Ο Χάρης Χιώτης στο topontiki.gr: «Σε όλους τους ρόλους ζητούμενο είναι η αλήθεια – Η αλήθεια αντιμετωπίζει και ξεπερνά κάθε δυσκολία» (photos/videos)

Έχει ροπή στην κωμωδία επειδή του αρέσει, λέει, μέσα από το κωμικό πρίσμα να φιλτράρει κατ΄αρχήν τη ζωή. Ο Χάρης Χιώτης, πολυπράγμων και αθόρυβος, μιλά στο topontiki.gr για τους ρόλους του στις σειρές «Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα» (Alpha) και «Αρχελάου 5» (ΕΡΤ1), τα θεατρικά σχέδια του στα οποία περιλαμβάνονται και παραγωγές για παιδιά, τα οποία είναι «οι απόλυτοι κριτές», όπως λέει.

-Και στην σειρά «Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα» και στην σειρά «Αρχελάου 5». Σε τι οφείλεται

η ροπή (ή μήπως προτίμηση;) προς την κωμωδία;

Μ’ αρέσει στη ζωή μου να φιλτράρω τα πάντα μέσα από το κωμικό πρίσμα διότι με διευκολύνει στον τρόπο που κινούμαι μέσα στις καταστάσεις. Πιστεύω ότι όλα με χαμόγελο αντιμετωπίζονται πιο εύκολα.

-Η «Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα» με την παρωδία των ελληνικών σειρών, στο δια ταύτα, τι θέλει να «πει» για αυτό το κομμάτι της ελληνικής τηλεόρασης;

Καταλληλότεροι για την απάντηση είναι οι δημιουργοί της σειράς. Διακωμωδούνται κάποια πράγματα σε ακραίο βαθμό και αυτό προκαλεί το γέλιο. Συμβαίνει όμως κάποιες φορές και όταν προκαλείται από την απώλεια της ουσίας και του κέντρου.

-Δηλαδή;

Πολλές φορές  στην υπερβολή της μια κατάσταση ή μια συνθήκη, αλλά και η ανακύκλωση της στη συνέχεια, στον υπερθετικό βαθμό, οδηγεί στην υπερπροσφορά, την υπερπληροφόρηση και χάνεται το νόημα. Για παράδειγμα δείτε τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με τις δραματικές σειρές εποχής.

-Τι περίπτωση είναι ο Ορφέας στο «Αρχελάου 5»;

Είναι ωραίος τύπος. Συναισθηματικός. Αγαπά το θέατρο και τη σκηνοθεσία και όπως οι περισσότεροι του χώρου φιλτράρει τα πάντα με επίκεντρο τον άνθρωπο. Και επειδή οι άνθρωποι είμαστε τα συναισθήματα μας, «την πατάμε». Έτσι κι ο Ορφέας. «Βουτάει με τα μούτρα» στις καταστάσεις. Έχει για μούσα του τη Μόνικα και προσπαθεί μέσω εκείνης να «περάσει» το όραμα του στον κόσμο.

-Κατά κάποιο τρόπο στη σειρά της ΕΡΤ1 υποδύεσαι τον εαυτό σου, ως ηθοποιό/σκηνοθέτη. Βοηθάει;

Οι άνθρωποι αναγνωρίζουμε τους διαφορετικούς χαρακτήρες στον έξω από εμάς κόσμο. Για παράδειγμα τον καλό ή τον κακό γιό. Τον έξυπνο ή τον πονηρό. Τον δοτικό ή τον «τσιγκούνη» άνθρωπο. Όλα αυτά λειτουργούν ως βάση δεδομένων η οποία μπορεί να φανεί χρήσιμη σε κάθε ρόλο- χαρακτήρα που καλούμαστε να σωματοποιήσουμε.

-Ρόλος σε κωμική σειρά  πόσο δραματική υπόθεση είναι για τον ηθοποιό;

Θα σας απαντήσω με μια φράση που είχε πει ένας δάσκαλός μου, και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο: «Ο θεατής γελάει όχι επειδή δεν υπάρχει δράμα στην κωμωδία, αλλά επειδή δεν συμμετέχει ο ίδιος στο δράμα». Υπάρχουν όμως υποκαταστάσεις δραματικές στην κωμωδία οι οποίες πλέκονται μεταξύ τους και δημιουργούν το γέλιο.

-Στο θεατρικό «Σεσουάρ για δολοφόνους» υποδύεστε τον δαιμόνιο αστυνομικό Παναγιώτη Βαλβάνη.  Έναν μπάτσο δηλαδή. Θεωρείτε ότι ορθώς προτείνεται η ποινικοποίηση της χρήσης της λέξης;

Υπάρχει είδος τυριού που λέγεται «μπάτσος». Δηλαδή αν το πω δημοσίως κινδυνεύω να πάω αυτόφωρο;

Νομίζω πως η χρήση των λέξεων γίνεται επικίνδυνη όταν εκφράζει επικίνδυνα πράγματα ή καταστάσεις.

Επομένως μια λέξη ποινικοποιείται και ποινικοποιεί εκείνον που την εκφράζει όταν είτε αναφέρεται σε κάτι επικίνδυνο είτε αυτός που την προφέρει είναι επικίνδυνος. Δεν συμφωνώ καθόλου και ελπίζω να μην αποτελεί σοβαρή πρόταση.

-Τι γίνεται ένας ρόλος όταν μια παραγωγή τελειώνει; Λησμονιέται;

Ποτέ δεν λησμονιέται. Πάντα οι ρόλοι μας συντροφεύουν. Πάντα φέρουμε μια πτυχή τους μέσα μας. Συμπορευόμαστε με αυτούς.

-Το δύσκολο σε κωμικό ρόλο ποιο είναι;

Δεν διαχωρίζονται οι ρόλοι. Σε όλους ανεξαιρέτως ζητούμενο είναι η αλήθεια. Η κατάκτηση της. Όταν τα πράγματα πηγάζουν από την αλήθεια περισσεύουν οι δικαιολογίες και οι προφάσεις και εκεί είναι που οι χαρακτήρες αναδύονται και έρχονται στο «φως». Η αλήθεια αντιμετωπίζει και ξεπερνά κάθε δυσκολία.

-Τί απολαμβάνετε στους ρόλους σας;

Να βρίσκω το σημείο τομής του εαυτού μου με το ρόλο και να εστιάζω σε αυτό και έπειτα να βρίσκω και να ακουμπώ την «αλήθεια» κάθε χαρακτήρα που καλούμαι να υποδυθώ.

-Συνυπογράφετε με την αδελφή σας Αγνή Χιώτη, το κείμενο του-σε περιοδεία- θεατρικού «Η Μάσα και ο αρκούδος μια μεγάλη γιορτή» σε σκηνοθεσία Ταμίλας Κουλίεβα, συνεισφέρετε με τον σχεδιασμό φωτισμών στην επίσης θεατρική παραγωγή «Ο μυστικός κήπος» που θα παρουσιαστεί από την Παιδική σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία της αδελφή σας και παραγωγή της ομάδας σας Repente Arts. Ποια ανάγκη σας ικανοποιείτε;

Παρακινήθηκα από την αδελφή μου και από την αγάπη μου για το παιδικό θέατρο. Διότι τα παιδιά είναι ο απόλυτος κριτής.

Ανεξάρτητα από το αν ένα έργο είναι για παιδιά ή απευθύνεται σε ενήλικες κινητήριος δύναμη είναι η φύση του επαγγέλματος μας. Εν αντιθέσει με άλλους επαγγελματίες, που λένε «πάω στη δουλειά», εμείς οι ηθοποιοί λέμε «πάω να παίξω». Αυτό το συναντάς μόνο στους καλλιτέχνες και τους αθλητές.

Οι θεατρικές παραγωγές για παιδιά είναι η απόλυτη χαρά της δημιουργίας. Και είναι η απόλυτη ευκαιρία για να ανακαλύπτουμε ξανά το παιδί του έχουμε μέσα μας.

Όταν συμβαίνει αυτό τότε κάνει κάποιος ένα ακόμα βήμα μακριά από το θάνατο και ένα πιο κοντά στην ουσία της ζωής.

-Ο θεατρικός ορίζοντας σας πως διαμορφώνεται;

Συμμετέχω στις  παραστάσεις  των «Βότκα μολότωφ» σε Νέα Ιωνία και Θεσσαλονίκη (13 & 30/9 αντιστοίχως), ενδιαμέσως σε  Κορυδαλλό και Μενίδι (14 & 15 σε αντιστοίχως), στο «Σεσουάρ για δολοφόνους» και από αρχές Οκτωβρίου στο θέατρο Λαμπέτη θα παίζω στην κωμωδία «Η ληστεία της συμφοράς».

Info

«Αρχελάου 5» των Μαργαρίτας Γερογιάννη, Παναγιώτη Μαρκεζίνη, Θάνο Νασόπουλου, σε σκηνοθεσία Φωτεινή Κοτρώτση, Δημήτρης Τσακαλέας, Λήδα Βαρτζιώτη καθημερινά από τις 9 Σεπτεμβρίου στην ΕΡΤ1

«Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα» των Μιχάλη Ρέππα- Θανάση Παπαθανασίου από Οκτώβριο στον Alpha

«Βότκα μολότωφ» των Νιλ Σάιμον – Ελένη Ράντου (βασισμένο στα διηγήματα του Άντον Πάβλοβιτς
Τσέχωφ), σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη με τους Τάσο Χαλκιά, Γιάννη Απέργη, Πάνο Σταθακόπουλο, Βίβιαν Κοντομάρη κ.ά.

«Σεσουάρ για δολοφόνους» των Mπρους Τζόρνταν & Μέριλιν Έιμπραμς, σκηνοθεσία Νικορέσης Χανιωτάκης, με τους Γιάννη Απέργη Βάσω Γουλιελμάκη, Δημήτρης Μακαλιάς, Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου, Αρετή Πασχάλη, Νικορέστη Χανιωτάκη

«Η ληστεία της συμφοράς» των Χένρι Λιούις, Τζόναθαν Σάγερ, Χένρι Σίλντς, σε διασκευή και σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, από τη μετάφραση του Αντώνη Γαλέου,  με τους  Γιάννη Απέργη, Κατερίνα Γερονικολού, Παναγιώτη Γουρζουλίδη, Τίτο Γρηγορόπουλο, Δημήτρη Κουρούμπαλη, Θάνο Μπίρκο, Αρετή Πασχάλη, Γιώργο Χρανιώτη.

Διαβάστε επίσης:

Η… τούμπα του Γρηγόρη Αρναούτογλου στο νέο τρέιλερ του «Roadshow» (video)

Λίτσα Πατέρα: Οριστικά εκτός τηλεόρασης του ΑΝΤ1

Mega: Τέλος του μήνα στον αέρα η εκπομπή «Εξελίξεις τώρα» με την Αναστασία Γιάμαλη – Τα απομεσήμερα του ΣΚ

Keywords
Τυχαία Θέματα