«Ο Πατέρας» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ

08:31 23/11/2019 - Πηγή: Το Ποντικι

"Π" ARTΘΕΑΤΡΟΈντυπη Έκδοση

 

Όσοι περιμένετε να δείτε τον «Πατέρα» του Στρίντμπεργκ (1887) θα ανακαλύψετε πως ο Βασίλης Μπισμπίκης δημιουργεί ένα καινούριο έργο και στη «διασκευή» του αυτό που πρώτιστα τον ενδιαφέρει είναι να ακτινογραφήσει τον κοινωνικό ιστό της σημερινής Ελλάδας. Και πιο συγκεκριμένα τη νεοελληνική οικογένεια προικισμένη με εφιαλτικούς αιφνιδιασμούς που πριμοδοτούν την αλλοτρίωσή της.

Κατ’ επέκταση όλα τα στοιχεία που την υπονομεύουν φανερώνονται με τον πιο σκληρό τρόπο: αλληλοσπαραγμός των δύο

φύλων, διεκδίκηση της εξουσίας του ενός πάνω στον άλλο, υπαρξιακά αδιέξοδα, δικαίωση μέσω του πλούτου ή της καταξίωσης των παιδιών τους.

Ακολουθώντας τα χνάρια του Γιάννη Οικονομίδη («Στέλλα, κοιμήσου»), έναν δηλαδή άγριο ρεαλισμό, ο σκηνοθέτης που γέννησε πέρυσι στον ανατρεπτικό «Τεχνοχώρο Cartel» την εξαιρετική παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ, παρουσιάζει τώρα την καινούρια δουλειά του στο θέατρο Αποθήκη απευθυνόμενος σε ένα ευρύτερο κοινό.

Μόνο που αυτή τη φορά, δυστυχώς, οι συγκρούσεις είναι στο κόκκινο κατακλύζοντας αδιάκοπα τη σκηνή με επιθετικές φωνές και αποδυναμώνοντας τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των προσώπων.

Εκεί, με σκηνικό το σαλόνι-κουζίνα ενός μεσοαστικού διαμερίσματος, ένας αδρανής άντρας, βυθισμένος στην πολυθρόνα του, βλέπει τηλεόραση, ενώ στην αντίθετη πλευρά η γυναίκα του ετοιμάζει τον καφέ της χαζεύοντας κάθε τόσο κάποιο μελόδραμα στη δική της μικρή οθόνη. Αυτή η σιωπηλή εναρκτήρια σκηνή (ενώ ο κόσμος μπαίνει ακόμη στην αίθουσα) σπέρνει το χάος που απλώνεται ανάμεσα στο ζευγάρι.

Κι έπειτα ο καθορισμένος χρόνος ενός εικοσιτετραώρου – που υποδεικνύεται σε ένα επιτοίχιο ρολόι – καταβροχθίζει τη φαινομενική αξιοπρέπειά τους μέχρι που γίνεται στάχτη.

Με υστερική επιθετικότητα κάνει την αρχή η γυναίκα υποτιμώντας χυδαία τον σύζυγό της για να εκραγεί αργότερα και εκείνος προφέροντας βρισιές που είχε θάψει επειδή ήταν επικίνδυνο να ειπωθούν. Στη συνέχεια και με αφορμή τη διαφωνία για την επαγγελματική κατεύθυνση της κόρης τους, οι βωμολοχίες εντείνονται και η κατάσταση εκτροχιάζεται φθάνοντας στα όρια της σωματικής βίας.

Ο οργισμένος, ζηλότυπος, ενοχικός άντρας, εν μέσω οικονομικής κρίσης, δεν δύναται να αντιμετωπίσει ούτε τις δικές του προσδοκίες ούτε της διεκδικητικής συμβίας του, που για να τον εκδικηθεί αμφισβητεί την πατρότητα του παιδιού τους.

Αν και κάτι τέτοιο στην εποχή μας θα μπορούσε με ένα απλό τεστ να αποδειχτεί, ο Μπισμπίκης το χρησιμοποιεί για να δείξει τον ευνουχισμό αυτού του σύγχρονου «Πατέρα» που, a priori ηττημένος, φτάνει στα άκρα. Και μόνο τότε, όταν ο θάνατος επισκιάζει τον αδυσώπητο πόλεμο των δύο φύλων και την κτηνώδη τους φύση, έρχεται η ανθρωπιά μαζί με τη συγκίνηση.

Σ’ αυτήν την παράσταση-σεισμογράφο της ελληνικής οικογενειακής παθογένειας ο σκηνοθέτης διατηρεί τα ονόματα των ίδιων των ηθοποιών.

Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Μαρίνα Ασλάνογλου ερμηνεύουν τα κύρια πρόσωπα του έργου και παρ’ όλες τις διογκωμένες αντιδράσεις τους αφήνουν πίσω από το ξέσκισμά τους να διαφανεί η απελπισία τους.

Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης, συνεργάτης και κουνιάδος του Τάσου που ονειρεύεται ερωτικές κατακτήσεις και ανεδαφικές επιχειρήσεις, και η αναρχική κόρη (Νικολέττα Χαρατζόγλου) συμπληρώνουν τα μάχιμα μέλη, ενώ η εξαιρετική παρουσία της Γιάννας Σταυράκη ως γιαγιάς με άνοια παρεμβαίνει καταλυτικά στα δρώμενα.

Ο Μπισμπίκης, εν τέλει, παραδίδει μια υπαρκτή, ωμή φέτα ζωής που πίσω από τα κλειστά παράθυρα κραυγάζει, αλλά κανείς δεν προτίθεται να την ακούσει.

Info

Θέατρο Αποθήκη

Οδός Σαρρή 40

θέατροπαράστασηΠατέραςέργοΣτρίντμπεργκΒασίλης Μπισμπίκηςθέατρο ΑποθήκηIssue: 2100Issue date: 21-11-2019Has video: Exclude from popular: 0