ΣΥΡΙΖΑ: Η διαδοχή πρώτο βήμα της ανασυγκρότησης

07:45 20/7/2023 - Πηγή: Το Ποντικι

Προσπάθεια για γρήγορα και συντεταγμένα βήματα προς την επόμενη μέρα καταβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα περίπου μήνα μετά το διπλό σοκ της νέας ήττας στις εκλογές του Ιουνίου και της αποχώρησης του Αλέξη Τσίπρα από το τιμόνι του κόμματος.

Πλέον

έχουν αναδειχθεί οι βασικοί υποψήφιοι για την κούρσα της διαδοχής και έχει οριστικοποιηθεί το χρονοδιάγραμμα για την εκλογή αρχηγού και την συζήτηση στο κόμμα για την ήττα και την ανασυγκρότηση στη νέα, μετά τον Τσίπρα, εποχή. Σε ό,τι αφορά τις υποψηφιότητες τυπικά η προθεσμία είναι ανοιχτή ως και το (Διαρκές) Συνέδριο οπότε κανείς δεν αποκλείει κάποια έκπληξη ως τότε.

Ειδικότερα, στην Κεντρική Επιτροπή το διήμερο 15 – 16 Ιουλίου αποφασίστηκε η διεξαγωγή Διαρκούς Συνεδρίου στις 3 Σεπτεμβρίου και το στήσιμο κάλπης για την ανάδειξη νέου αρχηγού στις 10 Σεπτέμβρη, ενώ εφόσον χρειαστεί δεύτερος γύρος αυτός θα γίνει μία εβδομάδα μετά στις 16 Σεπτέμβρη. Θα ακολουθήσει Έκτακτο Συνέδριο μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, τον Νοέμβριο.

Στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι η μετακίνηση του χρονοδιαγράμματος κατά μία εβδομάδα μπροστά σε σχέση με την αρχική εισήγηση αντιμετωπίζει κάπως και το θέμα της συμμετοχής στις διαδικασίες που αν ξεκινούσαν από την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου εκτιμήθηκε ότι η προσέλευση στο συνέδριο και μετά στην κάλπη θα ήταν υποτονική αφού οι σύνεδροι και τα μέλη θα ήταν ακόμη στις παραλίες. Παράλληλα εκτιμήθηκε ότι το κόμμα προλαβαίνει και να έχει νέο αρχηγό στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, το πρώτο ορόσημο, κατά το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εκπέμψει σήμα επανεκκίνησης, και να μη χαθεί άλλος χρόνος, εν όψει της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου και των αυτοδιοικητικών εκλογών. Στο μεταξύ θεωρείται κοινός τόπος, ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές δε θα βαρύνουν τον νέο αρχηγό, καθώς τις αποφάσεις για υποψηφίους και ψηφοδέλτια που πρέπει να κατατεθούν ως τις 30 Αυγούστου θα τις έχει λάβει η «συλλογική ηγεσία», δηλαδή η Πολιτική Γραμματεία και η ΚΕ.

Διαφωνίες για τα αίτια της ήττας και για την κατεύθυνση του κόμματος στο εξής έχουν καταγραφεί (φταίει η πολυφωνία, ότι δεν έγινε αποτίμηση της ήττας του 2019 έγκαιρα, φταίει ότι ο Τσίπρας δεν έκανε άμεσα αναδόμηση το 2019, φταίει η διεύρυνση, φταίει η αριστερή αντιπολίτευση και το κόμμα σκαντζόχοιρος, φταίει η χλιαρή αντιπολίτευση και ότι δεν πολεμήθηκε αρκετά η διαφθορά, φταίει ο λαϊκισμός, κ.ο.κ). Πάντως σε αυτή τη φάση η βασική διαχωριστική γραμμή που οδήγησε σε συσπειρώσεις εκατέρωθεν ήταν ο οδικός χάρτης, με μια πλειοψηφία να στηρίζει τις γρήγορες διαδικασίες για την εκλογή αρχηγού, προκειμένου να δοθεί γρήγορα σήμα ανανέωσης και να μην «πάρει κεφάλι» η εσωστρέφεια και η φθορά, και με την μειοψηφία να στηρίζει την άποψη ότι οι διαδικασίες πρέπει να γίνουν συντεταγμένα με πιστή εφαρμογή του καταστατικού που προβλέπει πρώτα συνέδριο κι από εκεί δρομολόγηση της ανάδειξης νέου αρχηγού και όχι το αντίστροφο.

Αλλαγή τοπίου

Οι έννοιες πλειοψηφία και μειοψηφία αλλάζουν σε αυτή τη νέα εποχή, καθώς δεν υπάρχει η πλειοψηφία που γνωρίζαμε μέχρι πρότινος. Αυτή αποτελούνταν κατά βάση από την Κίνηση Μελών (Παππάς, Σπίρτζης, Πολάκης, Δούρου, Ζαχαριάδης, κ.ά) ή αλλιώς τους λεγόμενους «προεδρικούς» (με την έννοια ότι η βασική τους αναφορά ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμη και όταν από ένα σημείο κι έπειτα, είχε φανεί ότι δεν απηχούν ακριβώς τις απόψεις του προέδρου) κομμάτι αυτής που αποκολλήθηκε και συνέστησε τη ΡΕΝΕ (Κοτσακάς, Σκορίνης, Ρήγας, Τεμπονέρας), τους πασοκογενείς και τα πρόσωπα της διεύρυνσης, κι ένα κομμάτι στελεχών της νέας γενιάς με αναφορά στον πρόεδρο από τα αριστερά (Αχτσιόγλου, Χαρίτσης, Ηλιόπουλος, Τζανακόπουλος, κ.ά.). Πλέον η Κίνηση Μελών (δηλαδή το μεγαλύτερο κομμάτι της που στο εσωτερικό της πάντως φαίνεται να υπάρχουν διαφορετικές αποχρώσεις, στρατηγικές, κλπ) η ΡΕΝΕ και κομμάτι πασοκογενών, καταγράφηκαν στην μειοψηφία στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Από την άλλη ένα κομμάτι της Κίνησης Μελών, κομμάτι πασοκογενών, η Δημάρ, η Γέφυρα (Μπίστης), η Ομπρέλα (πρώην εσωκομματική μειοψηφία ή αντιπολίτευση), στελέχη της παλαιάς φρουράς (πχ Δραγασάκης, Σταθάκης, Φλαμπουράρης) στελέχη της νέας γενιάς που σχηματίζουν την ομάδα 6+6 και όσους κινούνται κοντά σε αυτή, καταγράφηκαν στην πλειοψηφία με βάση καταρχάς την προτίμηση στις γρήγορες διαδικασίες εκλογής αρχηγού. Μεγάλο κομμάτι αυτής της πλειοψηφίας, που αυτή τη στιγμή όμως δεν συγκροτείται σε κάποια ενιαία πολιτική βάση, ταυτόχρονα φαίνεται να συσπειρώνεται και γύρω από την υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου η οποία έχει αναδειχθεί σε «φαβορί».

Σε κάθε περίπτωση αυτό που μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα αυτή τη στιγμή είναι πως οι εσωκομματικοί συσχετισμοί δεν είναι αυτοί που ξέραμε, υπάρχει ρευστοποίηση και αναδιάταξη και μένει τους επόμενους μήνες να δούμε πως θα αποκρυσταλλωθούν.

Οι 4 διεκδικητές της ηγεσίας

Οι τέσσερις διεκδικητές της ηγεσίας Έφη Αχτσιόγλου, Νίκος Παππάς, Ευκλείδης Τσακαλώτος και Στέφανος Τζουμάκας ξεκινούν άμεσα περιοδείες προκειμένου να παρουσιάσουν τις θέσεις τους.

Αχτσιόγλου: εκσυγχρονισμός στο κόμμα

Η Έφη Αχτσιόγλου δείχνει να ποντάρει σε μεγαλύτερη ενιαιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ καλώντας τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος να αφήσουν κατά μέρος τις προσωπικές διαδρομές και πολιτικο- ιδεολογικές καταγωγές και να συγκροτηθούν πάνω σε μια νέα κοινή ταυτότητα, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος «δεν ξεκινά από το μηδέν». Με δεδομένο ότι στοχεύει στην μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση δεν αδειάζει την διεύρυνση, αντιθέτως επισημαίνει ότι δεν αξιοποιήθηκε σωστά, χρησιμοποιήθηκε μόνο για να χαραχτούν στρεβλές εσωτερικές διαχωριστικές γραμμές και πως πλέον «είναι αναγκαίο να εντάξουμε ουσιαστικά όλους όσοι προσήλθαν στο κόμμα τα τελευταία χρόνια, μετά το κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα, να αποκτήσουν ρόλο, να θέσουμε συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους στις οργανώσεις και να παρακολουθούμε στενά την πορεία τους».

Όσον αφορά τον τρόπο που ιεραρχεί τις προγραμματικές προτεραιότητες, στην ομιλία της αναφέρθηκε στην υπεράσπιση του κόσμου της Εργασίας, την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, την ανθρωπιστική διαχείριση του μεταναστευτικού και του προσφυγικού, την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των υποδομών, το κοινωνικό κράτος, το δημόσιο πανεπιστήμιο, τα κοινά αγαθά, την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων με πολιτικές, ενάντια στη νόμιμη φοροαποφυγή ή την φοροδιαφυγή του ακραίου πλούτου και των κερδών, την διεκδίκηση της αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας ώστε να μην ανοίξει ένας νέος κύκλος λιτότητας στην Ευρώπη, στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας με έμφαση στην πράσινη μετάβαση, την καινοτομία, τα συνεργατικά εγχειρήματα, την υπεράσπιση μιας ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, «όπως αυτή που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, και οδήγησε σε μια από τις κορυφαίες παρακαταθήκες του Αλέξη Τσίπρα, στη Συμφωνία των Πρεσπών».

Ωστόσο η ίδια, θεωρώντας πως αυτά πάνω κάτω είναι κοινά μεταξύ των υποψηφίων, δείχνει να ποντάρει στη «θεραπεία» των διάφορων παθογενειών του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας προς μια πιο κατεύθυνση όπου το πολιτικό συναρθρώνεται με τον επαγγελματισμό και την τεχνοκρατική γνώση και μπαίνουν σαφείς δομές και αυστηροί κανόνες για όλους. Μιλάει για μια «νέα μεθοδολογία» που θα καταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ πιο σύγχρονο, πιο αποτελεσματικό και πιο χρήσιμο στην κοινωνία.

Παππάς: Κέντρο, μικρομεσαίοι, αριστερός πατριωτισμός

Ο Νίκος Παππάς επιχειρεί να προσδώσει μια πιο κεντρώας κατεύθυνσης απόχρωση στην υποψηφιότητά του, θέτοντας το ζήτημα της συνέχισης της διεύρυνσης και της προσπάθειας ο ΣΥΡΙΖΑ να ξανακερδίσει τους πολίτες που έχασε στις τελευταίες εκλογές, κεντροαριστερούς, μετριοπαθείς κεντρώους, και νεολαίους. Ο ίδιος σημειώνει πως το προοδευτικό κέντρο είναι στοιχείο της ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται. «Δεν καλούμε τον κόσμο να έρθει ως επισκέπτης ή ανεκπαίδευτος αλλά να έρθει ως συμμέτοχος, συλλειτουργός, συνδημιουργός της μεγάλης προοδευτικής παράταξης» είπε σε δηλώσεις του στο Action 24. Ο ίδιος θεωρεί ότι η στρατηγική της διεύρυνσης ξεκίνησε το 2012 όταν ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για κυβέρνηση της αριστεράς, αλλά μπήκε φρένο το 2019 παρά την διακήρυξη περί «μετασχηματισμού».

Επίσης ο ίδιος στην «πλατφόρμα» των θέσεών του προτάσσει:

τον πατριωτισμό του αριστερού και προοδευτικού κόσμου για τον οποίο είπε στην ΚΕ «ούτε θα τον προδώσουμε ούτε θα τον παραδώσουμε σε άλλον».Τον επαναπροσδιορισμό του ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμης θετικής προοπτικής, προβάλλοντας, τις προσδοκίες για βελτίωση της ζωής και για κοινωνική κινητικότητα.Την επανασύσταση της εκλογικής συμμαχίας του 2015 μεταξύ μισθωτών και μεσαίας τάξης, που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.Την δικτύωση στα συνδικάτα, στην αυτοδιοίκηση, στη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα.Την παραγωγική ανασυγκρότηση και νέο παραγωγικό μοντέλο, το οποίο όμως δεν θα υπάρξει «αν δεν αλλάξει ο τρόπος χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας και δεν αρθεί ο αποκλεισμός των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων από όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία».Τσακαλώτος: Αριστερά που απευθύνεται στους πολλούς

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αναδεικνύει ένα πιο καθαρό αριστερό ιδεολογικό στίγμα το οποίο θεωρεί τη θέση από την οποία πρέπει να απευθυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία προσπαθώντας να πείσει για την ορθότητα των θέσεών του και να τις κάνει ηγεμονικές.«Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια ξεκάθαρη ταυτότητα» ανέφερε την ημέρα της επισημοποίησης της υποψηφιότητάς του προσθέτοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει κομμάτι της Αριστεράς» από την άλλη, είπε «δεν μπορώ να φανταστώ μια Αριστερά που δεν θα θέλει να κάνει ανοίγματα στον κόσμο, σε εργαζομένους όλων των ειδών, από τους διανομείς μέχρι την εστίαση και τον τουρισμό». Τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι σαφής για τις θέσεις του για την δημόσια και δωρεάν παιδεία, για την υγεία, για το κοινωνικό κράτος. Σημείωσε ότι μπορεί το κόμμα να είναι ξεκάθαρα και με την φύλαξη των συνόρων αλλά και με το διεθνές δίκαιο και τις ασφαλείς διόδους. Τέλος μίλησε για ένα δημοκρατικό κόμμα των μελών, με λογοδοσία, με διαδικασίες, με όργανα, για ένα κόμμα όπου «ο πρόεδρος θα πρέπει να είναι πρώτος μεταξύ ίσων» και γιαομάδες επεξεργασίας των θέσεων και των προτάσεων, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει τεκμηριωμένες θέσεις σε κάθε ζήτημα.

Τζουμάκας: Οικονομία στο προσκήνιο

Ο Στέφανος Τζουμάκας ο οποίος αιφνιδίασε στην Κεντρική Επιτροπή με την κατάθεση της υποψηφιότητάς του για την οποία δεν γνώριζε κάνεις, ρίχνει το βάρος στην ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει μια εθνική στρατηγική για την οικονομία, να επαναφέρει την πολιτική στο προσκήνιο και να δημιουργήσει ένα ανοιχτό και λαϊκό κόμμα χωρίς τις εσωτερικές οργανωτικές ομάδες που καθήλωναν την Αριστερά επί δεκαετίες σε «μειοψηφικές πολιτικές ήττας»

Στο κείμενο που κατέθεσε στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Η πραγματική οικονομία που αποτελεί το πρώτο εθνικό θέμα υποκαταστάθηκε τόσο από τη μόνιμη συζήτηση για το έλλειμμα και το χρέος όσο και από πρακτικές Πολιτικού Συνδικαλισμού χωρίς στρατηγικό υπόβαθρο. (…) Η κρατικοδίαιτη παρασιτική οικονομία επανήλθε πανευρωπαϊκά και ορισμένοι από το προοδευτικό χώρο δεν έχουν αντιληφθεί ότι χώρες που δεν παράγουν, δεν εξάγουν και δεν φορολογούν θα έχουν ηγεσίες που τις υποκαθιστούν πολιτικά, οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια».

Διαβάστε επίσης:

Μητσοτάκης: Αισιόδοξος ότι το νομοσχέδιο για την ψήφο αποδήμων θα λάβει μεγάλη πλειοψηφία

ΣΥΡΙΖΑ για επιστροφή Καμπόσου και Δούκα στη ΝΔ: «Ποιες αξίες; Απλά ντροπή»

Ανδρουλάκης: Χρέος μας να μην ξεχάσουμε την τραγωδία στα Τέμπη