Ο φόβος γεννάει σενάρια – Πολλά τα ζόρια της κυβέρνησης και της Ν.Δ. στην πανδημία και την οικονομία

07:01 14/1/2022 - Πηγή: Το Ποντικι

Η διασπορά εκλογικών σεναρίων από την πλευρά της κυβέρνησης δεν είναι νέο σπορ.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει από την αρχή της θητείας της ξεκαθαρίσει ότι τις επόμενες εκλογές με απλή αναλογική θα ακολουθήσουν δεύτερες με ενισχυμένη, επειδή ο στόχος είναι πάντα η αυτοδυναμία. Συνεπώς το μόνο που απέμενε ήταν να προσδιοριστεί ο χρόνος διεξαγωγής τους, ο οποίος επίσης εξαρχής θεωρήθηκε ότι θα προκύψει κάμποσο πριν από την ολοκλήρωση της τετραετίας.

Κατά συνέπεια ουδείς πρέπει να εκπλήσσεται από την άκρατη εκλογολογία

και, πολύ περισσότερο, από τη χρήση της ως εργαλείου πολιτικών πιέσεων, εκβιασμών και αποπροσανατολισμού από την τρέχουσα – πολύ βαριά, είναι η αλήθεια – πολιτική ατζέντα, ακόμη και από στενούς συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το πραγματικό ζήτημα είναι γιατί οι εν λόγω συνεργάτες αισθάνονται αυτή τη χρονική στιγμή την ανάγκη να παίρνουν πάνω τους εκλογικά σενάρια, ακόμη και τα πιο εξωφρενικά, όπως αυτό περί τριών συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων εάν δεν προκύψει η – δύσκολη ακόμη και με το νέο εκλογικό σύστημα – αυτοδυναμία.

Ή ακόμη γιατί συζητήθηκε και η «κυβέρνηση τεχνοκρατών», την οποία κάποιοι ξέθαψαν ανακαλώντας στη μνήμη την κυβέρνηση Παπαδήμου, την οποία – όπως όλοι θυμόμαστε – υπονόμευαν εξαρχής όσοι υποτίθεται ότι τη στήριζαν. Και εν πάση περιπτώσει δεν ήταν ό,τι πιο επιτυχημένο έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια…

Ανασφάλεια σε πολλά μέτωπα

Η κυβέρνηση δεν αισθάνεται πλέον ασφαλής και αυτός είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο τρέχει η σεναριολογία. Προφανώς δεν έχει χάσει το προβάδισμα και πιθανότατα ούτε την πολιτική ηγεμονία. Αυξάνονται όμως διαρκώς η γκρίνια και η αμφισβήτηση βασικών επιλογών της. Άλλωστε η διαχείριση της πανδημίας μπορεί να μην είναι «εγκληματική», όπως καθημερινά της καταλογίζει η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά έχει τεράστιες τρύπες.

● Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας έμεινε εντελώς χωρίς στήριξη με αποτέλεσμα τη δραματική – και εν πολλοίς αναίτια – επιβάρυνση του ΕΣΥ.

● Το ΕΣΥ πρακτικά έμεινε αβοήθητο με το ευλογοφανές επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένα σύστημα «πολυτελές» και ακριβό, το οποίο μετά την πανδημία θα κατάπινε τα χρήματα των φορολογουμένων χωρίς λόγο. Μόνο που το ελληνικό ΕΣΥ απέχει πάρα πολύ όχι από το να είναι πολυτελές, αλλά από το να ανταποκρίνεται σε συνθήκες κανονικότητας. Συνεπώς είχε ανάγκη ουσιώδους ενίσχυσης ακόμη και αν δεν προέκυπτε η πανδημία.

● Η Ελλάδα μπορεί να μην βίωσε ποτέ συνθήκες Μπέργκαμο, αλλά έχει πολύ υψηλό ποσοστό θανάτων σε αναλογία πληθυσμού. Άρα το ΕΣΥ – παρά τον ηρωισμό των εργαζομένων σε αυτό – δεν κατάφερε να ανταποκριθεί πλήρως στην αποστολή του.

● Μπορεί η κυβέρνηση να δαπάνησε δεκάδες δισ. ευρώ για να καλύψει πολλές από τις οικονομικές συνέπειες των λοκντάουν, αλλά αυτό δεν αναιρεί το ότι η γενικότερη καθίζηση είχε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, τα οποία δεν περιλαμβάνονται στους ωφελούμενους από την αργή ανάκαμψη.

● Τα λοκντάουν είχαν μια ακόμη σοβαρή παρενέργεια: την εκτίναξη του αντιεμβολιαστικού ανορθολογισμού και της άρνησης, η οποία εκτείνεται πέραν του αριθμού των ανεμβολίαστων, δεδομένου ότι πολλοί εκ των αμφισβητιών εμβολιάστηκαν αναγκαστικά για να μην υποστούν σοβαρές εργασιακές συνέπειες.

Μπορεί σε αυτό το ζήτημα η κυβέρνηση να είχε απόλυτο δίκιο όταν αποφάσισε ότι ο μαζικός εμβολιασμός είναι μονόδρομος, αλλά η κάλπη δεν είναι δικαστήριο για να της το αποδώσει.

Επιπλέον τώρα υπάρχει βάσιμος φόβος ότι διευρύνεται ραγδαία η δεξαμενή των δυσαρεστημένων λόγω της ήδη – επί εννέα μήνες – επικρατούσας ακρίβειας, η οποία αναμένεται ότι θα εκραγεί τους επόμενους μήνες. Οι προβλέψεις της κυβέρνησης για μικρή διάρκεια του ανατιμητικού κύματος είναι άγνωστο αν θα επαληθευτούν ή αν θα έχουν την τύχη άλλων προβλέψεων για το τέλος της πανδημίας, οι οποίες έχουν καταντήσει ανέκδοτο.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να φοβάται για τη διατήρηση του μεγάλου προβαδίσματος που σταθερά της δίνουν οι δημοσκοπήσεις.

Ασαφής εικόνα

Προς το παρόν η Ν.Δ. δεν αισθάνεται καυτή την ανάσα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνεχίζει τις χαμηλές πτήσεις για μια σειρά λόγους, τους οποίους έχουμε αναλύσει επαρκώς στο παρελθόν.

Επειδή όμως – όπως σωστά επισημαίνουν με μεγάλη συχνότητα φιλοκυβερνητικοί αναλυτές – τις εκλογές δεν τις κερδίζουν οι αντιπολιτεύσεις, αλλά τις χάνουν οι κυβερνήσεις, η σημερινή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να θεωρείται ότι θα μείνει εσαεί παγωμένη. Εάν η κυβέρνηση της Ν.Δ. αρχίσει να σωρεύει δυσαρέσκεια και αυξηθεί η διάθεση για «τιμωρία», ενδέχεται το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», στην κοινωνική – και όχι τη μιντιακή – εκδοχή του, να υποχωρήσει τόσο ώστε οι επερχόμενες κάλπες να γεννήσουν ένα ντέρμπι.

Είναι επίσης άγνωστο τι θα καταφέρει να επαναπατρίσει το ΚΙΝΑΛΛ / ΠΑΣΟΚ, το οποίο φαίνεται να έχει διαρρήξει τους δεσμούς του με το «λαϊκό» τμήμα των παλαιών ψηφοφόρων του, αλλά εξακολουθεί να ασκεί μια γοητεία στο εκσυγχρονιστικό, το οποίο στις τελευταίες εκλογές είχε στηρίξει τη Ν.Δ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ως παιδί αυτής της τάσης, έχει αυτή την ώρα – όπως θα δείτε και στο σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 11 – ευκολότερο δίαυλο επικοινωνίας με αυτό το εκλογικό κοινό κι αυτός είναι ένας πρόσθετος πονοκέφαλος για τη Ν.Δ. και την κυβέρνησή της.

Με άλλα λόγια, ο φόβος ότι η κατάσταση μπορεί να είναι πιο ρευστή στην κάλπη απ’ όσο στις δημοσκοπήσεις είναι αυτός που υποκινεί τα εκλογικά σενάρια. Το αν αυτός ο φόβος είναι πραγματικός ή όχι ουδείς μπορεί να το πει σήμερα με ασφάλεια. Το μόνο βέβαιο είναι η πρόδηλη ανάγκη για εκβιασμό των ψηφοφόρων.

Διαβάστε επίσης:

ΚΙΝΑΛ: Οι νέοι τομεάρχες – Σε ποιους έδωσε ρόλο ο Νίκος Ανδρουλάκης

Συρίγος: Ιστορική στιγμή οι συλλήψεις στην ΑΣΟΕΕ – Μέσα στο 2022 η Πανεπιστημιακή Αστυνομία (video)

Δημοσκόπηση: Στις 10,9 μονάδες η διαφορά ΝΔ με ΣΥΡΙΖΑ – Τι λένε οι πολίτες για πανδημία και ακρίβεια