Το συγκινητικό «αντίο» του Αλέξη Παπαχελά στον Μιχάλη Κατσίγερα

11:41 18/2/2018 - Πηγή: Το Ποντικι

MEDIA Με ένα συγκινητικό κείμενο αποχαιρέτησε τον Μιχάλη Κατσίγερα ο διευθυντής της Καθημερινής, Αλέξης Παπαχελάς. «Ο Μιχάλης Κατσίγερας έφυγε σήμερα τα ξημερώματα από την ζωή. Για μας όλους στην "Κ", η απώλεια είναι μεγάλη γιατί ο Μιχάλης ήταν η ψυχή, η παράδοση, οι ιδιοτροπίες, η κουλτούρα της εφημερίδας. Ήταν ο άνθρωπος που για πάρα πολλά χρόνια φιλοτεχνούσε,κυριολεκτικά, την πρώτη σελίδα. Ήταν η θεσμική μας μνήμη

αλλά και ο άνθρωπος που με τα αστεία του και το επίπεδο του μας έκανε να νιώθουμε ότι ανήκουμε σε μια παράδοση και σε μια οικογένεια. Τον αγαπούσαμε τον Μιχάλη, παλιοί, νεότεροι, όλοι. Αφήνει πίσω του μια πολύ δεμένη οικογένεια για την οποία έκανε και έδωσε τα πάντα. Θα τον αποχαιρετίσουμε μαζί της σαν ένα κομμάτι και από την δική μας ζωή, που θα μας λείψει πολύ», έγραψε ο κ. Παπαχελάς. Αποχαιρετισμό στον Μιχάλη Κατσίγερα έγραψε στον ιστοχώρο της Καθημερινής και η Μαρία Κατσουνάκη. «Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς ότι η "Καθημερινή" θα γιορτάσει τα 100 χρόνια της το 2019 χωρίς το Μιχάλη Κατσίγερα. H απώλεια είναι καθοριστική τόσο για τη μικρή, "οικογενειακή", όσο και για τη μεγάλη ιστορία της εφημερίδας. Από τις αρχές της δεκαετίας του '80 που ήρθε ο Μιχάλης στην "Καθημερινή" μέχρι και πριν από λίγο καιρό παρέμενε στέλεχος και ραχοκοκαλιά της. Συντάκτης ύλης στην αρχή, υπεύθυνος για την πρώτη σελίδα από το 1989, ο "Φιλίστωρ" της, αρθρογράφος και πάνω απ’ όλα δημοσιογράφος με "αίσθηση της Ιστορίας". Η σχέση του με την ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία του 20ου αιώνα ήταν οργανική. Ερευνητής, αναζητούσε πρωτογενείς πηγές, με σύμμαχο μια ισχυρή μνήμη και κριτήριο οξυδερκές και επίμονο. Ήταν μια ασφαλής "μηχανή αναζήτησης" πολύ πριν το Διαδίκτυο προσφέρει αφειδώλευτα την πληροφορία», έγραψε η Μαρία Κατσουνάκη για να συμπληρώσει: «Για όλους εμάς ο Μιχάλης Κατσίγερας ήταν περισσότερα από μια πηγή γνώσεων και αναφορών, έναν καλλιεργημένο, αγαπητό και αγαπημένο συνάδελφο, μια προσωπικότητα εκκεντρική, ένα πνεύμα παράδοξο. Ήταν μια σταθερά. Ένας διαχρονικός ταξιδιώτης εποχών, ιστορικών και προσωπικών. Διέσχιζε τις αίθουσες και τους διαδρόμους της "Καθημερινής" από τη Σωκράτους μέχρι το Νέο Φάληρο, με βλέμμα διεισδυτικό στην πραγματικότητα και στους ανθρώπους. Ευτύχησε να δημιουργήσει μια ξεχωριστή οικογένεια με και για την οποία ζούσε να τη δει να μεγαλώνει και να ευτυχεί. Η γυναίκα του Νάνσυ, οι δυο διακεκριμένες φοιτήτριες κόρες του, Μυρτώ και Άννα, ήταν σαν τρεις άγγελοι από την αρχή ως το τέλος του βίου του. Εκείνες πρόλαβε να τις αποχαιρετήσει, μέσα σε αυτούς τους, περίπου, έξι μήνες που διαγνώστηκε με καρκίνο έως εχθές που άφησε την τελευταία του πνοή. Με περισσή δύναμη, πειθαρχία και φροντίδα για τα επόμενα βήματά τους, ασχολήθηκε μαζί τους, ως το τέλος. Για εμάς, που δεν προλάβαμε να τον αποχαιρετήσουμε, επιλέγουμε το κατευόδιο, με διαμεσολαβητή τον "μέγιστο". Το φύλο, στο ποίημα, είναι γυναίκα. Ακόμη καλύτερα για εκείνον: "Με τα’ άνθη μας εμίσεψε*/Να ‘βρ’ άνθη σα γυρίσει*/ Έτοίμασέ τα, κι έφθασε, -/ Δεν ημπορεί ν’ αργήσει*-/ Μην είναι κείνη πόρχεται/ με κάτασπρα πανιά;"».ΠαπαχελάςΚαθημερινήKατσουνάκηΚατσιγέραςθάνατοςHas video: Exclude from popular: 0