Πώς ο Νίκος Καζαντζάκης σκέπασε τον θόρυβο των τρόλεϊ...

09:39 25/7/2015 - Πηγή: Το Ποντικι

"Π" ARTΜια ΓνώμηΈντυπη Έκδοση «Αλάκερη η ψυχή μου μια κραυγή κι όλο μου το έργο το σχόλιο στην κραυγή αυτή. Φωνάζω τη μνήμη να θυμηθεί, περμαζώνω από τον αέρα τη ζωή μου, στέκουμαι σαν στρατιώτης και κάνω την αναφορά μου στον Γκρέκο, γιατί αυτός είναι ζυμωμένος από το ίδιο κρητικό χώμα με μένα και καλύτερα απ’ όλους τους αγωνιστές που ζουν ή που έχουν ζήσει μπορεί να με νιώσει». Η φωνή του Νίκου Καζαντζάκη – διά του σπουδαίου ηθοποιού Τάκη Χρυσικάκου – σκεπάζει τον θόρυβο της Πατησίων. Σάββατο βράδυ στο προαύλιο του Αρχαιολογικού

Μουσείου, μια εξέδρα, μερικές εκατοντάδες πλαστικές καρέκλες, τα σκαλιά γίνονται κερκίδες. Πρεμιέρα του καλοκαιρινού Φεστιβάλ του Δήμου Αθηναίων, που θα ολοκληρωθεί στις 30 Ιουλίου, με ελεύθερη για το κοινό είσοδο. Δύσκολες συνθήκες για θέατρο, κόσμος πολύς, παιδιά που παίζουν, κλάξον από την Πατησίων, θεατές που πηγαινοέρχονται. Μόλις το τελευταίο φως της μέρας χάνεται, οι προβολείς ανάβουν, οι μουσικοί παίρνουν θέση και ο Καζαντζάκης ξαναγεννιέται, πίσω από ένα γραφειάκι, μπροστά από τον τοίχο που προβάλλει στιγμές της ζωής του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Και ως διά μαγείας τα παιδιά σταματούν τις φωνές και μαγεύονται, οι λέξεις γίνονται πιο δυνατές από τον θόρυβο των τρόλεϊ… Ο Τάκης Χρυσικάκος, μια λύρα και το τραγούδι από δύο εξαιρετικούς μουσικούς – Σταύρο Ψαρουδάκη, λύρα - τραγούδι, και Απόστολο Κουνή κιθάρα - κοντραμπάσο – δίνουν ένα συναρπαστικό θεατρικό δρώμενο. Ο Καζαντζάκης συνομιλεί με τους πρωταγωνιστές του, τον Καπετάν Μιχάλη, τον Αλέξη Ζορμπά, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και την ωραία Ελένη του Ομήρου! Μια παράσταση, που μέσα από τους ήρωες των έργων του Νίκου Καζαντζάκη και τις εξομολογήσεις του (στον παππού του, όπως αποκαλεί τον Ελ Γκρέκο) συναντάμε το μεγαλείο της Ελλάδας και το ανυπόταχτο πνεύμα του ίδιου του συγγραφέα. Σ’ αυτό το έργο αποδομείται ο φόβος του θανάτου και εξισώνεται με την ίδια τη ζωή ή ίσως καλύτερα μετασχηματίζεται σε ζωή και τανάπαλιν μέσα σε αυτό το αέναο παιχνίδι που απασχόλησε, απασχολεί και θα συνεχίσει να απασχολεί τον άνθρωπο όντας ζυμωμένος με το πεπερασμένο της ίδιας του της φύσης. «Tο όνομα Ευρώπη, τα πάντα ξεκινούν από τούτο τον τόπο. Στην πολύ δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε αυτήν τη στιγμή και μας κουνάνε το δάχτυλο, πρέπει να ακουστεί η μεγάλη φωνή του Καζαντζάκη, γιατί πρέπει να δείξουμε κι εμείς ότι είμαστε αυτοί που είμαστε» μου λέει ο ηθοποιός όταν τελειώνει η παράσταση και μετά την αποθέωση που γνωρίζει από τον κόσμο. Ένα μεγάλο μπράβο στον Τάκη Χρυσικάκο γι’ αυτήν την παράσταση. Δεν ήταν Θέατρο του Δρόμου, μα θέατρο της καρδιάς! Νίκος ΚαζαντζάκηςφεστιβάλΔήμος Αθηναίων«Ποντίκι Art»Issue: 1874Issue date: 23-07-2015Has video: