Μέχρι τέλους το πάνε Μητσοτάκης – Σαμαράς, τα κέρδη για Ανδρουλάκη και Ζωή, ο κόσμος του Κασσελάκη και κάτι εύλογες απορίες για το συνέδριο

06:02 24/10/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Καλημέρα σας

Σας είχα ενημερώσει από προχθές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει τον Νίκο Παππά ως… κανονικό πολιτικό αρχηγό στη Βουλή. Θα επιλέξει ως αντίπαλο τον Νίκο Ανδρουλάκη και μέχρις εκεί.

Όπερ και εγένετο χθες στη συζήτηση για τις πυρκαγιές – δεν μας έκανε, δυστυχώς, σοφότερους επί του προβλήματος ό,τι διημείφθη στο κοινοβούλιο με τη γνωστή ένταση ως συνήθως.

Ο Μητσοτάκης αποχώρησε από την αίθουσα όταν άρχισε να μιλάει ο Παππάς, στη συνέχεια εξήγησε τη στάση του,

αποχωρώντας επίσης στη δευτερολογία του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και στην τριτολογία επέλεξε να απαντήσει μόνο στον Ανδρουλάκη.

Η σύγκρουση των δύο (Μητσοτάκης – Παππάς) ήταν βεβαίως σφοδρή, αλλά όχι πρόσωπο με πρόσωπο. Κι έτσι θα συνεχίσει η κατάσταση. Ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το κενό ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ – ας πρόσεχαν!

Μέχρι τέλους

Εκείνο που δεν είχα προβλέψει, το ομολογώ, ήταν ότι ο Μητσοτάκης θα εξέθετε με αιχμηρό τρόπο τον Σαμαρά. Ότι με αφορμή την υπόθεση Παππά θα έβρισκε αφορμή να οξύνει το μέτωπο που έχει έτσι κι αλλιώς με τον πρώην πρωθυπουργό, κυρίως στο πεδίο των εθνικών θεμάτων.

Και φυσικά η απάντηση του Σαμαρά ήταν πολλά ντεσιμπέλ παραπάνω. Έως και λόγος για διαγραφή θα μπορούσε να εκληφθεί.

Αλλά ο Μητσοτάκης διατήρησε την ψυχραιμία του. Αν και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η διαγραφή δεν είναι στο τραπέζι.

Κάτι μου λέει ότι τώρα είναι που αρχίζει η κανονική και άγρια σύγκρουση Μητσοτάκη – Σαμαρά! Σαν… λούπα της ιστορίας, αλλά σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.

Τώρα, γιατί μου έρχεται στο μυαλό εκείνο το τραγούδι του Νίνο «μέχρι τέλους», θα σας γελάσω και δεν το θέλω…

Κέρδος για Ανδρουλάκη και Ζωή

Οι κερδισμένοι της χθεσινής κόντρα στη Βουλή ήταν, κατά τα φαινόμενα, ο Ανδρουλάκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Για τον Ανδρουλάκη τα είπαμε.

Αλλά το θέμα με την Ζωή έχει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον. Και δεν αφορά μόνο την ίδια.

Έχει να κάνει τη… διάχυση του ΣΥΡΙΖΑ σε μικρότερα κόμματα.

Η παρατεταμένη κρίση ηγεσίας ρευστοποιεί το χώρο – και θα γίνει ακόμα χειρότερο το πράγμα εάν αναβληθεί το συνέδριο και η εκλογή προέδρου. Για την ακρίβεια όπου φύγει φύγει.

Κάπως έτσι προκύπτει ότι άλλοι πάνε προς την Πλεύση Ελευθερίας, άλλοι προς τον Βαρουφάκη. Και προς κάθε κατεύθυνση πάντως.

Διότι στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 15%.

Με την κρίση που ξέσπασε το καλοκαίρι πήγε στο 9%. Και πλέον, με τα όσα γίνονται είναι στο 6,5%. Και έχει παρακάτω, μην έχει κανείς αμφιβολία.

Ο Κασσελάκης, ο κόσμος και κάτι απορίες

Πάντως ο Κασσελάκης μαζεύει κόσμο.

Στα εγκαίνια των γραφείων χθες πέρασαν πάνω από 1500 άνθρωποι.

Εντυπωσιακή ατμόσφαιρα και επίδειξη δύναμης το λένε πολλοί. Δεν είναι αποχές που μαζεύεται εύκολα σε πολιτικές εκδηλώσεις ο κόσμος.

Είχε κι ένα λόγο παραπάνω να χαίρεται το στρατόπεδο Κασσελάκη: Η επιτροπή δεοντολογίας έκρινε ότι οι υποψηφιότητες αποφασίζονται στο συνέδριο (ανώτατο όργανο γαρ, σαφές το καταστατικό) και όχι από την κεντρική επιτροπή.

Μου έκανε εντύπωση ότι ο Στέλιος Παππάς (πατήρ του Νίκου) έτρεξε να πει ότι δεν ισχύει αυτή η απόφαση, δεν υπήρχε απαρτία – άλλα λένε οι πληροφορίες όμως. Το συνέδριο προφανώς είναι αυτό που αποφασίζει για όλα – τα υπόλοιπα είναι για την… Τασκένδη.

Και οι Κασσελακικοί λένε και κάτι άλλο: Ότι ο Κασσελάκης εξέφρασε την πλήρη στήριξή του στον Νίκο Παππά έναντι της επίθεσης Μητσοτάκη. Και επιπλέον, ο Κασσελάκης ήταν εκείνος που επέβαλλε στην κοινοβουλευτική ομάδα ως πρόεδρο τον Νίκο Παππά. Χωρίς ο Νίκος Παππάς να μπορέσει να βοηθήσει τον Κασσελάκη στην κεντρική επιτροπή. Και αναρωτιούνται γιατί ο Παππάς (γενικώς, ανεξαρτήτως μικρού ονόματος) πρωτοστατεί στον αποκλεισμό, εξοβελισμό και εκδίωξη Κασσελάκη.

Αυτά λένε, αυτά σας μεταφέρω… Λένε και κάτι άλλα για μία ρήση του Μανώλη Αναγνωστάκη, αλλά δεν είναι της παρούσης…

Το εκτόπισμα του Τσίπρα και το προβληματικό κάδρο

Είδα με συμπάθεια (και χωρίς τσάι) την εκδήλωση του Αλέξη Τσίπρα.

Ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και εύστοχες παρατηρήσεις και απόψεις για το μέλλον του προοδευτικού χώρου, ακόμα κι αν κάποιος θεωρεί ότι τουλάχιστον οι Δραγασάκης και Κατσέλη είναι κάπως της παλαιάς οικονομικής σχολής και δεν «απαντούν» επαρκώς στις σύγχρονες προκλήσεις.

Η προσπάθεια ήταν φιλότιμη πάντως. Ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει χαρισματικός και, χωρίς καμία αμφιβολία, με άλλο πολιτικό εκτόπισμα.

Αλλά με μία σοβαρή ένσταση: Η παρουσία στελεχών του πιο παλαιού και απεχθούς ΣΥΡΙΖΑ – αυτού που κάνει τις ακρότητες αυτόν τον καιρό στην Κουμουνδούρου – λειτουργεί απωθητικά. Είναι σαν βαρίδι σε όποια σχέδια και επιδιώξεις έχει ο Τσίπρας.

Η υπόμνηση της παρουσίας, η διερεύνηση των τρόπων για επιστροφή (όποτε) και το εγχείρημα του ριμπράντινγκ, που λέμε, είναι και δεκτά και λογικά και ενδιαφέρον.

Αλλά με τόσο παλιά υλικά γύρω, δουλειά δεν γίνεται….

Μήπως να το ξανασκεφτεί το φόντο και το κάδρο ο Αλέξης…

Διαβάστε επίσης:

Ανατροπή: Πληροφορίες ότι η επιτροπή δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ έκρινε πως το συνέδριο αποφασίζει για τις υποψηφιότητες – Τι απαντά ο Στέλιος Παππάς

Κουτσούμπας: Η κυβέρνηση προωθεί μπίζνες στα δάση – Λείπουν 4.000 άτομα από την Πυροσβεστική

Κασσελάκης: «Δεν γίνεται ένα κόμμα να είναι ακέφαλο – Δεκανίκια του Μητσοτάκη αυτοί που με κατηγορούν»