Στρωθείτε στη δουλειά!

Η μεγαλοπρεπής σφαλιάρα της Κυριακής των ευρωεκλογών είχε πολλούς αποδέκτες και πρωτίστως τα τρία κόμματα εξουσίας. Η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ – ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετικό τρόπο – έλαβαν ένα πολύ αυστηρό μήνυμα από μια κοινωνία η οποία, με ιστορικό ρεκόρ αποχής 58,61%, προτίμησε να βρεθεί μακριά από την κάλπη.

Η

επόμενη μέρα – παρά τις προσπάθειες επικοινωνιακής διαχείρισης – είναι δύσκολη για όλους, καθώς θα πρέπει να διερευνήσουν το είδος του μηνύματος, τους αποστολείς του και τα παράπονά τους, να ξαναδούν τη στρατηγική και την πολιτική τους παρουσία και να αναδιατάξουν δυνάμεις, ώστε να αποφύγουν τα χειρότερα.

Άλλωστε δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση για να καταλάβει κάποιος ότι το σημερινό μήνυμα μπορεί αύριο να μετατραπεί σε απόρριψη στις επόμενες εθνικές εκλογές. Ήδη αρκετά ευρωπαϊκά παραδείγματα – κυριότερα εκ των οποίων τα αποτελέσματα σε Γαλλία και Γερμανία – υπογραμμίζουν μια πασίγνωστη αλήθεια: στην πολιτική δεν υπάρχουν κενά.

Κυβέρνηση στον κόσμο της

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται ότι εισέπραξε μια κανονικότατη αποδοκιμασία όχι τόσο σε μέτωπα στα οποία υπολόγιζαν πολλοί, όπως ο γάμος ομοφύλων, καθώς η μεγαλύτερη δυσαρέσκεια εντοπίζεται σε κεντρώους ψηφοφόρους. Η ακρίβεια, η έλλειψη χρήματος στην αγορά και ειδικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η φορολόγηση των επαγγελματιών, τα τεράστια προβλήματα δημόσιας ασφάλειας και σε κάποιον βαθμό τα θέματα του κράτους δικαίου ήταν αυτά που προκάλεσαν την αντίδραση εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων της Ν.Δ.

Στην πραγματικότητα το Μαξίμου ανακάλυψε με καθυστέρηση ότι η διακυβέρνηση φέρνει συγκρούσεις. Ίσως είχε παρασυρθεί από την ηρεμία και την αποδοχή που της είχαν φέρει τα 55 δισ. ευρώ που είχε σκορπίσει χωρίς φειδώ και έλεγχο σε επιδόματα και ενισχύσεις την πρώτη τετραετία – με τις ευλογίες των Ευρωπαίων – λόγω της πανδημίας.

Κάπου στον δρόμο προφανώς ξέχασε ότι η πολιτική κυριαρχία εύκολα κατακτάται αλλά δύσκολα διατηρείται και ότι η σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία χτίζεται με μεταρρυθμίσεις που την αφορούν και κάνουν τη ζωή της καλύτερη. Αυτές όμως έχουν μείνει πίσω, ενώ αντιθέτως έχουν προταχθεί κάποιες ιδεολογικού χαρακτήρα (γάμος ομοφύλων, ιδιωτικά πανεπιστήμια), οι οποίες δεν έχουν άμεσο θετικό αποτύπωμα στις ζωές της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών.

Αν η κυβέρνηση δεν δουλέψει σκληρά για τη δημόσια Παιδεία, τη δημόσια Υγεία, τη χρηματοδότηση της οικονομίας, την αύξηση της ικανότητας των εκατοντάδων χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων να διαχειριστούν τα χρέη τους και για την αντιμετώπιση των απειράριθμών προβλημάτων της καθημερινότητας, τότε το μήνυμα πολύ εύκολα μπορεί να… αναβαθμιστεί σε απόρριψη.

Κοινό μήνυμα στην Κεντροαριστερά

Για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ το μήνυμα ήταν κοινό: δεν προτιμήθηκαν ούτε ως εναλλακτικές προτάσεις διακυβέρνησης ούτε ως κατεύθυνση της ψήφου διαμαρτυρίας. Εμφανίζοντας μεγάλη πτώση ο ΣΥΡΙΖΑ και στασιμότητα το ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να προβληματιστούν πάρα πολύ για το πολιτικό τους μέλλον.

1. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε και με την ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη ότι συνεχίζεται η πτωτική πορεία που εγκαινιάστηκε το 2015. Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτή την πορεία, θα πρέπει να δούμε τους απόλυτους αριθμούς ψήφων:

● 1.718.694 παίρνει τον Ιανουάριο του 2015 (εθνικές), στο απόγειο της επιρροής του.

● 1.526.400 τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους (εθνικές), μετά το τρίτο μνημόνιο, την αποχώρηση του Αριστερού Ρεύματος και τη δημιουργία της ΛΑΕ.

● 1.343.595 τον Μάιο του 2019 (ευρωεκλογές).

● 1.781.057 τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς (εθνικές).

● 1.184.621 τον Μάιο του 2023 (εθνικές).

● 930.013 τον Ιούνιο του ίδιου έτους (εθνικές).

● 593.133 τον Ιούνιο του 2024 (ευρωεκλογές).

Η πορεία συρρίκνωσης είναι σαφέστατη και συνεχής, με μόνη εξαίρεση τις εθνικές εκλογές του 2019, οπότε η διαφαινόμενη από τις ευρωεκλογές του ίδιου έτους πλήρης κυριαρχία του Μητσοτάκη φαίνεται να τρομάζει μεγάλο μέρος του κεντροαριστερού εκλογικού σώματος και να ενισχύει προσωρινά τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποτελέσει ανάχωμα στη Ν.Δ. Ήταν μια ευκαιρία που σπαταλήθηκε πλήρως, με αποτέλεσμα την κατάρρευση του 2023 και του 2024.

2. Το ΠΑΣΟΚ, εκκινώντας από το ναδίρ του 4,68% τον Ιανουάριο του 2015 και ύστερα από την αλλαγή δύο αρχηγών (Φώφη Γεννηματά και Νίκος Ανδρουλάκης), έχει καταφέρει, πολύ αργά και πολύ βασανιστικά, να ανέλθει στο 12,79% των τελευταίων ευρωεκλογών, αλλά αυτή η πορεία σε καμιά περίπτωση δεν προαναγγέλλει πως θα καταφέρει κάποια στιγμή να γίνει πρώτο κόμμα.   

Ισορροπία στο κενό

Η μοίρα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, καλώς ή κακώς, αποτελεί πλέον ένα ενιαίο ζήτημα, αφού η συνύπαρξή τους σε μια ισορροπία τρόμου και σε χαμηλά ποσοστά (14,92% και 12,79% αντιστοίχως) έχει ανοίξει εκ των πραγμάτων μεγάλη συζήτηση για την προοπτική της Κεντροαριστεράς / Αριστεράς, την οποία μοιράζονται.

Το άνευ πολιτικού περιεχομένου, βαρετό και δακρύβρεκτο one man show του Κασσελάκη και η άχρωμη και άγευστη παρουσία του Ανδρουλάκη (που εσχάτως θυμήθηκε μέχρι και τον… σοσιαλισμό!) υποδεικνύουν ότι αυτά τα δύο κόμματα έχουν πάρα πολλή δουλειά να κάνουν και μακρύ δρόμο να διανύσουν μέχρι να διατυπώσουν μια πρόταση εξουσίας ικανή να ανταγωνιστεί αυτήν της Ν.Δ.

Όσο μεγαλύτερα είναι δε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κυβερνών κόμμα, τόσο περισσότερο τονίζεται η αδυναμία – ή ανικανότητα – των κεντροαριστερών ανταγωνιστών του να το αντιμετωπίσουν.

Όπως σημειώναμε στο προηγούμενο φύλλο του «Ποντικιού», οι ευκαιρίες δεν είναι απεριόριστες για κανέναν. Η κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ και η στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ ίσως οδηγήσουν πολλούς από τους σημερινούς ψηφοφόρους τους σε άλλα μονοπάτια…

Διαβάστε επίσης:

Ν. Παππάς για Κεντροαριστερά: «Δεν υπάρχει αξιοπιστία ισχύος για άμεση πολιτική αλλαγή»

Ευρωεκλογές: Επανακαταμέτρηση θα ζητήσει ο Βελόπουλος – «Κάτι μαγειρεύτηκε με την επιστολική ψήφο»

Κατρίνης: «Ώρα ευθύνης για όλους μας»

Keywords
Τυχαία Θέματα
Στρωθείτε,strotheite