Πάνω από 860 διατηρητέα κτίρια στην Πάτρα καταρρέουν

10:34 18/2/2019 - Πηγή: Το Ποντικι

ΕΛΛAΔΑ

Τα διατηρητέα κτίρια και μνημεία αποτελούν σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και οφείλουμε να τα προστατεύουμε και να τα αναδεικνύουμε. Ταυτόχρονα όμως είναι και ένα μεγάλο «βάρος» για τους ιδιοκτήτες, αφού δεσμεύεται η περιουσία τους για πολλά χρόνια, ενώ η συντήρησή τους και η αποκατάστασή τους, πολλές φορές αποτιμάται πολύ περισσότερο από την κατασκευή μιας συνήθους οικοδομής.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Πελοπόννησος οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να οπλιστούν με μεγάλα αποθέματα υπομονής, για να βγουν από τον γραφειοκρατικό λαβύρινθο και να προχωρήσουν

στην παραμικρή επισκευή του κτιρίου τους.

Αυτό, φαίνεται ότι δεν φόβισε ένα ζευγάρι Πατρινών, που έχει στην κατοχή του, δύο διατηρητέα κτίρια στην Άνω Πόλη και συγκεκριμένα, απέναντι από το Ρωμαϊκό Ωδείο, και θέλησε να επενδύσει ένα πολύ μεγάλο ποσό για την αναστήλωση, συντήρηση και ανάδειξή τους. Μέχρι που αντιλήφθηκαν πόσο μεγάλα εμπόδια θα συναντούσαν από τον γραφειοκρατικό μηχανισμό.

Τα κτίρια αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης, σύμφωνα με τις σχετικές εκθέσεις της Εφορείας Νεοτέρων Μνημείων και οι ιδιοκτήτες έκαναν όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να εκδώσουν τις απαιτούμενες άδειες, για να ενισχύσουν τον φέροντα οργανισμό, την τοιχοποιία και να ανακαινίσουν τις προσόψεις.

Τον Ιούλιο του 2018, πήραν την πολυπόθητη άδεια εργασιών, προκειμένου να προχωρήσουν στην στερέωση του φέροντα οργανισμού, για την αποτροπή του κινδύνου κατάρρευσης των κτιρίων. Αλλά, για τις εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης των δύο κτιρίων, ο φάκελος θα πρέπει να περάσει από την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού, σε κεντρικό επίπεδο, προκειμένου να χαρακτηριστούν ως νεώτερα μνημεία ή όχι.

Το ζευγάρι των ιδιοκτητών, τυγχάνει να γνωρίζει τον πρώην βουλευτή Αθανάσιο Νταβλούρο, ο οποίος και αποφάσισε να δημοσιοποιήσει στην "ΠτΚ" την υπόθεσή τους, για να αναδείξει τις αλλόκοτες γραφειοκρατικές διαδικασίες, στις οποίες υποβάλλονται οι κάτοχοι διατηρητέων.

Τελικά, το αίτημα των δύο ιδιοκτήτων, πρόκειται να κριθεί σε κοινή συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου του Υπουργείου Πολιτισμού και του Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων στην Αθήνα. Τα συμβούλια αυτά, συνεδριάζουν μόνο δύο φορές τον χρόνο και εξετάζουν αιτήματα από όλη την χώρα.

Ετσι χάνονται αρχιτεκτονικοί θησαυροί

Η περίπτωση του ζευγαριού από την Πάτρα, θα εξεταστεί στα τέλη Μαρτίου, στην πρώτη για φέτος σύγκλιση των επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού, όπου θα τύχει έγκρισης το αίτημά τους, αλλά μετά, τους περιμένει ένας άλλος Γολγοθάς. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για τις εργασίες είναι δαιδαλώδεις και πολυδάπανες και πολλές φορές οδηγούν ιδιοκτήτες σε εγκατάλειψη του εγχειρήματός τους.

Σύμφωνα με τον κ. Νταβλούρο, στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι ιδιοκτήτες είναι αποφασισμένοι να χρηματοδοτήσουν το εγχείρημα, όμως δεκάδες άλλες περιπτώσεις εγκαταλείπονται και αυτό τον προβλημάτισε έντονα και τον οδήγησε στην απόφαση να δημοσιοποιήσει αυτή την υπόθεση, για να αναδείξει τις δυστοκίες και τις δυσκολίες αυτού του θέματος, που οδηγούν δεκάδες αρχιτεκτονικά αριστουργήματα στην Πάτρα και σε όλη την Ελλάδα σε πλήρη εγκατάλειψη, σε φυσική φθορά και τελικά στην καταστροφή.

Είναι ανάγκη να γίνουν νομοθετικές παρεμβάσεις, που όχι μόνο θα διευκολύνουν τους ιδιοκτήτες διατηρητέων, αλλά θα τους δίνουν και κίνητρα για να περισώσουν και να αναδείξουν την αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης, τόνισε ο κ. Νταβλούρος, όσης έχει απομείνει μέχρι σήμερα και μπορεί να διασωθεί.

Οι αρχιτέκτονες

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Νομού Αχαϊας (ΣΑΝΑ) Γιάννη Πανταζόπουλο, κατ΄ αρχάς για να προσεγγίσουμε σωστά το θέμα των διατηρητέων, πρέπει να πούμε ότι τα κτίρια αυτά, είναι τα τελευταία από χιλιάδες νεοκλασικά που έχασε η πόλη μας στη περίοδο της αντιπαροχής.

Είναι τα τελευταία ίχνη / δείγματα μιας σπουδαίας αρχιτεκτονικής κληρονομίας του 19ου που χαρακτήρισε την εικόνα και την ιστορία της πόλης.

Μέχρι σήμερα τα χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα κτίρια στην περιοχή της Πάτρας, είναι περίπου 350 από το ΥΠΠΟ και 510 από το ΥΠΕΚΑ (ορισμένα από αυτά, περίπου 50 είναι χαρακτηρισμένα και από τους δυο Φορείς !!!)

Υπάρχουν όμως και πολλά εν δυνάμει διατηρητέα που δεν έχουν χαρακτηριστεί ακόμα.

Επίσης υπάρχει και ο χαρακτηρισμός ως ιστορικός τόπος όπως για παράδειγμα η οδός Γερμανού.

Από τα κτίρια αυτά ορισμένα (δυστυχώς μικρός αριθμός) έχουν επισκευαστεί και επαναχρησιμοποιούνται, κοσμώντας την πόλη και διατηρώντας την ιστορία τους. Τα περισσότερα από αυτά επισκευαστήκαν με χρηματοδοτήσεις από το ΤΑΣ και με τρόπο ώστε να αντέξουν για τα επόμενα 50 έως 100 χρόνια.

Άλλα, συντηρούνται επιμελώς από τους ιδιοκτήτες τους και δεν παρουσιάζουν προβλήματα (επίσης μικρός αριθμός).

Βέβαια ο μεγαλύτερος αριθμός αφορά σε διατηρητέα κτίρια γερασμένα ή και ερειπωμένα που αποτελούν πρόβλημα και ορισμένες περιπτώσεις κίνδυνο. Διότι η τρωτότητα των κτιρίων είναι αθροιστική και με το πέρασμα του χρόνου αυξάνεται από σεισμούς, υγρασίες, εγκατάλειψη κ.α.

Όμως δυστυχώς, η πλειοψηφία των ιδιοκτήτων αυτών των κτιρίων απέφευγαν και αποφεύγουν να τα συντηρήσουν και να τα επαναχρησιμοποιήσουν ελπίζοντας στην απαξίωση, στην κατάρρευση και εν τέλει στον αποχαρακτηρισμό τους, προκειμένου, στις περισσότερες περιπτώσεις, να κτίσουν στη θέση τους την πολυπόθητη πολυκατοικία.

Σύμφωνα με τον κ. Πανταζόπουλο, έχει σημασία να δούμε ποιοι είναι ιδιοκτήτες αυτών των κτιρίων διότι:

Υπάρχουν διατηρητέα ακίνητα που ανήκουν σε φορείς του Δημόσιου, σε εταιρείες ή σε Τράπεζες. Σ΄ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Υπάρχουν όμως και οι μικροί ιδιώτες κληρονόμοι χωρίς δυνατότητα αποκατάστασης. Εδώ δυσκολεύουν τα πράγματα διότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι κληρονόμοι είναι πολλοί και δεν υπάρχει ομόφωνη γνώμη.

Βέβαια, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται ήδη στα γραφεία των αρμοδίων Υπουργών, τροπολογία η οποία θα δίνει την δυνατότητα να προχωρούν οι επισκευές διατηρητέων κτιρίων με την συναίνεση του 66% (2/3) των συνιδιοκτητών.

Αυτό μπορεί να διευκολύνει σε αρκετές περιπτώσεις, δεν είναι όμως ικανό να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Χρειάζεται θέσπιση σοβαρών μέτρων για την στήριξη από την πολιτεία κυρίως των μικροϊδιοκτητών.

Διότι κατά την γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι τόσο γραφειοκρατικό όσο οικονομικό.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, υπεύθυνοι για την επικινδυνότητα των κτιρίων, βάσει των νόμων, είναι οι ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι πρέπει να μεριμνούν για την άρση κάθε κινδύνου, λαμβάνοντας τα απαραίτητα μετρά.

Εκείνο πάντως που έχει σημασία είναι ότι η αποκατάσταση και επανάχρηση των διατηρητέων κτιρίων δημιουργεί υπεραξία και όφελος για όλους.

αρχιτέκτονεςδιατηρητέαΠάτραHas video: Exclude from popular: 0