Ουκρανία: Ποιος θα είναι ο ειρηνοποιός;

06:00 8/3/2022 - Πηγή: Το Ποντικι

Στην… κούρσα των υποψηφίων για διαμεσολάβηση μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων έχουν μπει πολλοί. Ποιος έχει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει το επόμενο Νόμπελ Ειρήνης;

Κάθε κρίση δημιουργεί ευκαιρίες για να αναδειχθούν προσωπικότητες με θετικό πρόσημο μέσα από τις στάχτες. Έτσι και η ουκρανική. Σε κάποιους δίνει την ευκαιρία να παίξουν το δικό τους πολιτικό παιχνίδι, για να κερδίσουν πόντους στη διεθνή σκακιέρα.

Το ερώτημα που απασχολεί εκείνους που εξακολουθούν να προσεγγίζουν με ψυχραιμία τις εξελίξεις είναι πως θα βρεθεί η άκρη του Μίτου της Αριάδνης που θα οδηγήσει

τους εμπλεκόμενους (άμεσα και έμμεσα) στην έξοδο από τον Λαβύρινθο του πολέμου. Ή ακόμα καλύτερα ποιος θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο της «Αριάδνης», που θα δώσει τον Μίτο σε όσους έχουν εγκλωβιστεί σε αυτόν τον παραλογισμό.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είναι παγιδευμένος στη δίνη των δικών του επιλογών, εξαπολύοντας έναν πόλεμο μέχρι τέλους, για τον οποίον (πρέπει να) γνωρίζει ότι ή θα οδηγήσει στην καταστροφή της Ουκρανίας, ή στη δική του πολιτική καταστροφή.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, είναι παγιδευμένος ανάμεσα στην διακηρυγμένη θέση του ότι δεν θα εμπλέξει χερσαίες δυνάμεις των ΗΠΑ σε έναν πόλεμο που θα μπορούσε να πάρει διαστάσεις παγκόσμιας σύρραξης και στις εκκλήσεις του Κιέβου για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Ο Μπάιντεν ξέρει ότι αν αναλάβει το ΝΑΤΟ τέτοιο ρόλο τότε η κλιμάκωση είναι αναπόφευκτη. Παράλληλα ο Μπάιντεν, ενόψει των κρίσιμων ενδιάμεσων εκλογών για την Γερουσία, διαβάζει τις δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ που δείχνουν ότι η αμερικανική κοινή γνώμη είναι παγερά αδιάφορη για μία κρίση σε μια γωνιά του πλανήτη που ούτε στον χάρτη δεν μπορούν να την βρουν.

Ποιοι θα διεκδικήσουν

Μέχρι τώρα πολλοί έχουν επιχειρήσει να παίξουν τον ρόλο της Αριάδνης. Όμως ελάχιστοι έχουν πιθανότητες να επιτύχουν τον ρόλο του ειρηνοποιού.

Ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, ενδιαφέρεται σφόδρα για τον τιμητικό τίτλο του «ειρηνοποιού». Έχει περάσει πολλές ώρες συνομιλώντας με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά μέχρι τώρα έχει εισπράξει μόνο διαβεβαιώσεις που δεν έχουν επιφέρει κάποιο πρακτικό αντίκρισμα. Ο Μακρόν θα ήθελε να διακηρύξει ότι χάρη σε δική του πρωτοβουλία θα βρεθεί μία διπλωματική λύση και με μία τέτοια επιτυχία στη φαρέτρα του να διεκδικήσει την επανεκλογή του στη γαλλική προεδρία. Όμως είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί και τον βηματισμό των Ευρωπαίων εταίρων και κυρίως της Γερμανίας, σε μία περίοδο που η ΕΕ φιλοδοξεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στον αντιρωσικό κλοιό.

Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ερντογάν, θα ήθελε να πιστωθεί τον ρόλο του ειρηνοποιού, έχοντας παίξει μέχρι τώρα με επιτυχία τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου». Το μόνο που έχει καταφέρει είναι να εξαργυρώσει τις καλές σχέσεις που διατηρεί με όλους –Ρώσους, Ουκρανούς, Αμερικανούς και Ευρωπαίους– με την φιλοξενία, στην Αττάλεια, του σημαντικού ραντεβού Λαβρόφ-Κουλέμπα. Ο Ερντογάν θα ήθελε κάτι περισσότερο, είναι μεθοδικός και εξακολουθεί να εργάζεται για την οικοδόμηση του προφίλ του αποτελεσματικού επιτήδειου ουδέτερου, που θα μπορούσε να τον βοηθήσει για να ανακόψει την φθορά που έχει υποστεί στην εσωτερική πολιτική αρένα. Αλλά όσο κι αν θέλει να δείχνει πως ο λόγος του περνάει, ο Ερντογάν δεν μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από ένας χρήσιμος εταίρος για ρόλους περιορισμένης εμβέλειας. Ούτε η Ρωσία, ούτε οι ΗΠΑ θα ήθελαν να του δώσουν μεγαλύτερο ρόλο.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Ναφτάλι Μπένετ, με τον διαμεσολαβητικό μαραθώνιο που ανέλαβε το περασμένο Σάββατο δείχνει να ξαναβάζει τη χώρα του στη διεθνή πολιτική σκακιέρα ως δύναμη ειρήνης και σταθερότητας (παρά τα όσα έχει διαπράξει σε βάρος των Παλαιστινίων). Ο Μπένετ είναι ένας άνθρωπος μεθοδικός, φιλόδοξος, χαίρει της εμπιστοσύνης των Αμερικανών και των Ουκρανών, φρόντισε να μην διαταράξει ούτε κατ΄ ελάχιστο τις καλές σχέσεις του με την Ρωσία και ως εκ τούτου φαντάζει ως ένας πιθανός ειρηνοποιός. Αλλά σίγουρα δεν έχει την πολιτική βαρύτητα στη διεθνή σκηνή, που θα τον βοηθούσε να φέρει σε πέρας μία τέτοια αποστολή. Ή μήπως ακριβώς επειδή έχει χαμηλό προφίλ μπορεί να τα καταφέρει;

Ακούστηκε πως την τελευταία στιγμή θα βγει μπροστά η Άγκελα Μέρκελ. Δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι γνωστές οι σχέσεις που έχει με την Μόσχα και ας μην ξεχνούμε πως ηγήθηκε μιας χώρας που ξέρει να κερδίζει έστω και στις καθυστερήσεις. Με ποδοσφαιρικούς όρους, το περιέγραψε ο Γκάρι Λίνεκερ: «το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από 22 ανθρώπους που τρέχουν τριγύρω, κλωτσάνε την μπάλα, με έναν διαιτητή που κάνει μερικά λάθη και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί»… Θα επιβεβαιωθεί και στην πολιτική η γνώμη του Λίνεκερ και τους Γερμανούς και το ποδόσφαιρο; Θα ήθελε η Μέρκελ να κερδίσει στις καθυστερήσεις; Μα βέβαια, εξάλλου το Νόμπελ Ειρήνης είναι πάντα ένα πολύ λαμπερό βραβείο…

Εντούτοις, ο Ουίλιαμ Χέιγκ, ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας στην κυβέρνηση Κάμερον, ο οποίος διετέλεσε ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος και εξακολουθεί να είναι πολύ δημοφιλής στη χώρα του, ρίχνει το φως σε έναν άλλον ηγέτη. «Μόνο ένα άτομο στον κόσμο έχει τη δύναμη να σταματήσει την αιματοχυσία στην Ουκρανία», γράφει ο Ουίλιαμ Χέιγκ στους λονδρέζικους Times, «και αυτό είναι ο (Κινέζος πρόεδρος) Σι (Ζινπινγκ)».

Το κινεζικό δόγμα για την παγκόσμια διακυβέρνηση

Την ώρα που στο Λονδίνο οι αναγνώστες των Times διάβαζαν το άρθρο του Χέιγκ, στο Πεκίνο ο υπουργός Εξωτερικών Ουάνγκ Γι απαντούσε σε μια σειρά ερωτήσεων για την κινεζική διπλωματία και τις διεθνείς σχέσεις. Ο επικεφαλής της κινεζικής διπλωματίας είπε πως είναι καιρός να αποδείξει η χώρα του σε όλο τον κόσμο την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχει ως μεγάλη δύναμη και στον τομέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της διαχείρισης περιφερειακών ζητημάτων, όπως τώρα η ουκρανική κρίση. Η προσέγγιση της Κίνας είναι ισορροπημένη, με στόχο το αμοιβαίο κέρδος όλων, βασισμένη στην αποτελεσματικότητα, είπε ο Ουάνγκ Γι και πρόσθεσε: «Η Κίνα πιστεύει ότι όσο πιο τεταμένη είναι η κατάσταση, τόσο σημαντικότερες είναι οι συνομιλίες. Όσο μεγαλύτερη η διαφωνία, τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη να καθίσεις κάτω και να διαπραγματευτείς».

Οι Κινέζοι είναι πρακτικοί άνθρωποι και δεν έχουν ενδοιασμό να βοηθήσουν κάποιον τρίτο, αρκεί αυτό να αποφέρει όφελος και για τους ίδιους. Η φιλία της Κίνας με τη Ρωσία είναι «ισχυρή σαν βράχος» και οι προοπτικές διμερούς συνεργασίας πολύ ευρείες, διακήρυξε ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Ουάνγκ Γι. Ένα σαφές μήνυμα που προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις. Μήπως, λοιπόν, ο Ουίλιαμ Χέιγκ, δίνει το στίγμα; Ο Ναφτάλι Μπένετ έκανε μια καλή αρχή ως μεσολαβητής, κάποια βήματα έγιναν στον τρίτο γύρο των διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε Ουκρανούς και Ρώσους και οι Κινέζοι περιμένουν στη γωνία για να έρθει η ώρα τους να παρέμβουν ως ειρηνοποιοί. Θα τους προλάβει η Μέρκελ για να δικαιώσει τον Γκάρι Λίνεκερ;

Διαβάστε επίσης:

ΗΠΑ: Το Πεντάγωνο διέταξε κατά τη διάρκεια των τελευταίων 48 ωρών την ανάπτυξη 500 επιπλέον στρατιωτών στην Ευρώπη

Πόλεμος στην Ουκρανία: Οι Δυτικοί ηγέτες δηλώνουν ότι «θα αυξήσουν το τίμημα» που θα πληρώσει η Ρωσία (Video)

Πόλεμος στην Ουκρανία: Ολοκληρώθηκε ο 3ος γύρος διαπραγματεύσεων Μόσχας – Κιέβου