Ποιο μήνυμα ελήφθη;

17:04 15/6/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Την περασμένη Κυριακή ο λαός έστειλε τα μηνύματά του στην κάλπη. Από τη Δευτέρα άρχισαν οι “αναγνώσεις”.

Ο Κ. Μητσοτάκης είπε πως το μήνυμα ήταν «πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά στις μεταρρυθμίσεις». Εννοεί την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της υγείας και της παιδείας, την υπερφορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών, το χτύπημα σε εργασιακά δικαιώματα, όπως το 8ωρο, το επίδομα ανεργίας, τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων. Όλα αυτά, δηλαδή, που αποδοκίμασαν ο λαός και η νεολαία, μειώνοντας την εκλογική δύναμη της ΝΔ

κατά 14% σε σχέση με τον Ιούνιο του 2023. Είναι να αναρωτιέται κανείς τι μήνυμα θα έλεγε ότι έλαβε αν είχε πάρει 41%…

Η κυβέρνηση, με τη νέα σύνθεσή της, αλλά με την ίδια, παλιά της πολιτική, την πολιτική της ΕΕ και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, σχεδιάζει να φέρει τουλάχιστον 12 αντιλαϊκά νομοσχέδια μέχρι να κλείσει η Βουλή τον Αύγουστο. Ένα ερώτημα είναι πόσα από αυτά σκοπεύουν να υπερψηφίσουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, ο Βελόπουλος κλπ.

Τις αναγνώσεις τους κάνουν και στα άλλα κόμματα. Στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Σ. Κασσελάκης θεωρεί ότι κατάφεραν (!) να μειώσουν τη διαφορά με τη ΝΔ, όταν μειώθηκαν και οι ίδιοι κατά επιπλέον 3% και πέρασαν κάτω από οποιονδήποτε πήχη είχαν θέσει. Στο ΠΑΣΟΚ, τη μία μέρα έδιναν “όλοι μαζί τη μάχη της αλλαγής” και την επόμενη άρχισαν τη μάχη της καρέκλας.

Τι θα γίνει τώρα στον χώρο της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας; Θα φτιάξουν ενιαίο φορέα; Θα καταθέσουν κοινές προτάσεις νόμου στη Βουλή; Θα καταρτίσουν κοινά ψηφοδέλτια στα… επιμελητήρια; Η αλήθεια είναι ότι το έργο δεν “κόβει” πολλά εισιτήρια στον λαό, γιατί το πρόβλημά τους δεν ήταν ότι έλειπαν μέχρι σήμερα τέτοιες ιδέες. Είναι ότι η πολιτική ταύτισή τους με την κυβέρνηση της ΝΔ, στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ, των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών και των επιδιώξεων του κεφαλαίου, έχει ξεπεράσει πλέον κάθε προηγούμενο, με αποτέλεσμα να θέλεις μικροσκόπιο και πολλή φαντασία για να εντοπίσεις διαφορές μεταξύ τους. Γι’ αυτό φτάσαμε στον τραγέλαφο της αποκρουστικής αντιπαράθεσης για τα εκατομμύρια του ενός και τα ακίνητα του άλλου, την τελευταία βδομάδα της προεκλογικής περιόδου. Και τώρα “κλαίγονται” για τη μεγάλη αποχή…

Η λεγόμενη “ασυμμετρία του πολιτικού συστήματος” είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα. Όχι, όμως, για τον λαό, αλλά για το ίδιο το σύστημα, που θέλει να έχει έναν δεύτερο πόλο, προκειμένου να απορροφά τη δυσαρέσκεια που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική και να μπορέσει να λειτουργήσει ως εναλλακτική κυβερνητική λύση, όταν κριθεί αναγκαίο. Σε πολλές χώρες της ΕΕ, βλέπουμε σε αυτόν τον ρόλο να αναδεικνύονται πλέον οι δυνάμεις της λεγόμενης “ακροδεξιάς”, αξιοποιώντας και τη μετατροπή των λεγόμενων “αριστερών” κομμάτων στις καλύτερες “ντουντούκες” της ΕΕ και των πολιτικών επιλογών της, κάτι που αφήνει στις πρώτες το περιθώριο να δημαγωγούν και να παρουσιάζονται ως δήθεν “αντισυστημικές”. Στη χώρα μας, μπορεί ο κ. Βελόπουλος να διάβασε στο εκλογικό αποτέλεσμα το μήνυμα ότι… ήρθε η ώρα να κυβερνήσει, όμως εδώ υπάρχει μια σημαντική διαφορά.

Υπάρχει το ΚΚΕ που μπορεί να οργανώνει την πραγματική αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και της ΕΕ, και εκεί που παίρνονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις και εκεί που ανατρέπονται, στους δρόμους του αγώνα. Να αποκαλύπτει την ταύτιση των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας και τον ψευδεπίγραφο αντισυστημισμό της “ακροδεξιάς”. Αυτό το μήνυμα στέλνει και η σημαντική ενίσχυσή του στις ευρωεκλογές, τέταρτη συνεχόμενη στις ισάριθμες εκλογικές αναμετρήσεις τον τελευταίου χρόνου, η 3η θέση στην Αττική και τα πολύ υψηλά ποσοστά σε εργατικές-λαϊκές συνοικίες και σε περιοχές όπου αναπτύχθηκαν μεγάλοι αγώνες τα τελευταία χρόνια. Δείχνει ότι, παρά τον γενικά αρνητικό πολιτικό συσχετισμό, ενισχύεται ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής και η συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Είναι μικρόψυχη και θλιβερή η προσπάθεια ορισμένων να απαξιώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ, αποδίδοντας την άνοδο του ποσοστού του απλώς στη μεγάλη αποχή. Λένε ότι “το ΚΚΕ δεν το αγγίζει η αποχή, γιατί οι ψηφοφόροι του θα πάνε να ψηφίσουν ό,τι κι αν γίνει”, αλλά δεν μπαίνουν καν στον κόπο να αναρωτηθούν γιατί συμβαίνει αυτό, στον βαθμό που συμβαίνει. Είναι οι ίδιοι που, όσο το ΚΚΕ οικοδομεί πραγματικούς δεσμούς με λαϊκό κόσμο και δίνει τη μάχη της συμμετοχής 365 μέρες τον χρόνο, εκείνοι την απαξιώνουν, την εμποδίζουν και τη συκοφαντούν. Νομοθετούν το 50%+1 για τις απεργίες, αλλά δεν έχουν πρόβλημα να κυβερνούν με το 11% του εκλογικού σώματος. Βλέπουν πάντα “κυκλοφοριακό χάος” και “ταλαιπωρία” στις λαϊκές κινητοποιήσεις, άλλα όχι τα αιτήματά τους. Θεωρούν “ξεπερασμένη” και “αναποτελεσματική” τη συμμετοχή στο σωματείο, στην απεργία, στον φοιτητικό σύλλογο και λένε ότι “σύγχρονο κόμμα” είναι αυτό που έχει διαδικτυακούς followers αντί για μέλη, στους οποίους αναγνωρίζουν μονάχα τον ρόλο να εκλέγουν τον “ηγέτη”. Αλλιώς διαπαιδαγωγούν εκείνοι τον κόσμο και αλλιώς το ΚΚΕ. Και ενίοτε το πληρώνουν.

Το ΚΚΕ, όπως είχε υποσχεθεί, ξεκίνησε να καταθέτει, από την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών, τη δύναμη που του έδωσε ο λαός στους δικούς του αγώνες και δεν ξεκινά την προετοιμασία για τις εκλογές του… 2027, όπως άλλοι. Μέσα στη βδομάδα που μεσολάβησε, οι βουλευτές, οι ευρωβουλευτές, αλλά και όσοι έδωσαν τη μάχη ως υποψήφιοι με το ΚΚΕ, βρέθηκαν:

Στο πλάι των εργατών της ΛΑΡΚΟ που κατέβηκαν και θα κατέβουν ξανά στην Αθήνα, μέχρι να σώσουν τις θέσεις εργασίας και τα σπίτια τους, μέχρι να ξαναλειτουργήσει αυτή η τόσο σημαντική για τη χώρα βιομηχανία.Μαζί με τους εργάτες στα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής, που απήργησαν ξανά και κατοχύρωσαν το 8ωρό τους, βάζοντας “φρένο” στα 12ωρα που προσπάθησε να επιβάλει η εργοδοσία, ενώ συνεχίζουν για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.Στο πλευρό των κατοίκων στη Λάρισα, που έδωσαν άλλη μια μάχη με τις φλόγες και την επιλεκτική ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού.Χάρη στην αποφασιστική στάση των λιμενεργατών της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και του ΚΚΕ που ανέδειξε το θέμα, δεν “έδεσε” τελικά στη χώρα μας το πλοίο που μετέφερε πολεμικό υλικό με προορισμό το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, το οποίο συνεχίζει τη γενοκτονία σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης.

Έτσι θα συνεχίσουμε, πιο πολλοί και πιο μαχητικά, γιατί εκεί βρίσκεται ο δρόμος για να εμποδιστούν αντιλαϊκά μέτρα, να έχουμε κατακτήσεις, αλλά και για τις ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα. Αυτό είναι το δικό μας μήνυμα.

*Ο Παντελής Καλαβρέζος είναι μέλος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ

Διαβάστε επίσης:

World War Z: Από την οθόνη στην πραγματικότητα

Άκρα Δεξιά, μύθοι και πραγματικότητα

Τα κόμματα αγνοούν τα γεγονότα