Πόσο πολιτικό μαζούτ αντέχουμε;

10:35 22/9/2017 - Πηγή: Το Ποντικι

ΣΤΗΛΕΣΙστορίες για αγρίους Σε όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις υπήρχε ένα όριο, άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο ανεκτό. Υπήρχε όμως ένα «μη παρέκει». Με αυτήν την κυβέρνηση βρισκόμαστε κάθε μέρα μπροστά σε μια απολύτως καθεστωτική αντιμετώπιση της τρέχουσας πολιτικής. Η κομμουνιστοκρατούμενη κυβέρνηση που στηρίζεται στο ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ, διοικεί έξω από κάθε στοιχειώδη δημοκρατική συνθήκη… Το τελευταίο όμως περιστατικό με τις εκκωφαντικές ευθύνες της κυβέρνησης και συγκεκριμένα ολόκληρης της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου ναυτιλίας, εξευτελίζει καθημερινά την είδη βαρύτατα τραυματισμένη

αντίληψη περί πολιτικής. Η Αριστερά που επί δεκαετίες πολιτευόταν με πάθος εναντίον της μικροπολιτικής και ανέπτυσσε έναν καταγγελτικό λόγο απέναντι στο υπαρκτό αυτό φαινόμενο, ως κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Όχι μόνο δεν αντιμετώπισε τις παθογένειες του συστήματος, αλλά τις ανέδειξε ως βασική αρχή της πολιτικής της. Ο μικροκομματισμός γνωρίζει ημέρες δόξης και αποτελεί την αιχμή του δόρατος της πολιτικής της Αριστεράς, τις περισσότερες φορές με ανυπολόγιστο εθνικό και κοινωνικό κόστος. Είναι προφανές και αποτελεί την πλέον ατράνταχτη πραγματικότητα ότι το μέγεθος του ατυχήματος της Σαλαμίνας είναι δυσανάλογο με την καταστροφή που προκλήθηκε λόγω ανικανότητας. Και γι’ αυτό ευθύνεται δίχως καμιά αμφιβολία, ο πρωθυπουργός και το αρμόδιο υπουργείο. Πόσο τοξικό δηλητήριο θα χυθεί στην πολιτική ζωή του τόπου προκειμένου να κουκουλωθεί η πετρελαιοκηλίδα, προκειμένου να μην παραδεχτούν αυτό που ήδη πληρώνουν έτσι κι αλλιώς ως πολιτικό κόστος; Θα μπορούσαν τουλάχιστον να το μετριάσουν με μια χειρονομία υποκριτικής γενναιότητας. Δηλαδή, πόσο ακριβά οφείλουμε ως κοινωνία να πληρώσουμε τον πολύτιμο για τις υπηρεσίες του, κύριο Κουρουμπλή και την εύθυμη σύμβουλο του που κατά σύμπτωση είναι και συγγενής του; Ως πότε θα επιβραβεύουμε σε αυτή την χώρα το πολιτικό θράσος και την ανικανότητα, την οικογενειοκρατία και την προκλητική συμπεριφορά των διορισμένων ανδρεικέλων τους προκειμένου να μην διαταραχτούν οι ιερές κομματικές ισορροπίες; Δεν ντρέπεται κανείς, ούτε ένας σε αυτήν τη παράταξη, σε αυτήν την Αριστερά; Όλες αυτές οι θηριώδεις εξαγγελίες, ο πληθωριστικός λόγος, οι ουρανομήκεις διαμαρτυρίες ήταν για ένα βουλευτικό μισθό; Τόσο ταπεινωτικό φινάλε φιλοδοξεί για τον εαυτό της η περήφανη Αριστερά; Κάθε μέρα, σε κάθε θέμα, αποδεικνύονται τόσο δραματικά ελάχιστοι όλοι αυτοί οι «αγωνιστές» όσο δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε ο χειρότερος εχθρός τους… Πραγματικά, αντί να αναζητούν την ελπίδα ας ξεκινήσουν από την ντροπή. Με τόσα …αποθέματα γενναιότητας και αγώνων, δεν αντέχουν μια παραίτηση; πετρελαιοκηλίδαυπουργείο ΝαυτιλίαςΚυβέρνησηπαραίτησηHas video: Exclude from popular: 0