100 χρόνια Μαξ Λίντερ, στους κινηματογράφους

11:15 3/6/2013 - Πηγή: Culture Now

Η New Starφέρνει στις ελληνικές αίθουσες την ταινία με τίτλο “100 χρόνια Μαξ Λίντερ”, που αποτελεί αφιέρωμα στον πρωτοπόρο της κινηματογραφικής κωμωδίας, Μαξ Λίντερ.

Σκηνοθεσία: Μαξ Λίντερ

Πρωταγωνιστούν: Μαξ Λίντερ, Vilma Banny, Kurt Kasznar, Lucy D’ Ordel, Georges Gorby, Maurice Chevalier

Οι κωμωδίες του κοντούλη ηθοποιού Μαξ Λίντερ που φορούσε πρόσθετες σόλες στα παπούτσια του για

να ψηλώνει άρχισαν να προσφέρουν κάτι το διαφορετικό στο σλάπστικ, ξεφεύγοντας από το σκονισμένο κουβάριασμα και την πλήρη διάλυση στα χοντροκομμένα αστεία. Ο Λίντερ άρχισε να κτίζει τον πρώτο κινηματογραφικό ήρωα, αυτόν του Γάλλου δανδή με τα κορακίσια μαλλιά, τα λαμπερά μάτια και τα κάτασπρα δόντια κάτω από το λεπτό μουστάκι του. Οι κινήσεις του είχαν την χάρη των Γάλλων και το κομψό ντύσιμό του, ημίψηλο καπέλο, μπαστούνι και φράκο με ριγέ παντελόνι, ολοκλήρωναν την εικόνα του λιμοκοντόρου με τη μελαγχολική αξιοπρέπεια. Στις ταινίες του ο Λίντερ περιφρόνησε τα εφέ και χρησιμοποίησε ελάχιστα την καταδίωξη και την τουρτομαχία. Βγαλμένος από το βουλεβαρδιέρικο θέατρο, πέρασε στη μεγάλη οθόνη μια καινούρια αντίληψη στον χώρο της κωμωδίας που μορφώθηκε μέσα από την αριστοκρατική εμφάνιση και την ψυχολογική παρατήρηση των καταστάσεων, με άκρως επιτυχημένο σκιτσάρισμα. Ο Μαξ ήταν αριστοκρατόπαιδο, λίγο μεθοκόπος, καλόψυχος, ζεμανφουτίστας, καυχησιάρης και αδιάφορος για το χρήμα. Μια ζωηρή, αέρινη παρουσία, ένας τζέντλεμαν, γεμάτος προθυμία που συνεχώς υποβάλλεται σε δεκάδες βασανιστήρια από τις ωραίες κυρίες. Ο "Μαξ" είναι ο πρώτος οθογενής ήρωας που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Μάξ Λίντερ το 1913-1914.

Το 1914 αμοιβόταν με 1 εκατ. φράγκα ετησίως, αστρονομικό ποσό για τα δεδομένα της εποχής του. Ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος καλλιτέχνης της εποχής του.

Ήταν ο πρώτος διεθνής ΣΤΑΡ του σινεμά.

Ο Μαξ Λίντερ ήταν ο πρώτος ηθοποιός που αναγράφτηκε σαν σκηνοθέτης στους τίτλους έναρξης των ταινιών του.

Το «mirror routine», που έγινε διάσημα στην ταινία «Σούπα Πάπιας» των Αδελφών Μαρξ (1933), ήταν σκετς του Μαξ Λίντερ, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην ταινία του

«Επτά χρόνια γρουσουζιά» (1921).

Σε πρώιμο σημείο της καριέρας του, ενώ οι ταινίες του ήταν ακόμα βωβές, ο Λίντερ ανακάλυψε τη σημασία της μουσικής επένδυσης, προκειμένου να δημιουργήσει την τέλεια ατμόσφαιρα στο κοινό. Έστελνε συχνά σημειώσεις με τη μουσική που θεωρούσε κατάλληλη για τις ταινίες του. Οι συνθέσεις ήταν διασκεδαστικές, δραματικές και ρομαντικές.

Εγκατέλειψε το σχολείο στα 17, προκειμένου να γίνει ηθοποιός στο θέατρο και στο βαριετέ, Παρά την ασφυκτική πίεση των γονιών του.

Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 400 ταινίες κατά τη διάρκεια του 1905-1925, οι περισσότερες εκ των οποίων ήταν κωμωδίες μικρού μήκους. Από αυτές, 212 ταυτοποιήθηκαν μέχρι σήμερα.

Έχει πρωταγωνιστήσει σε 212 ταινίες

έχει σκηνοθετήσει 102 ταινίες,

έχει γράψει 99 σενάρια,

και σε δύο ταινίες του, έκανε και την παραγωγή.

ΜΑΞ ΛΙΝΤΕΡ

Γεννήθηκε στίς 16 Δεκέμβρη τοΰ 1883 καί πέθανε στό Παρίσι στίς 30 'Οκτώβρη τοϋ 1925. Είναι ή μεγάλη κωμική προσωπικότητα της εποχής πρίν τό 1914, αναγνωρισμένος από τόν Τσάπλιν σάν δάσκαλος του. 'Υπήρξε, σχεδόν πάντοτε, ό προσωπικός σεναρίστας καί μερικές φορές ό σκηνοθέτης τοΰ Τσάπλιν. Το κανονικό του όνομα ήταν Γκαμπριέλ Μαξιμιλιάν Λεβιέλ (Gabriel Maximilien Leuvielle) καθώς Μαξ Λίντερ ήταν το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο. Ο Λίντερ Φοίτησε στο Ωδείο του Μπορντό και ξεκίνησε την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του ερμηνεύοντας δευτερεύοντες ρόλους στο θέατρο. Το 1904 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε στον κινηματογράφο σε ταινίες μικρού μήκους του Σαρλ Πατέ. Το 1908, μετά την αναχώρηση του Αντρέ Ντιντ για την Ιταλία, ο Λ. αφιερώθηκε αποκλειστικά στην κινηματογραφική κωμωδία, ερμηνεύοντας με πρωτοποριακό τρόπο και εξαιρετική εκφραστικότητα ιδιαίτερα σύνθετους χαρακτήρες. Μεταξύ 1911 και 1914 ο καλλιτέχνης είχε αγγίξει το απόγειο της δημοτικότητάς του, καθώς υπήρξε ο πιο υψηλά αμειβόμενος ηθοποιός και σκηνοθέτης του κόσμου. Το 1916 μετανάστευσε στην Αμερική, όπου όμως δεν κατόρθωσε να επιβληθεί ως ηθοποιός, μολονότι εκεί σκηνοθέτησε και ερμήνευσε την πιο αξιόλογη ταινία του, με τίτλο «Επτά χρόνια γρουσουζιά» (1921). Το 1925 βρέθηκε νεκρός σε ξενοδοχείο του Παρισιού· σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, αυτοκτόνησε μαζί με τη γυναίκα του. Τα έργα του παρέμειναν στην αφάνεια έως την δεκαετία του 1960, οπότε αναγνωρίστηκε η καλλιτεχνική του αξία παγκοσμίως. Το 1963 η κόρη του, Μοντ, παρουσίασε μια ενδιαφέρουσα ανθολογία ταινιών του με τίτλο Συντροφιά με τον Μαξ Λίντερ. Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 400 ταινίες κατά τη διάρκεια του 1905-1925, οι περισσότερες εκ των οποίων ήταν κωμωδίες μικρού μήκους. Από αυτές, 212 ταυτοποιήθηκαν μέχρι σήμερα. Έχει πρωταγωνιστήσει σε 212 ταινίες, έχει σκηνοθετήσει 102 ταινίες, έγραψε 99 σενάρια, και ήταν παραγωγός 2 ταινιών.

Επιλεγμένη Φιλμογραφία

1905 The Legend of Punching

1907 The Skater's Debut

1909 A Young Lady Killer

1909 The Cure for Cowardice

1910 Max takes a bath

1910 Max Linder's Film Debut

1911 Max, Victim of Quinine

1911 Max and His Mother-in-Law

1911 Max Takes Tonics

1912 Max and His Dog

1913 Max's Hat