Σκουρλέτης: Να λάβει τώρα η κυβέρνηση μέτρα για τη σωτηρία θέσεων εργασίας (Video)

14:56 28/3/2020 - Πηγή: Το Ποντικι

Πολιτική

 

Την άποψη ότι η κυβέρνηση ακολουθεί λάθος δρόμο επιλέγοντας να μη στηρίξει επαρκώς τους εργαζόμενους και ότι απαιτούνται εμπροσθοβαρή μέτρα διάσωσης όσο το δυνατόν περισσότερων θέσεων εργασίας και επιχειρήσεων αυτή τη στιγμή, κατέθεσε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σήμερα στην εκπομπή «Mega Σαββατοκύριακο» του MEGA TV.

Αναφερόμενος στην Ευρώπη, τόνισε η αδυναμία

έκδοσης ευρωομολόγου αγγίζει τον πυρήνα της ύπαρξης της ΕΕ, ότι πρέπει να αλλάξει η κεντρική ευρωπαϊκή στρατηγική, έξω από τα στερεότυπα των τελευταίων δεκαετιών και ότι είναι αναγκαίο να εξεταστεί ένα νέο μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης και παραγωγής.

Ακολουθούν σημεία από τη συνέντευξη:

Με φτωχούς εργαζόμενους δεν υπάρχουν πλούσιες επιχειρήσεις

«Όταν θα έχουμε φτωχό κόσμο της εργασίας, σε χειρότερη θέση, χωρίς διαθέσιμο εισόδημα, να είστε βέβαιοι ότι δεν θα έχουμε πλούσιες επιχειρήσεις. Άρα αυτός ο δυισμός που στοχεύει στο να στηρίξει τις επιχειρήσεις και όχι τον κόσμο της εργασίας, είναι σε λάθος κατεύθυνση. Είναι μια λάθος συνταγή. Και φοβάμαι πάρα πολύ ότι η κυβέρνηση, έτσι όπως αποσαφηνίζονται τα μέτρα το ένα μετά το άλλο, ακολουθεί τον λάθος δρόμο. Σήμερα έχει σημασία να μπορέσουμε να σώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας και όσο το δυνατόν περισσότερες επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες. Εάν το αφήσουμε για μια άλλη στιγμή, θα είναι πολύ δύσκολη η ανάταξη. Με αυτή την έννοια διαφωνώ εντελώς με αυτό που λέει η κυβέρνηση, ότι κάνουμε οικονομία στα “καύσιμά” μας, έτσι ώστε μόλις περάσει η κρίση να τα χρησιμοποιήσουμε για να “γκαζώσουμε”».

Αναγκαίο ένα εμπροσθοβαρές μείγμα μέτρων για να σώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις

«Εάν μας μείνουν τα “καύσιμα” αλλά δεν θα έχουμε το “όχημα”, τι να τα κάνουμε; Άρα, σημασία έχει να διατηρήσουμε το “όχημα” αυτή τη στιγμή, δηλαδή τις επιχειρήσεις και τις θέσεις εργασίας. Σήμερα, λοιπόν, είναι ανάγκη να υπάρξει ένα εμπροσθοβαρές μείγμα μέτρων, ακριβώς για να σώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις. Αν κλείσει μία επιχείρηση, από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη, είναι πολύ δύσκολο να την ξανανοίξεις, ακόμη και αν υπάρχουν τότε οι πόροι. Ας πούμε ότι ξαφνικά θα υπάρχει το περίφημο “λεφτόδεντρο που λέει η κυβέρνηση περιπαικτικά, χωρίς να αντιλαμβάνεται ακριβώς τι εννοεί. Που θα τα δώσεις τα χρήματα; Ποιες θα είναι οι παραγωγικές μονάδες, αν έχουν κλείσει εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεων; Είναι πάρα πολύ σωστό σήμερα, για παράδειγμα, να πούμε ότι το δώρο του Πάσχα το εγγυάται και το δίνει ο κρατικός προϋπολογισμός -διότι αυτό θα ενισχύσει αυτή τη μικρή, λαβωμένη, αγοραστική δύναμη των πολιτών, οι οποίοι κάτι θα καταναλώσουν και θα διατηρήσουν στη ζωή κάποιες επιχειρήσεις- απ’ ότι να κρατήσουμε όλα αυτά τα χρήματα για ένα αβέβαιο μέλλον. Είναι δύο διαφορετικές αντιλήψεις».

Το «μαξιλάρι» των 37 δισ. ευρώ είναι η ασπίδα μας όταν οι συνθήκες επιτρέψουν να δανειστούμε από τις αγορές

«Τα “καύσιμα” είναι τριών ειδών. Είναι καταρχάς ο ίδιος ο Προϋπολογισμός, οι εθνικοί πόροι. Είναι ό,τι δυνατότητες έχουμε να αντλήσουμε από ευρωπαϊκούς πόρους στο πλαίσιο της πιστωτικής χαλάρωσης. Είδατε ότι δεν λογίζονται οι δαπάνες για τον προσδιορισμό των ελλειμμάτων, δεν ισχύει το Σύμφωνο Σταθερότητας, τουλάχιστον για ένα διάστημα. Έπειτα, υπάρχει και το απόθεμα, το λεγόμενο “μαξιλαράκι” των 37 δισ. ευρώ, το οποίο όμως δεν είναι για να το δαπανήσουμε αλόγιστα, από δω και από κει. Για παράδειγμα, για να δίνουμε 11 εκατομμύρια για την επικοινωνιακή καμπάνια ή για να ακριβοπληρώνουμε επιτασσόμενες κλίνες ή να παίρνουμε θεραπευτήρια κάποιου φίλου μας -όπως το Attica, ιδιωτικό θεραπευτήριο το οποίο δεν έχει πολύ σχέση με την αντιμετώπιση του κορονοϊού- και να τα εντάσσουμε στο σύστημα. Αυτά τα χρήματα είναι η ασπίδα μας έτσι ώστε να μπορέσουμε κάποια στιγμή να δανειστούμε με έναν αξιόπιστο τρόπο από τις αγορές. Δυστυχώς ακολουθείται μια άλλη συνταγή. […] Είναι θετικό που η κυβέρνηση, έστω έμμεσα, αναγνωρίζει την αξία αυτού του “μαξιλαριού”. Είναι μία ομολογία ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έπραξε καλώς που φρόντισε να υπάρχει. Αυτό πλέον δεν αμφισβητείται, όποιος λέει κάτι άλλο είναι εκτός πραγματικότητας».

Υπάρχει μια ραγδαία μεταβαλλόμενη πραγματικότητα, να εγκαταλείψουμε τις παλιές λύσεις

«Από τη στιγμή που οι δαπάνες για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού δεν προσδιορίζουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα -δηλαδή δεν διαμορφώνουν το έλλειμμα, γιατί για έλλειμμα θα μιλάμε πια- εξαιρούνται όπως αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ας ιεραρχήσουμε προτεραιότητες και να αξιοποιήσουμε τους εγχώριους πόρους. Βεβαίως θα πρέπει να ξεφύγουμε από τις λύσεις που ήταν πάνω στο τραπέζι πριν από ένα - δύο μήνες. Θα πρέπει να αρχίσουμε να προσαρμοζόμαστε στη ραγδαία μεταβαλλόμενη πραγματικότητα».

Ας αφήσουμε τα πολιτικά ευφυολογήματα για κάποια άλλη στιγμή

«Νομίζω ότι τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά ώστε δεν μπορούμε να μεταθέσουμε την συζήτηση σε ένα επίπεδο “είστε ο Δούρειος Ίππος του Ερντογάν” ή “θα λογαριαστούμε μετά”. Ας αφήσουμε τα ευφυολογήματα και αυτού του είδους την αντιπαράθεση για κάποια άλλη στιγμή και ας καταθέσει ο καθένας, με το πιο συγκεκριμένο τρόπο, τις προτάσεις του για να δούμε τι κάνουμε. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ προσδιορίζεται, προφανώς, από τη θέση της αντιπολίτευσης, αλλά με ένα δυναμικό, τεκμηριωμένο και αξιόπιστο τρόπο. Όλες οι προτάσεις που έχουμε κάνει, είτε για την ενίσχυση του ΕΣΥ, του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, είτε αυτά που λέμε για την οικονομία, είτε για την Ευρώπη κατ’ επέκταση, χαρακτηρίζονται από έναν ρεαλισμό αλλά και μία αποφασιστικότητα».

Η αδυναμία έκδοσης ευρωομολόγου αγγίζει τον πυρήνα της ύπαρξης της ΕΕ

«Όχι μόνο αυτός ο λαός αισθάνεται απογοητευμένος από τη στάση της Ευρώπης, αλλά οι ευρωπαϊκοί λαοί στο σύνολό τους. Διότι σήμερα δεν έχουμε μόνο την “κακιά” Ελλάδα που ενδεχομένως βρίσκεται σε δύσκολη θέση, έχουμε το σύνολο των ευρωπαϊκών λαών. Η αδυναμία της Ευρώπης να πάρει μια τολμηρή απόφαση γύρω από την ανάγκη έκδοσης ευρωομολόγου, της κοινής εγγύησης των δημόσιων χρεών του κάθε κράτους ξεχωριστά, αγγίζει τελικά τον πυρήνα της ύπαρξής της. Εάν συνεχίσει σε αυτό τον δρόμο αυτή η Ευρώπη, πιθανόν να μην υπάρχει σε λίγο καιρό. Δεν  βρισκόμαστε απλώς σε μια κρίσιμη στιγμή, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Το 2008 ακολούθησε πάλι μια αντίστοιχη στάση, αλλά τότε υπήρχαν περιθώρια. Τότε τα χρέη των τραπεζών έγιναν χρέη του δημοσίου και τα χρέη του δημοσίου κλήθηκε να τα πληρώσει ο κάθε ευρωπαϊκός λαός μέσω προγραμμάτων λιτότητας. Τώρα πια δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα».

Πρέπει να αλλάξει η κεντρική ευρωπαϊκή στρατηγική, έξω από τα στερεότυπα των τελευταίων δεκαετιών

«Υπάρχει η άλλη Ευρώπη, η οποία προκύπτει μέσα από την αναγκαιότητα, μέσα από την ίδια την πραγματικότητα, δεν είναι ένα σχέδιο εγκεφαλικό. Εάν δεν υπάρξει ο άλλος, ο διαφορετικός δρόμος, μπαίνουμε σε μiα περίοδο όπου είναι απρόβλεπτο πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Πριν πάρουμε την οποιαδήποτε απόφαση, πρέπει να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες για να μπορέσει να αλλάξει η κεντρική ευρωπαϊκή στρατηγική. Αυτό το έχουμε ξαναδεί και σε άλλες στιγμές της παγκόσμιας Ιστορίας. Σήμερα δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αν δεν υπερβούμε τον εαυτό μας ως Ευρώπη. Εδώ, επαναλαμβάνω, θα χρειαστούν λύσεις και σκέψεις οι οποίες θα είναι εντελώς καινούργιες ή εν πάση περιπτώσει έξω από τα υποδείγματα και από τα στερεότυπα των προηγούμενων 30-40 ετών».

Πρέπει να εξεταστεί ένα νέο μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης, χρειάζεται κοινή δημοσιονομική πολιτική

«Παράγονται μάσκες στην Κίνα και δεν μπορούν να έρθουν γιατί κάθε κράτος τις σταματάει στα σύνορά του. Άρα για ποια αλληλεγγύη μιλάμε, για ποια συνεργασία μιλάμε… Ίσως, τελικά, θα πρέπει να ξανασκεφτούμε το θέμα ενός νέου μοντέλου περιφερειακής ανάπτυξης και παραγωγής. […] Θα προτιμούσα να έβλεπα μια Ευρώπη όπως λειτουργούν τα ομοσπονδιακά κράτη. Θα σας φέρω το παράδειγμα των ΗΠΑ. Όταν χρεοκοπεί μια Πολιτεία, υπάρχει ο κεντρικός Προϋπολογισμός και ενεργοποιεί αυτομάτως επενδύσεις σε αυτή και εκδίδεται κεντρικό ομοσπονδιακό ομόλογο, που από αυτό χρηματοδοτούνται οι επενδύσεις. Είναι αυτά που δεν κάνει η Ευρώπη. Δεν μπορεί να έχεις κοινή νομισματική πολιτική, αλλά να μην έχεις κοινή δημοσιονομική αντιμετώπιση της κρίσης. Αυτό είναι ένα ατελές σχήμα το οποίο τελειώνει».    

Μια διαγραφή ιδιωτικού χρέους πρέπει να συνοδευτεί από ανάλογη διαγραφή των δημόσιων χρεών

«Μιλάμε για ένα ιδιωτικό χρέος το οποίο δεν μπορεί κανείς να το προσεγγίσει μόνο στα στενά εθνικά όρια. Προϋποθέτει μια ευρωπαϊκή συνεννόηση αυτό. Αλλά η διαγραφή αυτού του ιδιωτικού χρέους, θεωρώ ότι θα πρέπει να συνοδευτεί και από το αμέσως επόμενο βήμα, μια παγκόσμια συνεννόηση για τα δημόσια χρέη. Δεν μπορούμε να βγούμε από αυτή την κρίση με έναν ιδιωτικό τομέα ο οποίος θα είναι “καθαρός”, αλλά με φορτωμένα τα δημόσια χρέη, στην κάθε επιμέρους οικονομία, το οποίο ενδεχομένως να οδηγήσει αμέσως μετά σε νέα προγράμματα λιτότητας και μνημόνια. Χρειάζεται μια πιο τολμηρή και καθολική αντιμετώπιση».

 

ΣκουρλέτηςμέτραΚυβέρνησηεπιχειρήσειςHas video: Exclude from popular: 0