδαλώδεις» τις δηλώσεις του 78χρονου Ρεπουμπλικανού ότι οι μετανάστες είναι «ζώα» που «μολύνουν το αίμα» των ΗΠΑ.

Η κόντρα στο ντιμπέιτ

Το Μεξικό αποτελεί χρόνια πληγή για τα αμερικανικά σύνορα και οι Ρεπουμπλικανοί αρέσκονται να αναφέρονται συχνά στους χειρισμούς των Δημοκρατικών σ’ αυτό το θέμα.

«Αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορά μας, να ανοίξει τη χώρα μας», είπε ο Τραμπ για τον Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Φυσικά αυτό δεν ισχύει απόλυτα. Μπορεί μεν οι μη εξουσιοδοτημένες διελεύσεις να έφτασαν επί Μπάιντεν σε ιστορικό υψηλό, πολλές φορές συντρίβοντας κυριολεκτικά ορισμένες συνοριακές κοινότητες και εξαντλώντας τους πόρους τους, όμως τα σύνορα δεν είναι «ανοιχτά». Στην πραγματικότητα είναι πιο ενισχυμένα από ποτέ.

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει προσθέσει περισσότερα τμήματα στο τείχος στα νότια σύνορα των ΗΠΑ και υπήρξαν περισσότερες συνοριακές στρατιωτικές επιχειρήσεις γενικά. Η διοίκηση αύξησε επίσης τον αριθμό των ταχέων απομακρύνσεων.

Ο Μπάιντεν προσπάθησε να συνεργαστεί με το Κογκρέσο για να αναθεωρήσει το μεταναστευτικό σύστημα, αλλά η πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων βουλευτών δεν έχει συγκατατεθεί στη συμφωνία της Γερουσίας των 118 δισ. δολαρίων για τα σύνορα.

Το εκτελεστικό διάταγμα που ο Πρόεδρος «πήρε» από την κυβέρνηση Τραμπ και το αναδιαμόρφωσε είχε όντως αποτέλεσμα να μειωθεί η παράνομη μετανάστευση. Χωρίς το Κογκρέσο όμως είναι ανίκανος να προχωρήσει σε οποιαδήποτε αλλαγή.

Στις 4 Ιουνίου ο Μπάιντεν εξέδωσε εκτελεστικές ενέργειες όπου περιόριζε αυστηρά τις αιτήσεις ασύλου στα λιμάνια εισόδου, εμποδίζοντας τους περισσότερους μη νόμιμους μετανάστες να λάβουν άσυλο. Κυβερνητικοί δήλωσαν ότι, από τότε που εφαρμόστηκε αυτή η πολιτική, σημειώθηκε μείωση κατά 40% στις μη εξουσιοδοτημένες διελεύσεις.

Ιστορικά, βέβαια, αυτές οι πολιτικές αποτρέπουν τους μετανάστες για σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά αυτοί οι αριθμοί τείνουν να αυξάνονται, σύμφωνα με ανάλυση του Γραφείου της Ουάσιγκτον για τη Λατινική Αμερική που εδρεύει στο DC.

Από την πλευρά του ο Τραμπ είπε στο ντιμπέιτ ότι, αν εκλεγεί τον Νοέμβριο, «αυτό το παράνομο νομοσχέδιο αμνηστίας θα σκιστεί και θα πεταχτεί από την πρώτη ημέρα».

Ο Μπάιντεν αναφέρθηκε ξανά στο θέμα των οικογενειών: «Επί Τραμπ χώριζαν τα παιδιά από τις μάνες, χώριζαν οικογένειες. Δεν είναι αυτή η λύση. Αυτό που έκανα εγώ, από όταν άλλαξα τον νόμο, ήταν να έρχονται 40% λιγότεροι μετανάστες στα σύνορά μας, καλύτερο ποσοστό από όταν ήταν ο Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο, και θέλω να συνεχίσω τις προσπάθειες για να μηδενίσουμε σχεδόν τα ποσοστά παράνομων μεταναστών στη χώρα μας».

Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος έδωσε έμφαση στα εγκλήματα παράτυπων μεταναστών και αναφέρθηκε σε ιδιαίτερα σοκαριστικούς φόνους που διέπραξαν άνθρωποι που εισήλθαν παράνομα στις ΗΠΑ, προκειμένου να αποδείξει ότι υπάρχει ένα κύμα εγκληματικότητας που οφείλεται στην παράνομη μετανάστευση. Ωστόσο ούτε τα στατιστικά στοιχεία της αστυνομίας ούτε οι έρευνες που έχουν πραγματοποιήσει ειδικοί δείχνουν να υπάρχει ένα τέτοιο φαινόμενο.

Διαβάστε ακόμα:

Ο Economist «τελειώνει» τον Μπάιντεν με εξευτελιστικό εξώφυλλο – Έβαλε ένα «πι» στη θέση του και τον καλεί να αποσυρθεί

Κιρ Στάρμερ: «Η δουλειά μας είναι επείγουσα και ξεκινά σήμερα» – Η πρώτη ομιλία του από την Ντάουνινγκ Στριτ

Σε πανικό η ΕΕ μετά την επίσκεψη Όρμπαν στη Μόσχα – Συνάντηση με τον Πούτιν, γκρίνια Ζελένσκι