Ζουν ανάμεσα μας!

Ο Πούτιν έχει τσιμεντάρει μια κωμόπολη πολιτικών του αντιπάλων, έχει δηλητηριάσει ένα νομό από αυτούς που τον αμφισβητούν, έχει φυλακίσει όποιον τολμά να τον κοιτάξει στραβά, έχει μοιράσει την περιουσία της Ρωσίας σε συζύγους, γκόμενες, ερωμένες, πόρνες, μαφιόζους, καγκεμπίτες, δολοφόνους.

Και εκείνο που ενοχλεί τους ένθερμους υποστηρικτές του στην Ελλάδα, είναι που δεν αφήνουν τα «παιδιά» να ανοίγουν με τα φονικά ρόπαλα τα κεφάλια των αστυνομικών που τα εμποδίζουν να γκρεμίζουν βιβλιοθήκες στο πανεπιστήμιο.

Είναι

πολιτικό το θέμα; Χρειάζεται κανείς την συνδρομή κάποιας ιδεολογίας για να βγάλει συμπέρασμα; Πρέπει να πάει στα άδυτα του Αγίου Όρους να ζητήσει την συμβουλή των σοφών μοναχών;

Ποια ακριβώς αρρώστια ενδημεί μέσα στα κεφάλια μιας απίστευτα μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας οι οποίοι έχουν κόψει τους δεσμούς τους με την κοινή λογική, τον ορθολογισμό και τις γέφυρες με το σύγχρονο κόσμο;

Τι ακριβώς είναι εκείνο που κάνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να βγάζει ίδιες ανακοινώσεις με το υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας; Να είναι ο δημιουργός της νέας φάσης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και να καταψηφίζει την υλοποίηση των δικών της σχεδίων, να εγκαλεί την κυβέρνηση ότι δεν κάνει τίποτα εναντίον της τουρκικής προκλητικότητας και να κατηγορεί τον πρωθυπουργό ως δειλό που δεν τολμά να προφέρει τη λέξη «Τουρκία» κι από την άλλη να μην ψηφίζει τις αμυντικές συμφωνίες της χώρας, να μην ψηφίζει τους εξοπλισμούς, να έχει την νεολαία της να διαδηλώνει «Όλα τα Rafale στου Αιγαίου το βυθό»; Τι ακριβώς κατάσταση ζούμε και την βιώνουμε ως μια φυσιολογική συνθήκη;

Τι ακριβώς είναι εκείνο που κάνει την αξιωματική αντιπολίτευση -λες και δίνει γραμμή στην Ζαχάροβα– να δηλώνει ότι ο πρωθυπουργός της χώρας είναι ιερόσυλος που παρομοιάζει το Μεσολόγγι με την Μαριούπολη που υποστηρίζουν οι ναζί του Τάγματος Αζόφ; Έπιασε πόνος πατριωτικός τους διεθνιστές Συριζαίους για το Μεσολόγγι αλλά δεν δίνουν δεκάρα για την ισοπέδωση μιας ολόκληρης ακμάζουσας πόλης η οποία μάλιστα αποτελούσε ελληνική παροικία με τεράστια ιστορία; Έγιναν αιφνιδίως  εθνικιστές φουστανελοφόροι και κλείνουν τα μάτια τους στην άγρια δολοφονία δεκάδων χιλιάδων κάτοικων της Μαριούπολης, στους βιασμούς νηπίων, στα φριχτά βασανιστήρια πολιτών, στις μαζικές εκτελέσεις, στους ομαδικούς τάφους; Αυτά δεν τους συγκινούν καθόλου; Το μόνο που τους συγκινεί είναι το Ναζιστικό Τάγμα Αζόφ, το επιχείρημα του Πούτιν δηλαδή; Τους ενοχλούν οι ναζιστές του Αζόφ αλλά όχι οι ψήφοι των ελλήνων ναζιστών που ήταν καλοδεχούμενες και υποστηρικτικές;

Λίγο αργότερα με έτοιμο στο πιάτο το μάθημα ιστορίας, επεμβαίνει η συντρόφισσα Ζαχάροβα διδάσκοντάς μας την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ για το Μεσολόγγι παριστάνοντας τον Κασομούλη! Η κύρια Ζαχάροβα η οποία κατά τα άλλα τέλεσε τον γάμο της στην καρδιά του εχθρού, την διεφθαρμένη Νέα Υόρκη και όχι στην Αγία Πετρούπολη ή στην ιερή Μόσχα… Στην Καρδιά του Κτήνους, την Νέα Υόρκη! Όπως και η ρώσικη μαφία των ολιγαρχών, πορνών, νόμιμων και μπάσταρδων τέκνων από την ασυγκράτητη λίμπιντο της ρωσικής πλουτοκρατίας που διαβιούν στις πλέον διεφθαρμένες από τον πλούτο χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ, στις πιο χλιδάτες γειτονιές, αντιστεκόμενοι στην δυτική διαφθορά. Μιλάμε για κοστούμι λαστέξ η υποκρισία…

Στην αρχή της αντιμνημονιακής παράκρουσης, στην απέραντη μοναξιά κι απαξίωσή μας, κάναμε λόγο για κρίση αξιών και επιμέναμε σ’ αυτό, όταν άλλοι έδιναν τα ρέστα τους στο «παράδειγμα» της Βενεζουέλας, στο φαινόμενο Καζάκη, στα καραγκιοζιλίκια Βαρουφάκη και Κατρούγκαλου στις πλατείες που τους εξασφάλισαν μια προσοδοφόρα πολιτική καριέρα…  Σήμερα μιλάμε για την επιστροφή του ολοκληρωτισμού και της βαρβαρότητας  ως κάτι αποδεκτό: 

Όχι, η Ρωσία δεν είναι μια αναθεωρητική αυτοκρατορία της οποίας οι στρατιώτες προβαίνουν σε ανατριχιαστικές φρικαλεότητες. Είναι το ναζιστικό τάγμα του Αζοφ, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ που έχουν στο μυαλό τους ο Πούτιν, ο Λαβρόφ, η Ζαχάροβα, η τριτοκοσμική ελληνική Αριστερά, οι σταλινικοί, οι νεοναζί και οι παλαιοημερολογίτες εντός και εκτός Άγιου Όρους. Ότι πιο οχληρό, σκοταδιστικό και παρανοϊκό κυκλοφορεί στην χώρα!

Και δυστυχώς, όλοι αυτοί ζουν ανάμεσα μας!

Διαβάστε επίσης:

Ουκρανία: οι πολεμοκάπηλοι και ο ρεαλιστής Κίσινγκερ

Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη δίνει ελπίδα και προοπτική στους πολίτες

Μπαϊντένογλου αντί Μπαϊντενόπουλος;

Keywords
Τυχαία Θέματα