Μέτρα αβέβαιης εφαρμογής

08:33 24/11/2019 - Πηγή: Το Ποντικι

ΕΛΛAΔΑΈντυπη Έκδοση

 

Παρουσιάστηκε το νέο σχέδιο της κυβέρνησης για το μεταναστευτικό/προσφυγικό:

● Νέες Αμυγδαλέζες, δηλαδή κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα - φυλακές (σε πρώτη φάση πέντε: σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Λέρο και Κω).

● Ενεργοποίηση του στρατού.

● Πελατειακές προσλήψεις νέων συνοροφυλάκων στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο και αχρείαστων νέων σκαφών για την ενίσχυση των περιπολιών στο Ανατολικό Αιγαίο για τον ανέφικτο στόχο της αποτροπής νέων μαζικών ροών από τη γειτονική χώρα.

● Περιορισμός

των δικαιούχων χορήγησης ασύλου.

● Απομόνωση των προσφύγων και μεταναστών, ακόμη και των παιδιών, από το αναφαίρετο δικαίωμα στην υγεία, την εκπαίδευση και την εργασία με τη μη χορήγηση Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ).

● Αντισταθμιστικά ωφελήματα που υποτιμούν την υπομονή και την αλληλεγγύη που επέδειξαν οι κάτοικοι των νησιών του ΒΑ. Αιγαίου σε εκατομμύρια κόσμου που έφτασαν τα πέντε τελευταία χρόνια.

Αυτό είναι το περίγραμμα των επιδιώξεων και στόχων που δημιουργούν οι νέες εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης, οι οποίες παρουσιάστηκαν χθες. Μια... έκθεση ιδεών, για την οποία αρκεί να διαβάσει κανείς τα όσα είπε ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κωνσταντίνος Μουτζούρης για να αντιληφθεί κατά πόσο μπορούν να αποδειχθούν αποτελεσματικά αυτά τα νέα μέτρα.

Θετικά υπό όρους

Ο περιφερειάρχης δήλωσε πως είναι καταρχήν συναινετικός ως προς τη δημιουργία νέων κλειστών κέντρων κράτησης στα νησιά του ΒΑ. Αιγαίου (Λέσβο, Χίο και Σάμο). Ξεκαθάρισε όμως ότι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να κλείσουν οι υφιστάμενες δομές και τα νέου τύπου κέντρα να γίνουν μακριά από τον αστικό ιστό.

Τόνισε δε ότι δεν τίθεται θέμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων για τους κατοίκους των νησιών που όλα αυτά τα χρόνια έχουν σηκώσει το βάρος της μεταναστευτικής κρίσης και ότι αυτό που απαιτείται από τις τοπικές κοινωνίες είναι η άμεση αποσυμφόρηση των νησιών και η ομαλότητα στον κοινωνικό ιστό. Χώροι για τη δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης υπάρχουν, αρκεί όλες οι χθεσινές εξαγγελίες των κυβερνητικών παραγόντων να μην παραμείνουν σχέδια επί χάρτου.

Επίσης δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αυτή τη στιγμή αν στα νέα κέντρα κράτησης θα μεταφέρονται οι νεοεισερχόμενοι ή και όσοι ήδη παρόντες στα hotspots δεν ανήκουν στις λεγόμενες «ευάλωτες ομάδες» ή εκκρεμεί η εξέταση της αίτησής τους για χορήγηση ασύλου.

Χαρακτήρισε συνεργάσιμους τους υπόλοιπους περιφερειάρχες. Όμως το πρόβλημα των αντιδράσεων που παρατηρούνται από μερίδα πολιτών στην ενδοχώρα όσον αφορά τη μεταφορά προσφύγων από τα νησιά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους φορείς (δημάρχους κ.λπ.) των συγκεκριμένων περιοχών.

Αυτή τη στιγμή, όπως είπε ο Μουτζούρης, στη Μόρια βρίσκονται περίπου 15.000 πρόσφυγες και μετανάστες (17.000 συνολικά) και άλλοι περίπου 6.000 με 7.000 άνθρωποι στη Χίο και τη Σάμο. Συνολικά περίπου 35.000 άνθρωποι σε όλο το Ανατολικό Αιγαίο. «Μόνο χθες έφτασαν στη Λέσβο περισσότεροι από 260 νέοι πρόσφυγες και μετανάστες» αναφέρει ο περιφερειάρχης.

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς του Κυριάκου Μητσοτάκη σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt» για άρνηση της τουρκικής ακτοφυλακής να συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές ως προς την αναχαίτιση των ροών από τα μικρασιατικά παράλια, ο περιφερειάρχης υποστήριξε ότι, βάσει της ενημέρωσης που έχει από Έλληνες αξιωματικούς του Λιμενικού, η συνεργασία των δύο μερών δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.

Παιδιά - έρμαια

«Ζούσε επί μήνες στο κρύο, στη βροχή, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Κάθε λογής άτομα τον πλησίαζαν στο πάρκο προσπαθώντας να τον δελεάσουν με χρήματα ή με ένα ζεστό σπίτι για να πουλήσει τον εαυτό του. Και μια μέρα το έκανε. Έβρεχε και δεν μπορούσε να αντέξει άλλο. Οπότε πήγε. Χρειαζόταν μια στέγη. Τι θα μπορούσα ειλικρινά να του πω από τη στιγμή που δεν είχα τίποτα να του προσφέρω για να τον αποτρέψω;».

Η συγκριτική μελέτη «Παιδιά έρμαια: Αποκλεισμός και εκμετάλλευση των ασυνόδευτων ανηλίκων στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία», που επιμελήθηκε το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και στηρίχθηκε σε προσωπικές μαρτυρίες εθελοντών και επαγγελματιών στον χώρο της διαχείρισης και περίθαλψης των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων, ειδικών ψυχικής υγείας και σε 24 προσωπικές συνεντεύξεις με ασυνόδευτους ανηλίκους «ρίχνει φως» στο πιο σκοτεινό κομμάτι της διαχείρισης του προσφυγικού ζητήματος: τα ασυνόδευτα ανήλικα.

Η έρευνα αποτυπώνει πληροφορίες σχετικά με την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων στον ευρωπαϊκό Νότο και κάνει έναν κριτικό απολογισμό εθνικών και ευρωπαϊκών πολιτικών και της εφαρμογής τους. Η έρευνα στηρίζεται σε συνεντεύξεις με επαγγελματίες που εργάζονται με ασυνόδευτα ανήλικα καθώς και σε έγγραφα πολιτικής (policy papers), κανονισμούς και νομοθεσίες και καταγράφει μαρτυρίες σχετικά με τις επιπτώσεις που έχουν στη ζωή των ανηλίκων τα ελλιπή και δυσλειτουργικά συστήματα προστασίας και ο κοινωνικός τους αποκλεισμός.

Σύμφωνα με τα δεδομένα που δημοσιεύονται από τις διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις, το 2018 σχεδόν τα μισά μέλη του παγκόσμιου προσφυγικού πληθυσμού ήταν παιδιά, ενώ στην Ελλάδα συνεχίζουν να αποτελούν το ένα τρίτο των αφίξεων και για το 2019. Ένα σημαντικό κομμάτι αυτού του παιδικού πληθυσμού είναι ασυνόδευτα ανήλικα που φτάνουν στις χώρες πρώτης εισόδου χωρίς τους γονείς ή τους κηδεμόνες τους. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ο εκτιμώμενος αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή ανέρχεται σε 4.962.

Έναν χρόνο μετά την ολοκλήρωση της έρευνας, στον απόηχο δύο θανάτων ανηλίκων στη Μόρια και την τρίτη καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για παραβίαση διεθνών υποχρεώσεων σχετικά με τα δικαιώματα ασυνόδευτων ανηλίκων, η κατάσταση φαίνεται να επιδεινώνεται: Τρία στα τέσσερα ασυνόδευτα παιδιά συνεχίζουν να στερούνται πρόσβασης σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας, περισσότερα από 200 παραμένουν σε κράτηση (ο υψηλότερος αριθμός των τελευταίων ετών), ενώ ένα στα τέσσερα ζει στον δρόμο ή σε πλήρως επισφαλείς συνθήκες.

Ωστόσο, ακόμα και αυτά που έχουν ενταχθεί σε μονάδες φιλοξενίας αντιμετωπίζουν μια ζοφερή πραγματικότητα, καθώς η εθνική χωρητικότητα στα σημεία φιλοξενίας ανέρχεται στο ένα τρίτο αυτής που απαιτείται για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών. Την ίδια στιγμή η ένταξη των προσφυγόπουλων, ασυνόδευτων και μη, στη δημόσια Εκπαίδευση παραμένει όνειρο για πολλά από τα παιδιά, κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Τα νομικά, διοικητικά και χρηματοδοτικά κενά, το δαιδαλώδες πλέγμα των αρμόδιων αρχών, η ελλιπής κατάρτιση των επαγγελματιών στις δομές φιλοξενίας καθώς και η επικρατούσα αντιμετώπιση των παιδιών ως «μάζας», χωρίς ατομικές ανάγκες, εξωθούν συστηματικά τα ασυνόδευτα παιδιά στην απομόνωση, την περιθωριοποίηση, την κακοποίηση και την εκμετάλλευση.

Η επιτυχής ενσωμάτωση ορίζεται από ένα συνεχές μέτρων προστασίας και κοινωνικής ένταξης των ασυνόδευτων παιδιών. Ωστόσο, όσα χαρτογράφησε η μελέτη αποτελούν ένα συνεχές αποκλεισμού. Στην επικείμενη παρουσίαση - συζήτηση θα αναδειχθούν ένα προς ένα τα σημεία αυτού του αποκλεισμού και θα προταθούν λύσεις σε ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο, ενόψει μάλιστα και του νέου εθνικού σχεδίου για τη μετανάστευση που προωθεί η κυβέρνηση.

προσφυγικόπρόσφυγεςσχέδιοΚυβέρνησηπαιδιάεφαρμογήμεταναστευτικόIssue: 2100Issue date: 21-11-2019Has video: Exclude from popular: 0