Πιο επίκαιρο από ποτέ το «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»

Η πολεμική περιδίνηση της Μέσης Ανατολής, η σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη από το 1967, δεν είναι βέβαιο πόσο θα κρατήσει και πού θα οδηγήσει. Πάντως δεν πρόκειται να αφήσει ανεπηρέαστη την Ελλάδα, ακόμη και αν οι συνέπειες είναι έμμεσες και παράπλευρες, όπως αναμένεται. Τα περιθώρια για μακροχρόνια εκτόνωση και ειρήνευση στενεύουν όσο η ηγεσία της Δύσης εμφανίζεται αδύναμη να ελέγξει τις αντιθέσεις.

Οι απειλές για την Ελλάδα και την

Κύπρο από τη διατάραξη της σταθερότητας, την ενεργειακή αβεβαιότητα και ενδεχόμενα νέα προσφυγικά / μεταναστευτικά ρεύματα είναι αστάθμητες και μας βάζουν σε επιφυλακή που ίσως να κρατήσει για χρόνια. Οι προκλήσεις πιθανότατα θα αυξάνονται αντί να μειώνονται – όχι ευοίωνη προοπτική την ώρα που η Τουρκία αναζητεί επιβεβαίωση του ρόλου της μεγάλης περιφερειακής δύναμης.

Μπορεί αυτήν την εποχή η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης να έχουν πάνω τους τη διαχείριση των κινδύνων, αλλά πλέον μεγάλο βάρος αναλογεί και στην κεντροαριστερή αντιπολίτευση, η οποία σήμερα βασανίζεται με τις προσπάθειες εκλογής αρχηγών στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πολύ σύντομα θα πρέπει να περάσει στην επόμενη φάση: στη διατύπωση μιας συνολικής πρότασης διακυβέρνησης, η οποία δεν μπορεί πλέον να περιοριστεί σε διαφοροποιήσεις για τη διαχείριση εσόδων και εξόδων του κράτους ή σε επιμέρους μεταρρυθμίσεις.

Η πίστα της δυσκολίας έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια και όποιος δεν το αντιλαμβανόταν μέχρι σήμερα δεν θα έχει καμιά δικαιολογία από εδώ και πέρα. Οι εξωτερικοί κίνδυνοι, το δημογραφικό, τα φαινόμενα εσωτερικής αποσύνθεσης και παρακμής που οφείλονται σε κατάρρευση αξιών, δομών, θεσμών και κοινωνικής συνοχής, το μεταναστευτικό, που αλλάζει την Ευρώπη και ολόκληρη τη Δύση, είναι μερικά από τα πολύ μεγάλα μέτωπα που ορίζουν τη νέα πραγματικότητα.

Οι ψηφοφόροι – όσοι επιμένουν να ψηφίζουν αντί να αποσύρονται νικημένοι από τη μιζέρια, την απογοήτευση και την απόρριψη – δεν αρκούνται εδώ και χρόνια στην επιδοματική λογική που έχει κυριαρχήσει από το 2015 μέχρι σήμερα. Η ασφάλεια – και τα πολλά ζητήματα που περιλαμβάνει αυτός ο όρος – βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας μαζί με την οικονομία και την ακρίβεια.

Η κοινωνία ζητάει πολύ περισσότερες και πιο τεκμηριωμένες απαντήσεις από όσες ζητούσε την εποχή των μνημονίων επειδή τα ερωτήματα είναι πολύ περισσότερα και πιο δύσκολα. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα της Κεντροαριστεράς / Αριστεράς, η οποία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη υποχωρεί ή αλλάζει για να επιβιώσει. Ποτέ δεν ήταν πιο επίκαιρο το «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»…

Διαβάστε επίσης:

Το τυράκι το διαφημίζουν, τη φάκα την κρύβουν, στη σύμβαση της Αττικής Οδού

Τι έχουν τα παιδιά μας και δέρνουν;

Χερσαίες επιχειρήσεις των IDF στο Νότιο Λίβανο

Keywords
Τυχαία Θέματα