Οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν

07:31 11/8/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Η «συγγνώμη» είναι μια λέξη βαριά. Αποτελεί αίτημα συγχώρεσης για συγκεκριμένο λάθος που διέπραξε ο αιτών.

Ο πρωθυπουργός, τη Δευτέρα το βράδυ, τη ζήτησε «για τις όποιες αδυναμίες υπήρξαν» στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Αδυναμίες. Όχι λάθη. Είπε ακόμη ότι «οι τυχόν αστοχίες θα εντοπιστούν. Και οι ευθύνες θα αποδοθούν όποτε πρέπει και σε όποιον πρέπει».

Το «όποτε πρέπει» έχει πρόβλημα, αφού δηλώνει πρόθεση διαχείρισης της κοινωνικής οργής και όχι απόδοσης ευθυνών, αφού αυτή προϋποθέτει

παραδοχή των «αστοχιών». Όμως, προσώρας δεν θεωρούνται αστοχίες (λάθη), αλλά «τυχόν αστοχίες». Άρα ο καιρός να περνάει, ο οργή να γίνεται αποδοχή και θλίψη και αυτό είναι όλο. Εκτός αν έχει βρεθεί ήδη ποιος θα πληρώσει τη νύφη και απλώς πήρε το πρώτο μήνυμα.

Κι όμως, λάθη και ευθύνες σαφώς υπάρχουν και κάποια απ’ αυτά που είχαμε επισημάνει ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα είναι πλέον κοινός τόπος και συμπεράσματα στην ίδια την πυροσβεστική, όπως τα κατέγραψε χθες η «Καθημερινή».

Πρώτο απ’ όλα το ότι μεγάλες περιοχές χάθηκαν λόγω αναζωπυρώσεων. Αιγιάλεια, Μεσσηνία, Βαρυμπόμπη και πολλά σημεία της βόρειας Εύβοιας. Οι ισχυρές αναζωπυρώσεις οφείλονται σε ελλιπή εναέρια και επίγεια επιτήρηση των ήδη ελεγχθεισών πυρκαγιών.

Τα εναέρια μέσα σε πολλές περιπτώσεις, και δη στην Αττική, ανταποκρίθηκαν με καθυστέρηση, με συνέπεια η πυρκαγιά να γίνει ανεξέλεγκτη και να δεσμεύσει ισχυρές (και εναέριες) δυνάμεις, που έλειψαν σε άλλα μέτωπα, με κυριότερο αυτό της Εύβοιας, η οποία, όπως δικαιολογημένα διαμαρτύρονται οι κάτοικοί της, εγκαταλείφθηκε «για να σωθεί η Βαρυμπόμπη». Η έλλειψη προσοχής στην Αττική κατέκαψε άλλες περιοχές της χώρας.

Είχαμε, επίσης, επισημάνει την τραγική αποδυνάμωση των επίγειων δυνάμεων. Μέχρι και οι Γάλλοι δασοκομάντος το επισήμαναν όταν εντόπισαν τη δυσαναλογία μεταξύ εναέριων μέσων και επίγειων δυνάμεων. Όλα όσα πήγαν λάθος είχαν φανεί εξαρχής. Μόνο η κυβέρνηση δεν τα έβλεπε. Ο χρόνος που χάθηκε λόγω αβλεψιών ήταν, σε μεγάλο βαθμό, το αίτιο της μεγάλης καταστροφής.

Ένα άλλο απόσπασμα του πρωθυπουργικού διαγγέλματος έχει επίσης ενδιαφέρον: «Κατανοώ απόλυτα τον πόνο των συμπολιτών μας που είδαν τα σπίτια ή τις περιουσίες τους να καίγονται. (…) Ακόμα και την οργισμένη απορία εκείνων που αναζητούσαν, για παράδειγμα, εναέρια βοήθεια χωρίς να γνωρίζουν αν τα πυροσβεστικά αεροσκάφη επιχειρούσαν αλλού ή αν οι συνθήκες ήταν απαγορευτικές».

Αυτό, όμως, πότε εξηγήθηκε; Ποιος είπε ποτέ πόσα μέσα ήταν διαθέσιμα, πού επιχειρούσαν και γιατί; Οι άνθρωποι που εγκαταλείφθηκαν πλήρως δεν έχουν «οργισμένη απορία», αλλά οργή και απόγνωση λόγω της εγκατάλειψής τους. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, πρέπει κάποτε να μάθουν γιατί εγκαταλείφθηκαν. Ποια ήταν η ιεράρχηση της κυβέρνησης.

Διαβάστε επίσης

Εμπρηστής η εμπορευματοποίηση των δασών

Οι φωτιές, οι πλημμύρες και η διαχρονική πολιτική ανεπάρκεια

Τα δάση είναι παντοτινά