Ολυμπιακοί χωρίς χαρά…

13:22 30/7/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Παρακολουθεί κανείς τους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες με ένα σβήσιμο στην καρδιά. Άδειες εξέδρες, άνθρωποι με μάσκες, σώματα επιφυλακτικά, ματαιώσεις μιας ζωής.

 Όχι, δεν είναι μια γιορτή του αθλητισμού, ούτε των νιάτων, ούτε των πολυεθνικών που καταγγέλλουν οι γνωστοί παράφρονες κάθε τετραετία.  Έξω, οι περισσότεροι Ιάπωνες  δεν θέλουν την διεξαγωγή αυτών των αγώνων. Παντού στην ατμόσφαιρα πλανιέται ο φόβος. Από την πρώτη μέρα  της έναρξης,  έγινε φανερό ότι αυτοί

οι αγώνες  θα είναι πολύ διαφορετικοί –  κυρίως δεν θα έχουν χαρά…  Θα είναι οι αγώνες των προφυλάξεων, των αυστηρών μέτρων και περιορισμών.

Από την άλλη, θα είναι  οι αγώνες εκείνοι που θα θυμίζουν σε ολόκληρο τον κόσμο ότι όλοι όσοι κατοικούμε σε αυτόν τον πλανήτη, έχουμε κοινή μοίρα, από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς, δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς, μια μοίρα που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς. Είμαστε όλοι παιδιά αυτού του πλανήτη: αυτό είναι το μάθημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτήν την  κοινή μοίρα  καλούμαστε να βιώσουμε μαζί, σ’ αυτή τη διαδρομή καλούμαστε να τερματίσουμε όλοι  μαζί, να υπερπηδήσουμε, να ξεπεράσουμε, να αφήσουμε πίσω μας.

Η παγκόσμια νεολαία  αγωνίζεται για τον εαυτό της, για την πατρίδα της, για την οικογένειά της, την κοινωνία της. Κι αυτές οι μονότονα αναλλοίωτες αξίες δίνουν νόημα στην προσπάθεια, στους αγώνες, στην ίδια μας τη ζωή. Το μήνυμα του Ολυμπιονίκη είναι ότι τα κατάφερε, κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό του, τους άλλους, τις προβλέψεις, κατάφερε να πραγματώσει αυτό που ονειρεύτηκε, κατάφερε να γίνει το όνειρο!

Για αυτό, αιώνες τώρα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες,  ακόμα και στην πιο σκληρή εμπορευματοποίησή τους, αποτελούν την υψηλότερη παγκόσμια ιδέα που διατηρεί  ζωντανή την φλόγα  της ελπίδας ότι όλα μπορούν να γίνουν, όλα μπορούν να κερδηθούν, όλα μπορούν να ξεπεραστούν.

Η ανθρωπότητα αργά  ή γρήγορα θα ξεπεράσει τον εφιάλτη της πανδημίας, θα οργανώσει ξανά Ολυμπιακούς Αγώνες με κερκίδες γεμάτες πολύχρωμους ανθρώπους που θα είναι εκεί για να γιορτάσουν –  γιατί αλλιώς τι νόημα έχει ο κόσμος δίχως τη γιορτινή προοπτική του…  

Διαβάστε επίσης:

Το κεφαλαιοποιητικό σύστημα πτωχεύει εργαζόμενους και συνταξιούχους

Ο Αλλάχ, το σπουργίτι και ο Ερντογάν

Η ανάγκη για πραγματική εναλλακτική