«Το Κακό – Θεϊκή μέθη» (Mal – Embriaguez Divina) της Marlene Monteiro Freitas

Η αντισυμβατική χορογράφος Marlene Monteiro Freitas, που έχει αποσπάσει τον Αργυρό Λέοντα στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2018, ήρθε για άλλη μια φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου με το καινούριο της έργο «Το Κακό – Θεϊκή μέθη».

Ένα έργο που ο τίτλος του έχει πολλές εκδοχές, καθώς «Mal» στα πορτογαλικά μπορεί να σημαίνει ανησυχία, λύπη, μαρτύριο, φρίκη ή απλώς κακό. Από την άλλη, η προσθήκη «θεϊκή μέθη» σηματοδοτεί το

κακό ως μια συνθήκη έκστασης, καλλιτεχνικής δημιουργίας και κοινωνικής ανατροπής.

Κατ’ επέκταση εξερευνά τις πολλαπλές εκφάνσεις του κακού, όπως αυτές παρουσιάζονται σε δεισιδαιμονίες, καθηλωτικά ιστορικά γεγονότα (το Ολοκαύτωμα, οι πόλεμοι κ.ά.) και μέσα από συναισθήματα οδύνης, τρόμου ή απόλυτου κενού. Η δική της παράσταση, εμπνευσμένη από το βιβλίο «Literature and Evil» του Georges Bataille, που θεωρεί ότι η άβυσσος του κακού είναι προϋπόθεση στην τέχνη, χτίζει την εκκεντρική δραματουργία της πάνω σε μια αυστηρή κατασκευή, που μπορεί ταυτόχρονα να είναι μια εξέδρα για χορωδία, δικαστήριο, κοινοβούλιο, βασιλική αυλή ή ακόμη και συνάθροιση της Ιεράς Εξέτασης.

Τα – διαφορετικών εθνοτήτων – καρναβαλικά πλάσματα της ταλαντούχου χορογράφου παρατάσσονται ιεραρχικά σε τρεις σειρές και σαν «ντοπαρισμένες» μαριονέτες, με αλλόκοτες εκφράσεις, που αποδομούν οτιδήποτε ανθρώπινο, και σπασμωδικές χειρονομίες, αναπαριστούν στρατιώτες – π.χ. τους Ουαλούς φρουρούς του Μπάκιγχαμ (μόνο που οι συγκεκριμένοι είναι οπλισμένοι με καλάσνικοφ) – ή εκπροσώπους του λαού που παίρνουν στα χέρια τους την εξουσία, ενώ στην κορυφή δεσπόζει η χωρίς πόδια βασίλισσά τους.

Όλοι τους, με ιδιαίτερη μαεστρία, δημιουργούν μια διονυσιακή ατμόσφαιρα, που ωστόσο διακόπτεται από απρόβλεπτα στατικά διαλείμματα. Το παράδοξο – καφκικό θα λέγαμε – σύμπαν της Freitas, με ελεγχόμενο χάος, ελεγχόμενη βία και με καυστική κριτική, έχει και εδώ τη μεταμόρφωση ως βασική πτυχή της χορογραφικής της δουλειάς. Μιας δουλειάς που σίγουρα έχει ανοίξει νέους δρόμους στο τρέχον φάσμα του σύγχρονου χορού.

Στο έργο «Το Κακό – Θεϊκή μέθη» η έντονη μουσική (από την ιδιοφυή αναθεώρηση της «Λίμνης των Κύκνων» μέχρι ανελέητους βομβαρδισμούς) παίζει σημαντικό ρόλο. Μοναδική ένσταση η διάρκεια αυτής της άγριας και ανησυχητικής παράστασης, που από ένα σημείο και μετά, επαναλαμβάνοντας τα μοτίβα της, αποδυναμώνεται.

Ωστόσο ήταν σίγουρα μια σημαντική εμπειρία.

Διαβάστε επίσης:

Βιβλίο: Αυτοβιογραφία  

Βιβλίο: Στα χρόνια του Κόκκινου Κόμη

Ο Χάρισον Φορντ 80άρησε και το γιορτάζει ξαναπιάνοντας το μαστίγιο του Ιντιάνα Τζόουνς

Keywords
Τυχαία Θέματα