Μια μεταξωτή γυναίκα…

07:21 3/11/2015 - Πηγή: Το Ποντικι

"Π" ARTΜια ΓνώμηΈντυπη Έκδοση Κατεβαίνω τα σκαλιά και από μέσα ακούω κραυγές. Ανοίγω την πόρτα, μπαίνω, κάθομαι σε μια καρέκλα. Είμαι σε μια στοά, γύρω μου επιγραφές, μικρά μαγαζάκια. Μπροστά μου το εσωτερικό ενός σπιτιού. Δεν υπάρχουν προβολείς, μόνο λάμπες, δεξιά μια κουζίνα, αριστερά μια κρεβατοκάμαρα. Για την επόμενη ώρα παρακολουθώ μια από τις τελευταίες πρόβες με τις «Μεταξωτές γυναίκες» να κυλιούνται μέσα στ’ αγκάθια… Παρακολουθώ τη Βάνα Πεφάνη πολλά χρόνια. Πάντα μ’ άρεσε ο τρόπος που προσέγγιζε την υποκριτική τέχνη. Εδώ και δυο χρόνια τη γνωρίζω όλο και καλύτερα ως συγγραφέα και σκηνοθέτη,

τώρα, μαζί με τον Αρζόγλου και μια ομάδα ανθρώπων της τέχνης, δίνει ζωή σ’ ένα υπόγειο, δίπλα στο «Άστυ». Πάντα καταπιάνεται με θέματα κοινωνικής ευαισθησίας στα έργα της: «Ο δικός μας ελέφαντας» (2011), με θέμα την απώλεια και τον καρκίνο, «Ένας κάποιος παράδεισος» (2012), αφιερωμένο στη ζωή του ακτιβιστή Ζαν Ζενέ, «Ιερουσαλήμ» (2013), ένα έργο για την ψυχική υγεία, καθώς και του ευρωπαϊκού προγράμματος «HeavenonEarth» (2014), που αφορά την υπεράσπιση της διαφορετικότητας. Και τώρα οι «Μεταξωτές γυναίκες» (φράση της Μαλβίνας Κάραλη), με αφορμή τον θάνατο της 23χρονης Ορόρ από τη Νιγηρία, σε ένα νέο θέατρο, στην Πλατεία Κοραή. Το έργο, βασισμένο σε έρευνα και μαρτυρίες ανθρώπων για το φαινόμενο της κακοποίησης, εκμετάλλευσης και εμπορίας γυναικών, θα παρουσιάζεται από αύριο και κάθε Παρασκευή και Κυριακή στις 21.00 και κάθε Σάββατο στις 24.00 στον πολυχώρο «Underground», δημιούργημα του Σωματείου Πέτρα. Το σωματείο, όπως το παρουσιάζουν οι δημιουργοί του, «είναι ένας πυρήνας 30 ανθρώπων προερχόμενων από διαφορετικά επαγγελματικά πεδία, ο οποίος έχει δράση κοινωνική και κοινό στόχο. Με πρόεδρο τον Κώστα Αρζόγλου, τα μέλη του σωματείου κυνηγούν επίμονα το δύσκολο και το άπιαστο», γιατί, όπως δηλώνουν, «πιστεύουν στη δύναμη της τέχνης και την αλληλένδετη σχέση της με την τέχνη της ζωής». Ζητάω από τη Βάνα να μου πει δυο λόγια για το έργο της. «Μια πόλη μες στην πόλη. Μια πόλη υπόγεια, κρυμμένη κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Οι κάτοικοί της, απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Ένοικοι μιας πολυκατοικίας. Κι ένα κορίτσι. Από μακριά. Το φέρανε με τη βία εδώ. Ξεπερνά τον φόβο της και το σκάει. Αυτοκτονεί. Λυτρώνεται. Αυτή είναι η αφορμή. Για να διαπραγματευτούν οι κάτοικοι ξανά τη ζωή τους, τους φόβους, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, την αδιαφορία. Σε μια πόλη που νοσεί στα χρόνια της κρίσης. Σήμερα. Ένα κορίτσι πεθαίνει. Μια είδηση στις τελευταίες σελίδες; Μια ευκαιρία για κανιβαλισμό στα κανάλια; Ένα θέμα για μικρό διήγημα; Ένα σωσίβιο ψυχής πριν χαθούμε στα νερά της αδικίας; Όπως το πάρει κανείς», μου λέει και το πάθος της δημιουργίας και η οργή της αδικίας χρωματίζουν τη φωνή της. «Μια εγκαταλειμμένη υπόγεια εμπορική στοά στην καρδιά της πόλης, την οποία προσπερνούμε καθημερινά για να διασχίσουμε το κέντρο, αγνοώντας την ύπαρξή της, γίνεται το φυσικό σκηνικό στο οποίο ζωντανεύει το έργο, που πραγματεύεται με την ίδια δυναμική το ζήτημα ενός φαινομένου που προσπαθούμε ενοχικά να προσπεράσουμε», συμπληρώνει. Εμείς ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία!(Underground [είσοδος από ΑΣΤΥ], με τους Βασίλη Αφεντούλη, Σιμόνη Γιαννάτου, Μαρία Καβουκίδου, Αγγελική Καρυστινού, Σοφία Μανωλάκου, Aurora Marion, Νικολίνα Μουαίμη και Ιάκωβο Μυλωνά).Μεταξωτές γυναίκεςΒάνα ΠεφάνηθέατροIssue: 1888Issue date: 28-10-2015Has video: