Οι αριθμοί μιλούν: Πώς η Ν.Δ. κατάφερε να πλησιάσει το 40% και η «εκκρεμότητα» της Άκρας Δεξιάς

08:20 12/7/2019 - Πηγή: Το Ποντικι

ΠολιτικήΈντυπη Έκδοση

 

Διπολισμό ή δικομματισμό; Τι ακριβώς έχουμε μετά τις εκλογές της Κυριακής; Σε ποιο επίπεδο είναι μεγάλος νικητής ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Υπάρχουν στοιχεία στα αποτελέσματα για τα οποία πρέπει να ανησυχεί; Αρκετά είναι τα ερωτήματα που έχουν αρχίσει να διατυπώνονται μετά το εκλογικό αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουλίου, τη μεγάλη νίκη της Ν.Δ. και τα... αμφίθυμα συναισθήματα που επικρατούν σε αρκετούς οπαδούς και στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων.

Κατ’ αρχάς στη Ν.Δ. έχουν

κάθε λόγο να είναι απολύτως ικανοποιημένοι για τη μεγάλη νίκη σε επίπεδο δικομματισμού. Με 725.206 ψήφους κέρδος συγκριτικά με τις βουλευτικές του Σεπτεμβρίου 2015, μπορούν να υπερηφανεύονται: 
● ότι αύξησαν τις ψήφους τους κατά 47,51%,
● ότι, σε εκλογικά σώματα χωρίς μεγάλη αριθμητική διαφοροποίηση (5.431.850 έγκυρα το 2015 και 5.649.332 το 2019), αντέστρεψαν το εναντίον τους 7,33% σε 8,32% υπέρ τους (σύνολο αντιστροφής 15,65%),
● ότι έλαβαν 325.507 ψήφους περισσότερες απ’ όσες είχε λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτος τον Σεπτέμβριο του 2015,
● ότι με το 39,85% πλησίασαν αρκετά κοντά στο 41,84%, το οποίο ήταν το τελευταίο μεγάλο ποσοστό που ανταποκρινόταν στις προδιαγραφές της Ν.Δ. ως μεγάλης πολιτικής παράταξης, στάτους το οποίο είχε απολέσει στη διάρκεια της κρίσης.
Δεδομένων αυτών, σε επίπεδο δικομματισμού η επικράτηση της Ν.Δ. με διαφορά 8,32% από τον ΣΥΡΙΖΑ και με αυτοδυναμία 158 βουλευτών αποτελεί μια μεγάλη και άνετη νίκη.

Πολυσυλλεκτική
Ωστόσο, για να συμβεί αυτό, χρειάστηκε να απορροφηθούν όχι μόνο νέοι ψηφοφόροι, αλλά και «άστεγοι» από κόμματα που είχαν επωφεληθεί τα προηγούμενα χρόνια από την αποσυσπείρωση της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, αλλά θεωρείται ότι ιδεολογικά κινούνταν πιο κοντά στη Ν.Δ. Πόσοι ήταν αυτοί οι «άστεγοι»; Ας τους δούμε με βάση τα αποτελέσματα του Σεπτεμβρίου 2015:
● 222.166 ψηφοφόροι του Ποταμιού, το οποίο δεν κατέβηκε καν στις βουλευτικές εκλογές μετά την εξαέρωση που υπέστη στις ευρωεκλογές και τη μαζική αποχώρηση στελεχών του προς τη Ν.Δ.
● 116.296 που εγκατέλειψαν την Ένωση Κεντρώων, της οποίας η άνοδος και η είσοδος στη Βουλή οφειλόταν σε ψηφοφόρους που είχαν εγκαταλείψει τη Ν.Δ. από το 2012 και ύστερα.
● 200.423 των ΑΝΕΛΛ, οι οποίοι επίσης δεν κατέβηκαν στις βουλευτικές του 2019 και είναι άγνωστο αν και πώς μοιράστηκαν, αλλά εκτιμάται ότι κατά πλειονότητα στράφηκαν προς τη Ν.Δ.

Όλοι αυτοί μαζί αθροίζουν 538.885 ψηφοφόρους, από τους οποίους προφανώς πήρε τη μερίδα του λέοντος.
Ωστόσο για τη Ν.Δ. συνεχίζει να αποτελεί ένα ακόμη «αγκάθι», καθώς ο χώρος της Άκρας Δεξιάς παρέμεινε ποσοστιαία ανέγγιχτος, καθώς το 6,99% της Χρυσής Αυγής του 2015 έχει μετατραπεί σε ένα σύνολο 6,63%, το οποίο μοιράζεται μεταξύ Ελληνικής Λύσης (3,70%) και Χ.Α. (2,93%). Σε αριθμούς οι ψηφοφόροι της Χ.Α. το 2015 ήταν 379.581, ενώ το σημερινό σύνολο της Άκρας Δεξιάς φτάνει τους 374.514, μειωμένο μόλις κατά 5.067 ψήφους. 

Από την άλλη πλευρά βεβαίως θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η Ν.Δ. κατάφερε να αποτρέψει την ενδυνάμωση της Άκρας Δεξιάς απορροφώντας μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας για τη Συμφωνία των Πρεσπών ταυτόχρονα με την απορρόφηση εκσυγχρονιστών ψηφοφόρων (από το Ποτάμι κυρίως) που ήταν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά ταυτοχρόνως χολωμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω του στυλ διακυβέρνησης. Υπ’ αυτήν την έννοια επέδειξε μια άκρως πολυσυλλεκτική συμπεριφορά.
Τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι η Ν.Δ. έφτασε μεν μια ανάσα πριν από το 40%, αλλά έχοντας εξαντλήσει όλες τις πιθανές «δεξαμενές» ψήφων και αδυνατώντας να επαναπατρίσει την Άκρα Δεξιά. Κυρίως όμως πολλοί παράγοντες αναγνωρίζουν ότι η επανασυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές (1.781.174 ψήφοι και 31,53%) μετά την κατρακύλα στις ευρωεκλογές (1.343.595 και 23,75%) οφείλεται στον φόβο για μια σαρωτική επέλαση της Ν.Δ. σε επίπεδο κοινωνικού κράτους και εργασιακών σχέσεων.

Η Κεντροαριστερά
Σε επίπεδο πόλων, πάντως, η Κεντροδεξιά / Ν.Δ. των 2.251.411 ψήφων (39,85%) έχει απέναντί της 
● τον ΣΥΡΙΖΑ με 1.781.174 ψήφους, μόλις 144.730 λιγότερες από το 2015 (-3,93%)
● και το ΚΙΝΑΛΛ με 457.519 ψήφους, κατά 115.787 περισσότερες από το 2015 (+1,81%),
που αθροίζουν μαζί 2.238.693 ψήφους ή 39,63% του εκλογικού σώματος.
Στο σύνολο των δυνάμεων του Κέντρου και της Αριστεράς δεν συμπεριλαμβάνουμε το ΚΚΕ (299.592 ψήφοι και 5,30%), το οποίο δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κανενός είδους κυβερνητικές ή άλλες συνεργασίες, και το ΜέΡΑ25 (194.232 ψήφοι και 3,44%), το οποίο είναι ακόμη άγνωστο ποια πολιτική κατεύθυνση θα πάρει και αν θα είναι πρόθυμο να εξετάσει τη συμμετοχή του σε τυχόν μελλοντικές συνεργασίες.

Στο σημείο αυτό, λοιπόν, προκύπτει το εύλογο ερώτημα αν θα μπορούσε να υπάρξει κάποιου είδους προσέγγιση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛΛ κατά πρώτο λόγο. Με βάση την εκατέρωθεν ρητορική των τελευταίων τεσσάρων ετών, αυτό με μια πρώτη ματιά... αποκλείεται. Δεν μπορεί όμως να αποκλειστεί σε βάθος χρόνου, καθώς τα πολιτικά δεδομένα έχουν αλλάξει. 
Πλέον ο αντίπαλος όλων είναι η Ν.Δ., η οποία θα βιώσει στη Βουλή τη «μοναξιά» που βίωσε ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, καθώς θα έχει ως μόνη (μακρινή πάντως) «συγγενή» δύναμη την Ελληνική Λύση, με την οποία θα είναι πολιτικά δύσκολο – ίσως αδύνατο – στο μέλλον να βρει οδό συνεννόησης.

Το μόνο που έχουμε στο χέρι αυτή την ώρα είναι ότι ο Τσίπρας έχει προαναγγείλει μεγάλο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστερά με πρόπλασμα την – πολύ «φτωχή» στην πρώτη φάση – Προοδευτική Συμμαχία. Από την άλλη πλευρά το ΚΙΝΑΛΛ, χωρίς να επιτύχει τους στόχους του (διψήφιο ποσοστό και μεγάλη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ), έχει πάρει μια μικρή ανάσα, αλλά θα πρέπει να τηρήσει ισορροπίες τρόμου το επόμενο διάστημα πότε στηρίζοντας επιλογές της Ν.Δ. και πότε κάνοντας αντιπολίτευση.
Συμπέρασμα: Οι αριθμοί είναι, προς το παρόν, μόνον αριθμοί. Ως εκ τούτου τον λόγο θα έχει, το επόμενο διάστημα, η πολιτική...

 

ΝΔΣΥΡΙΖΑεκλογές 2019αριθμοίΚυβέρνησηΚέντροΑριστεράΔεξιάIssue: 2081Issue date: 11-7-2019Has video: Exclude from popular: 0