«Ο Αθλητισμός είναι ζωή»

Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται στη χώρα μας μια έντονη έξαρση βίας με αθλητικό υπόβαθρο εξ αφορμής αθλητικών εκδηλώσεων, κυρίως ποδοσφαιρικών αγώνων. Μετά από το έγκλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια, που συντάραξε την ελληνική κοινωνία τον Αύγουστο του 2023, ακούσαμε υπουργούς της κυβέρνησης να δηλώνουν ότι δεν θα επιτρέψουν σε αγώνες υψίστης ασφαλείας να μην γίνονται έλεγχοι και να επαναληφθούν περιστατικά βίας.

Ωστόσο, η ρίψη κροτίδων στον τελευταίο αγώνα Ολυμπιακού

Παναθηναϊκού και τα πρόσφατα επεισόδια ανάμεσα σε οπαδούς του ΠΑΟΚ και του Άρη σε περιοχή της ανατολικής Θεσσαλονίκης, καταδεικνύουν ότι μέχρι τώρα τίποτα δεν έχει αλλάξει όσον αφορά στην αντιμετώπιση της αθλητικής βίας. Πέρα από τα λόγια και τις εξαγγελίες, η κυβέρνηση θα πρέπει κάποια στιγμή, να προχωρήσει και σε πράξεις. Ως αποτέλεσμα της κυβερνητικής αδράνειας, τα ίδια φαινόμενα υποτροπιάζουν και τα ελληνικά γήπεδα δεν είναι ένας χώρος όπου μπορούν να πηγαίνουν οικογένειες να παρακολουθήσουν έναν αγώνα.

Στην ελληνική έννομη τάξη ισχύει ο ν. 4908/2022, ο λεγόμενος αθλητικός νόμος, δια του οποίου εξειδικεύονται τα μέτρα κατά της οπαδικής βίας, μέσω της επαύξησης του πλαισίου ποινών για τα σχετικά αδικήματα και της αυστηροποίησης των όρων λειτουργίας των λεσχών φιλάθλων. Ειδικότερα, με το νέο αθλητικό νόμο αυξάνονται, ως προς τα ελάχιστα όρια τους, οι ποινές για αδικήματα βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις ή αθλητικό υπόβαθρο που ανάγεται σε αντιπαλότητα μεταξύ οπαδών αθλητικών ομάδων, ενώ απαγορεύεται απόλυτα η αναστολή ποινής για τα εγκλήματα αυτά. Για ιδιαίτερα επικίνδυνους δράστες προβλέπεται πλέον ποινή φυλάκισης από 2 έως 5 έτη. Επίσης, για όσους κατά τη διάρκεια αγώνων έχουν κρυμμένα χαρακτηριστικά προσώπου, προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματική ποινή. Η ποινή θα εκτίεται υποχρεωτικά άμεσα και οι υποθέσεις οπαδικής βίας θα εκδικάζονται κατά προτεραιότητα, ενώ σε περίπτωση αναβολής θα επιβάλλονται υποχρεωτικά περιοριστικοί όροι.

Ειδικώς, σύμφωνα με τον αθλητικό νόμο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή, εκτός εάν η πράξη τιμωρείται βαρύτερα σύμφωνα με άλλη διάταξη, όποιος εκ προθέσεως μέσα σε αθλητικές εγκαταστάσεις ή στον αμέσως περιβάλλοντα χώρο τους ή στις βοηθητικές εγκαταστάσεις ή στους χώρους προσέλευσης και στάθμευσης, κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδήλωσης:

α) ρίχνει προς τον αγωνιστικό χώρο ή εναντίον άλλου οποιοδήποτε αντικείμενο, που μπορεί να προκαλέσει έστω και ελαφρά σωματική βλάβη,

β) βιαιοπραγεί κατά άλλου, ανεξάρτητα εάν από τη βιαιοπραγία επήλθε σωματική βλάβη, ή εκτοξεύει απειλές κατά προσώπου, το οποίο σύμφωνα με τους κανονισμούς της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας αναγράφεται στο φύλλο αγώνα,

γ) κατέχει ή χρησιμοποιεί αντικείμενα που μπορούν να προκαλέσουν σωματικές βλάβες,

δ) κατέχει ή χρησιμοποιεί βεγγαλικά, καπνογόνα, κροτίδες και γενικά εύφλεκτες ύλες,

ε) εισέρχεται και παραμένει σε αθλητική εγκατάσταση κατά τη διεξαγωγή αθλητικής συνάντησης έχοντας καλυμμένα χαρακτηριστικά του προσώπου του, με σκοπό να παρεμποδίσει την ανίχνευση και καταγραφή του από τις συσκευές καταγραφής εικόνας.

Ως προελέχθη, στις περιπτώσεις των αξιόποινων πράξεων του εν λόγω άρθρου απαγορεύεται η οποιαδήποτε μετατροπή της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, καθώς και η αναστολή εκτέλεσης αυτής. Η προθεσμία για την άσκηση έφεσης κατά της καταδικαστικής απόφασης και η άσκηση εφέσεως δεν αναστέλλουν την εκτέλεσή τους. Η τυχόν ασκηθείσα έφεση προσδιορίζεται προς εκδίκαση στον απόλυτα αναγκαίο χρόνο.

Εκ των άνωθεν λεχθέντων καθίσταται ευχερώς αντιληπτό ότι στο ποινικό μας οπλοστάσιο υπάρχει ήδη ένα αρκούντως αυστηρό νομοθέτημα για την καταπολέμηση της οπαδικής βίας, ο αθλητικός νόμος. Είναι αδιανόητο να διαπράττεται ένα έγκλημα οπαδικής βίας και η κυβέρνηση να ισχυρίζεται κάθε φορά ότι χρειαζόμαστε καινούργιους νόμους. Δεν χρειαζόμαστε καινούργιους νόμους. Αρκεί να εφαρμόζονται οι ήδη υπάρχοντες. Η Πολιτεία θα πρέπει επιτέλους να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσει την αθλητική βία, όχι με κενολογίες, αλλά με πράξεις.

Η κερκίδα ανήκει στους αγνούς φιλάθλους που αγαπούν τον αθλητισμό, που θέλουν να πηγαίνουν στο γήπεδο με τα παιδιά τους, με τις οικογένειες τους, με τους φίλους τους, για να ζήσουν τη χαρά του αγώνα. Θα πρέπει να την προστατεύσουμε. Γιατί τα παιδιά στην κερκίδα είναι πράγματι η μόνη μας ελπίδα.

Παναγιώτης Γκανιάτσος, Δικηγόρος Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω, LLM Ποινικού Δικαίου, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Αν. Τομεάρχης Αθλητισμού του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαμεσολάβησης του Υπουργείου Δικαιοσύνης ως εκπρόσωπος της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος.

Διαβάστε επίσης:

Ας μην βιαζόμαστε να προδιαγράψουμε τις πολιτικές δυναμικές

Η απρέπεια ως ίδιον των ανεπαρκών

Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης Πετρελαίου: Στις 6 Δεκεμβρίου η επιστροφή του στους αγρότες

Keywords
Τυχαία Θέματα