Οι Υπουργοί και οι …Γκρούεζες

12:55 2/3/2023 - Πηγή: Το Ποντικι

Το πρόσφατο τραγικό δυστύχημα με τη σύγκρουση τρένων, τρένων που μόλις πριν λίγο καιρό με καμάρι παρουσίαζαν διάφοροι υπουργοί, κάνει φανερό πως ο Γκρούεζας ζεί και βασιλεύει.

Θα θυμάστε προφανώς τον Μαυρογιαλούρο, στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» του Αλέκου Σακελλάριου. Ο υπουργός Μαυρογιαλούρος, μεγαλοαστός και προφανώς άσχετος με ζητήματα καθημερινής πρακτικής, στηριζόταν στον  Γκρούεζα, ένα κομματικό στέλεχος που δεν

είχε επάγγελμα, αλλά ήταν πλούσιος. Με διαχειριστή τον Γκρούεζα λοιπόν,  ο υπουργός Μαυρογιαλούρος έκτισε νοσοκομείο με πολλαπλάσιο κόστος από  το κανονικό, νοσοκομείο το οποίο μάλιστα δεν λειτουργούσε και σωστά. Όταν δε ο Μαυρογιαλούρος (Κωνσταντάρας) ρώτησε τον Γκρούεζα (Παπαγιαννόπουλος) για το πως ζεί και που βρήκε χρήματα για να κτίσει σπίτι, αυτός απάντησε:  «έλα Παναγία μου…..μα είμαι του κόμματος…από μικρό παιδάκι..».

Τελικώς φαίνεται πως Γκρούεζες εξακολουθούν να υπάρχουν παντού και τούτο είναι ευθύνη της καθεστηκυίας πολιτικής νοοτροπίας. Ουδείς πολιτικός παράγων ενδιαφέρεται να εφαρμόσει τις επιταγές του Συντάγματος περί Διάκρισης των Εξουσιών, για τον απλούστατο λόγο πως όλοι βολεύονται με αυτήν την συνταγματική εκτροπή. Έτσι εμπλέκονται Νομοθετική Εξουσία (Βουλή) και Εκτελεστική Εξουσία (Υπουργεία και Οργανισμοί), καθόσον οι υπουργοί είναι κατά κανόνα και μέλη της Βουλής. Είναι αλήθεια πως τούτο το έχουν στηλιτεύσει και κάποιοι πολιτικοί -θυμάμαι σχετικό άρθρο στην Καθημερινή του Ιωάννη Βαρβιτσιώτη- αλλά εις μάτην.

Προφανώς,  αν ο υπουργός λειτουργούσε   ως πολιτικός τοποτηρητής  και εκφραστής των οραμάτων και των προτάσεων της εκάστοτε Νομοθετικής Εξουσίας, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όλως  αντιθέτως,  η Νομοθετική Εξουσία θα ήλεγχε (δεν θα διηύθυνε, θα ήλεγχε) την Εκτελεστική και θα την ενέπνεε.  Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος της διάκρισης των Εξουσιών, σε Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική: η κάθε μία να ελέγχει τις άλλες δύο, αλλά και να απαιτεί από αυτές   προώθηση των στόχων της κοινωνίας, κοινωνία η οποία συμμετέχει σε αυτές με εκλεκτά στελέχη της. Πέραν δηλαδή των εκλεγμένων μελών της Νομοθετικής Εξουσίας και τα    στελέχη των δύο άλλων Εξουσιών, πρέπει να έχουν βαρυσήμαντο λόγο και ρόλο και συνταγματικώς τον έχουν: αποτελούν διακριτές πολιτικές εξουσίες.  Όμως δεν συμβαίνει αυτό. Ο εκάστοτε υπουργός φέρνει μαζί του δεκάδες ή και εκατοντάδες συμβούλων, συμβούλων απολύτως εξαρτώμενων από αυτόν, που   κατ’ ουσίαν αντικαθιστούν τα στελέχη του υπουργείου αυτού και ορίζουν τον τρόπο λειτουργίας του και τα πεπραγμένα του.  Ο εκάστοτε υπουργός, με άλλα λόγια, ορίζει προσωπικώς όλες τις λειτουργίες του εκτελεστικού αυτού οργάνου του κράτους και η εκάστοτε κυβέρνηση ορίζει και τους επικεφαλής όλων των δημοσίων (εκτελεστικών) υπηρεσιών. Η Εκτελεστική Εξουσία δεν είναι έτσι εξουσία, είναι απλώς πειθήνιο όργανο της Νομοθετικής Εξουσίας, που εμφανίζεται σαν  αυθεντία για τα πάντα.  

Αλλά και πάλι θα αποδεχόμαστε καλόπιστα αυτήν την εκτροπή, αν οι υπουργοί ήταν απολύτως εξειδικευμένοι με το αντικείμενο του υπουργείου τους, επιστημονικώς και εμπειρικώς.    Αλλά συνήθως είναι άσχετοι ή ολίγον σχετικοί, ιδίως όταν  βλέπουμε το ίδιο άτομο να  θεωρείται αυθεντία στη Δικαιοσύνη, στη Διπλωματία, στη Χωροταξία, στη Διεύθυνση του Δήμου (Δήμαρχος), κ.λ.π. Τύφλα δηλαδή να έχουν οι μεγαλοφυίες της Αναγέννησης. Τι να κάνουν τότε οι άνθρωποι, καταφεύγουν στους συμβούλους τους, όπου μεταξύ αυτών φαίνεται να επικρατούν  οι Γκρούεζες.  Ένας δικηγόρος υπουργός, μας διαβεβαίωνε προ ολίγων  ημερών για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, προφανώς χωρίς να ξέρει ούτε αυτός και ούτε οι σύμβουλοί του, το πως αυτή διασφαλίζεται.  Ένας άλλος δικηγόρος υπουργός, υπερηφανευόταν προ καιρού για το νέο σιδηροδρομικό μας δίκτυο, χωρίς να έχει καταλάβει ή να του έχουν πεί, πως  οι διαδρομές των τρένων  ελέγχονται  από έναν και μόνο υπάλληλο,  που μπορεί κάποια στιγμή να αφαιρεθεί, χωρίς να υπάρχουν άλλες δικλείδες ασφαλείας των διαδρομών. (αυτό κατάλαβα με τη σύλληψη ενός και μόνο σταθμάρχη). Ουδείς Γκρούεζας τους επέστησε την προσοχή στο ότι   παρά τις μεγάλες χρηματοδοτήσεις, δεν υπάρχουν σύγχρονα συστήματα ασφαλείας. Ουδείς  Γκρούεζας τους είπε πως η ΕΕ έχει παραπέμψει τη χώρα  μας στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο επειδή δεν έχει πράξει τα δέοντα για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων.  Οι εργαζόμενοι έχουν στείλει σχετικά εξώδικα, αλλά ποιος τους ακούει…ότι πεί ο Γκρούεζας (γιατί δεν πιστεύω οι υπουργοί, δηλαδή όχι μόνο αυτός που συνέπεσε με την τραγωδία, να διακινδύνευαν εν γνώσει τους τέτοια δυστυχήματα). Αυτός ο παραλογισμός, να τοποθετούν    υπουργούς ασχέτους  με το αντικείμενο του υπουργείου τους, αφορά σε όλα τα κόμματα που κατέκτησαν την εξουσία. Μάλιστα   μερικά έχουν φτάσει σε απίστευτες και οφθαλμοφανείς ακρότητες,   π.χ.  ορίζοντας υπουργό Παιδείας  έναν απόφοιτο  Λυκείου. Προφανώς δοκιμάζουν και την κοινωνική  μας αφασία, που αποδεικνύεται πως έχει φτάσει και αυτή στα άκρα.     

Οι στιγμές που ζούμε είναι τραγικές και αποδεικνύουν τα ολέθρια κενά του πολιτικού μας συστήματος, κενά που ουδείς εν των παραγόντων του   θίγει…….    Το τραγικό δυστύχημα φανερώνει το βαθύτατο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, πρόβλημα διαχρονικό.  Το φιλότιμο κάποιων, ελάχιστων, Μαυρογιαλούρων να παραιτηθούν,  δεν αρκεί….άλλωστε οι περισσότεροι     ποιούν την νήσσαν…

Διαβάστε επίσης:

Νεκρές ψυχές!

Στα πρόθυρα νευρικής κρίσης οι καταναλωτές

Πολιτικές εκτροπές και παρεκτροπές