«Νεκρή ζώνη» και Βρετανικό Μουσείο

06:00 26/8/2023 - Πηγή: Το Ποντικι

Η συμπεριφορά ανώτατων αξιωματούχων του Βρετανικού Μουσείου προσβάλλει την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας. Βάλλονται ευθέως αποφάσεις της ΟΥΝΕΣΚΟ και θίγεται το σύστημα του ΟΗΕ.

Η επίθεση, με παρουσία των τουρκικών δυνάμεων κατοχής, κατά των Κυανόκρανων της Κύπρου θίγει κατάφωρα τη διεθνή έννομη τάξη, τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ.

Η

αμεσότητα των αντιδράσεων της Ελλάδος, της Κύπρου, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ε.Ε. εκφράζει τη βαθιά ανησυχία όλων για τη βίαια αποδόμηση του διεθνούς συστήματος από δυνάμεις εξωκυβερνητικές, όπως το περίφημο ανεξάρτητο σχήμα των αξιωματούχων του μουσείου, και κυβερνητικές, όπως ο στρατός κατοχής στην Κύπρο.

Η ευθύνη βαραίνει ευθέως τις κυβερνήσεις και βεβαίως τον ΟΗΕ, που άβουλος και έκπληκτος, χωρίς να παραβλέπεται η δήλωση του εκπροσώπου του γενικού γραμματέα του Οργανισμού, διαπιστώνει ότι στην κυριολεξία… «χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια του».

Τη στιγμή που ορισμένα από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας έλαβαν θέση επί της κατοχικής παρανομίας, το θεσμικό Όργανο του ΟΗΕ δεν εκφράστηκε συνολικά και βεβαίως ο γενικός γραμματέας, στο τέλος της θητείας του πλέον, ασχολείται σοβαρά (;) με την προοπτική μίας τελευταίας προσπάθειας για το Κυπριακό, αλλά δεν συγκλονίζεται από την τουρκική συμπεριφορά, που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή δυνάμεων του ΟΗΕ, προσβάλλοντας βάναυσα τη σημαία και τα σύμβολα ειρήνης που καθιστούν παγκοσμίως σεβαστό τον διεθνή οργανισμό.

Πιθανώς η Τουρκία να ανακοινώσει κάποια στιγμή ότι θα τιμωρήσει τους θερμοκέφαλους στρατιωτικούς, που υπηρετούν με υπερβάλλοντα ζήλο τη βίαιη κατοχή στην Κύπρο, παρά τις δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν περί ανθρωπιστικής δραστηριότητας των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι ενεργούν καταπιεζόμενοι από την κατοχική Τουρκία.

Ανθρωπιστικό στόχο επικαλέστηκε η Τουρκία, με παρουσία της τουρκικής στρατοχωροφυλακής, όταν εξαπέλυσε την επίθεση το 2020 στον Έβρο. Ομοίως, το Βρετανικό Μουσείο έλαβε άμεσα μέτρα παραμερισμού του αξιωματούχου του χωρίς να εκφράσει οποιαδήποτε ανησυχία για το λαθρεμπόριο, που κινείται από την κεφαλή του σε βάρος του πολιτισμού και της διεθνούς κληρονομίας. Η πληγή στη δομή της διεθνούς πραγματικότητας έγινε πολύ βαθύτερη και συνεχίζει να είναι χαίνουσα. Η οσμή της σήψης καλύπτει τον κόσμο και γίνεται βαρύτερη από τις εξελίξεις στην Ουκρανία.

Σκληρή πραγματικότητα

Τα μικρά γεγονότα, σε σύγκριση με ό,τι συμβαίνει στην Ουκρανία, ορίζονται από εξίσου σκληρή πραγματικότητα. Όσο πυκνώνουν οι μικρές προκλήσεις τόσο περισσότερο διαβρώνεται οτιδήποτε απομένει ακόμη για να νιώσουν οι κοινωνίες ασφαλείς.

Αποφάσισε κάποτε η Τουρκία να βιάσει το διεθνές δίκαιο εισβάλλοντας στην Κύπρο, το επανέλαβε πολύ πρόσφατα η Μόσχα εισβάλλοντας στην Ουκρανία. Επιτίθενται «Τουρκοκύπριοι». με παρούσες τις μονάδες του κατοχικού στρατού στις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ στην Κύπρο, και δυνάμεις της Ρωσίας βομβαρδίζουν αδιακρίτως οτιδήποτε θεωρούν στρατηγικό στόχο. Την ώρα που καταστρέφονται κοινωνικές δομές, υποδομές και η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία, επίθεση υφίσταται ο πολιτισμός του κόσμου από αυτούς που ορκίζονται ότι τον υπηρετούν με συνέπεια.

Ο τρόπος λειτουργίας του μουσείου αφορά το ίδιο το ίδρυμα, όπως και η λειτουργία της τουρκικής δημοκρατίας παραμένει πρωταρχική ευθύνη των Τούρκων ψηφοφόρων. Όμως όλες οι δράσεις με διεθνή προέκταση που θίγουν την πεμπτουσία της αρμονικής λειτουργίας του κόσμου παραμένουν κατά προτεραιότητα ευθύνη της διεθνούς κοινότητας και των οργανισμών που έχουν συσταθεί για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και την ανάπτυξη των λαών, σε περιβάλλον αμοιβαίας κατανόησης και αλληλοσεβασμού. Όλες οι αρχές της ύπαρξής μας καθημερινώς βάλλονται σκοπίμως, προφανώς με συγκεκριμένη στόχευση.

Η… νέα ιστορία

Στην καμπή των παγκόσμιων πολιτικών εξελίξεων, κάθε λεπτό γράφεται η νέα ιστορία του κόσμου. Αποδείχθηκε ότι οι ένοπλες παρεμβάσεις περισσότερα προβλήματα δημιουργούν και αποσυνθέτουν «τον φίνο και ασταθή ιστό» της διεθνούς πραγματικότητας.

Μπροστά στην τρομοκρατία και την επιθετικότητα κρατών, αυθαίρετων ηγετών και εξτρεμιστικών ομάδων ο κόσμος δεν μπορεί να μένει αμέτοχος, ιδιαίτερα στην εποχή μας, που ορίζεται από εξελίξεις στις νέες τεχνολογίες και στις δυνατότητες ταχύτατων επικοινωνιών, προκειμένου να αποτρέπονται ακραίες καταστάσεις.

Όπως οι Τούρκοι παράνομοι κατοχικοί στρατιώτες ανέχθηκαν και ενθάρρυναν με την ένοπλη παρουσία τους την επίθεση σε δυνάμεις του ΟΗΕ, η διεθνής κοινότητα υποχρεώνεται να ασκήσει άμεσα την επιρροή της στην τουρκική κυβέρνηση, αποφεύγοντας τη βία και τους εκβιασμούς ή τις αλόγιστες και αναποτελεσματικές κυρώσεις, ώστε οι στρατιώτες της κατοχικής δύναμης να επιστρέψουν άμεσα στα στρατόπεδά τους σταματώντας να ασκούν βίαιη εξουσία στην Κυπριακή Δημοκρατία, μέχρι την οριστική αποχώρησή τους από την Κύπρο.

Η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ οφείλουν να ενθαρρύνουν με εφαρμοσμένες ενέργειες τον νόμιμα εκλεγμένο Πρόεδρο της Κύπρου για να εξελίξει τον ενδοκυπριακό πολιτικό και κοινωνικό διάλογο. Χωρίς απατηλές εγγυήτριες δυνάμεις, μπορεί να αποφασιστεί δημοκρατικά από το σύνολο των Κυπρίων πολιτών το μέλλον της χώρας τους.

Όσο ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ δεν επιτυγχάνει, πριν από κάθε συνομιλία και δημόσια δήλωσή του, να εξασφαλίσει τον σεβασμό της Άγκυρας στη Χάρτα του ΟΗΕ, και συνεπώς τον σεβασμό της κυριαρχίας και του απαραβίαστου της Κύπρου, κατά τη γνώμη μας δεν υπάρχει χώρος για να ολοκληρώσει ο κ. Αντόνιο Γκουτέρες τη θητεία του με μία τουλάχιστον πολλά υποσχόμενη επανέναρξη ουσιαστικών συνομιλιών για τη λύση του Κυπριακού.

Όσο ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ δεν υπογραμμίζει αμετακίνητα στους συνομιλητές του ότι συναντάται με τον νόμιμο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και από την άλλη πλευρά με τον Τουρκοκύπριο εκπρόσωπο, που εκφράζει μέρος του κυπριακού πληθυσμού, θα παραμένουν για την Άγκυρα «εκκρεμούσες» στη διεθνή ατμόσφαιρα οι παράνομες τουρκικές αξιώσεις, τις οποίες δεν μπορεί να ανέχεται ο ΟΗΕ και η Ε.Ε.

Η Ευρώπη, που καταδίκασε τα γεγονότα σε βάρος της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο, δεν διαθέτει την πολιτική βούληση να απαιτήσει από τον γενικό γραμματέα να προβεί σε άμεσες ενέργειες, που προβλέπονται από το καταστατικό του Οργανισμού, κυρίως όταν οι ειρηνευτικές του δυνάμεις δέχονται επιθέσεις.

Το χειρότερο όλων και η πιο βαριά προσβολή σε βάρος του Οργανισμού αποτελεί η συμμετοχή της Τουρκίας σε ειρηνευτικές αποστολές τη στιγμή που η χώρα επί μισό αιώνα παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και βιάζει με κάθε τρόπο τις αρχές και τις αξίες του ΟΗΕ. Πιθανώς, σε μερικά χρόνια οι αξιωματικοί επικεφαλής των στρατιωτικών μονάδων που υπέθαλψαν την επίθεση στις ειρηνευτικές δυνάμεις στην Κύπρο να ζητήσουν οργανική τοποθέτησή τους σε κάποια ειρηνευτική αποστολή στην οποία συμμετέχει η χώρα τους με τα σύμβολά του ΟΗΕ σε κάποια μεριά του κόσμου.

Πολιτισμική «αγένεια»

Την ίδια προσβολή δέχθηκε όμως η διεθνής κοινότητα – και κάθε θεσμική έκφρασή της – από την αλλοπρόσαλλη πολιτισμική συμπεριφορά του Βρετανικού Μουσείου, που ανέχεται επί χρόνια τις ασύμμετρες πράξεις των ανώτατων στελεχών του, όπως αναγράφεται στον διεθνή τύπο με αφορμή το πρόσφατο γεγονός. Η διαπίστωση των παρανομιών εξέπληξε την παγκόσμια κοινωνία, αλλά όχι την κλειστή, θεσμική και κρατικά ανεξάρτητη ηγεσία του Μεγάλου Μουσείου, της άλλοτε κραταιάς και πλέον εκτός Ε.Ε. νησιωτικής χώρας της ευρωπαϊκής μας γειτονιάς.

Το Ηνωμένο Βασίλειο με την πάροδο των ετών περιορίζεται στην επικράτειά του. Το εύρος της κυριαρχίας του κράτους αμφισβητείται, συχνά πυκνά, από Σκωτσέζους, Ουαλούς και Ιρλανδούς. Φαίνεται ότι στη σύγχρονη Βρετανία εγκαταλείπονται παραδοσιακές αρχές και πολιτιστικές αξίες, που ορίζουν μεταξύ των χωρών του κόσμου όσες επιλέγουν να χαρακτηρίζονται πολιτισμένες, δημοκρατικές και πολιτικά σωστές.

Τα γεγονότα που συνέβησαν και γνωστοποιήθηκαν, κυρίως μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε., προβληματίζουν ιδιαιτέρως κάθε γείτονα, φίλο και σύμμαχο για την πολιτική και στρατηγική αρτιότητα της χώρας, που θεωρεί ότι μπορεί ακόμη να διαδραματίσει ρόλο στην Ανατολική Ευρώπη και να τιμήσει την εντολή της, ως εγγυήτρια δύναμη, στην επίλυση του Κυπριακού.

Εγγυήτρια δύναμη;

Στην πρώτη προσπάθεια για επιτυχή σύνθεση του σχεδίου Ανάν, ο ρόλος του Ηνωμένου Βασιλείου αποδείχθηκε ανεπαρκής με αποτέλεσμα να παρουσιαστεί στους Κυπρίους πρόταση που απορρίφθηκε από ισχυρότατη πλειοψηφία ψηφοφόρων (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων). Μετά την αποτυχία του Οργανισμού, στην οποία το ποσοστό της βρετανικής διπλωματίας είχε πολύ μεγάλο μέρος πολιτικής ευθύνης, άρχισε ο καθοδηγούμενος διεθνής πόλεμος πολιτικής φθοράς του εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στη συνέχεια, το Ηνωμένο Βασίλειο, όσο συμμετείχε στην Ε.Ε., κινήθηκε εναντίον των θεσμικών δεσμεύσεων της Ε.Ε., αποδεχόμενο αδιαμαρτύρητα, σε κάθε συζήτηση στην Ε.Ε., αλλά και σε διμερές επίπεδο, τη θέση της Τουρκίας, που διαλαλούσε ως «πραματευτής» τη μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. ΟΗΕ, Ε.Ε. και Ηνωμένο Βασίλειο, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, συνομιλούσαν με την Τουρκία αποδεχόμενοι ουσιαστικά την παράνομη κατοχή και τα αποτελέσματα της στρατιωτικής εισβολής στην Κύπρο.

Μπορεί για τον πολύ κόσμο όσα συμβαίνουν στο Βρετανικό Μουσείο να φαίνεται ότι δεν σχετίζονται καθόλου με τα πρόσφατα γεγονότα σε βάρος των δυνάμεων του ΟΗΕ στην Κύπρο. Όλοι όσοι έχουν την ευθύνη πολιτικής καθοδήγησης των κρατών, καθώς επίσης και όσοι αναδεικνύονται στις ηγετικές θέσεις των διεθνών οργανισμών, της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ, γνωρίζουν, πολύ καλά, και ως εκ τούτου ανησυχούν, επειδή η σχέση των γεγονότων και η αλληλεπίδραση των καταστάσεων επηρεάζουν ουσιαστικά τη διατήρηση της ειρήνης και την άμβλυνση των ακροτήτων, προκειμένου ο κόσμος να πορευτεί σε πιο ισορροπημένο περιβάλλον.

«Ο φάντης και το ρετσινόλαδο» της λαϊκής ρήσης ευτυχώς δεν «γκριζάρει» το διεθνές τοπίο. Μπορούμε με ευθύνη και ευθυκρισία να αναγνωρίζουμε ακόμη τις αλληλουχίες των γεγονότων, για να αντιμετωπίσουμε αδυναμίες που δημιουργήθηκαν ήδη από τον προηγούμενο αιώνα.

Από την ανάγνωση των δύσκολων γεγονότων, παρά τις χαλαρές αντιδράσεις κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών, αχνοφαίνεται διάθεση συγκλίσεων. Παραμένει σε σοβαρή εκκρεμότητα η ταχύτητα των αποφασισμένων δράσεων και ο τρόπος που θα επιλεγεί για να κυριαρχήσει στη διεθνή πολιτική η σύγκλιση που υπηρετεί την άμβλυνση των εντάσεων.

Ακόμα και γεγονότα που μοιάζουν τόσο διαφορετικά και τόσο μακρινά μεταξύ τους, δηλαδή του Βρετανικού Μουσείου και της συμπεριφοράς των κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο, επιβάλλουν συνεχή ετοιμότητα στην καθημερινή πολιτική, διπλωματική και γεωστρατηγική αναμέτρηση, επειδή στην πολιτική και ειδικότερα στην εξωτερική πολιτική τίποτε δεν χαρίζεται, τίποτε δεν είναι δεδομένο.

Διαβάστε επίσης:

Νέες βολές του ΠΑΣΟΚ στο «επιτελικό κράτος»

KKE: «Αντί για πυροπροστασία, όπλα στην Ουκρανία»

Η κλιματική κρίση είναι εδώ, όχι όμως ως δικαιολογία