Common Platforms: a Βlind Date Iran, Afghanistan, Syria, Greece, Argentina, Spain, Great Britain στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

15:26 13/10/2016 - Πηγή: Culture Now

Ο Αντώνης Βολανάκης και η Ραφίκα Σαουίς ενώνουν δυνάμεις και δημιουργούν μία ανοιχτή πλατφόρμα δημιουργικής ονειροπόλησης για μόνιμους και περαστικούς κατοίκους. Πρώτος σταθμός ήταν ένα διαπολιτισμικό art residency με καλλιτέχνες που διαμένουν στην ανοιχτή δομή φιλοξενίας του Ελαιώνα, τοπικούς και από άλλα μέρη του κόσμου.

Δεύτερος σταθμός το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (14/15/16 Οκτωβρίου 2016). Η πλατφόρμα ανοίγει τις πόρτες της να συμμετέχετε ενεργά σε βιωματικά εργαστήρια (μουσικής, εικαστικών, θεάτρου, χορού

κα), παρουσιάσεις και γιατί όχι σ’ένα μάθημα break-dance. Το τριήμερο αυτό είναι το αποτέλεσμα της δημιουργικής συνύπαρξης των καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια του residency, στο οποίο υπάρχουν δείγματα γραφής όλων των καλλιτεχνών και οπτικοαουστικό υλικό από τον πρώτο σταθμό της δράσης.

Ο Βολανάκης τα τελευταία δέκα χρόνια με τα blind dates - πρακτική δια-καλλιτεχνικών συναντήσεων και διεθνοτικών συνεργασιών- και οι εικαστικές αφηγήσεις του με μη- ανδροκρατική, μη- ηγεμονική αντίληψη συναντά την Σαουίς, ορμώμενη από το θέατρο και τον κινηματογράφο με εμπειρία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, με τα εργαλεία της μέσω της συστηματική συνεργασίας της με τα ανήλικα - ασυνόδευτα προσφύγων και διεκδικώντας τα δικαιώματα των παιδιών για την ενίσχυση αυτονομίας και ανεξαρτησίας τους.

Τί συμβαίνει όταν ένας ηγεμονικός αστικός χώρος που θυμίζει ένα ευρωπαϊκό ballroom καταλαμβάνεται και χαρτογραφείται από καλλιτέχνες; Πώς μοιράζονται τα προνόμια έκφρασης και πρόσβασης σε χώρους και πόσο είναι συνειδητοί σε σχέση με αυτά. Παράλληλα ξεκίνησε μία αναγνώριση και καταγραφή των καλλιτεχνών από την προσφυγική κοινότητα έτσι ώστε τα ραντεβού στα τυφλά με τοπικούς καλλιτέχνες να πολλαπλασιάζονται και να δημιουργείται ένα κοινό δίκτυο ανταλλαγής πληροφοριών.

Πώς γινόμαστε ένα σμήνος και μοιράζομαστε μια οριζόντια και χωρίς ιεραρχία αφήγηση;

Η πλατφόρμα αυτή ξεκίνησε με την παρουσίαση ιστοριών της προσφυγιάς των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία. Ο πυλώνας όμως μετατοπίστηκε στη συλλογική αναζήτηση θεματικών που τους αφορούν τους καλλιτέχνες χωρίς εθνική ταυτότητα.

Συμμετέχουν: Αμπτουλάχ Αχμεντί, Σαλαχεντίν Βαλαμπούρ, Αναστασία Βλαχάκη, Αντώνης Βολανάκης, Ντόρα Γιαννάκη, Μαλέν Γκαρμενδία, Σορέν Γκαεντί, Φαρενάζ Κορμπανί, Λέιλα Εφτεταχί, Πάρια Ρεζάι Ιρανί, Αγγελική Καθαρίου, Τζο Καλαβρού, Νάντια Καλαρά, Μάνος Καρατζογιάννης, Ιμπραήμ Καρίμι, Χριστίνα Κατσάρη, Αμίρ Κεσμερι, Ευτυχία Κιουρτίδου, Μαρία Κολιοπούλου, Αλέξανδρος Κορομηλάς, Ιόκο- Ιωάννης Κοτίδης, Ροένα Λάντφορντ, Παυλίνα Μάρβιν, Μάρω Μιχαλακάκος, Μοχάμεντ – Αλί Μοταμεντί, Αλμουδένα Μπλάνκο, Αγγέλα Μυλωνάκου, Aμπτουλάχ Ντιμ, Κωσταντίνα Ξάφη, Άννα Παγκάλου, Ευγενία Παπαγεωργίου, Αθηνά Πουρέα, Ιναμάνα Πετιλ, Ραφίκα Σαουίς, Δανάη Σιώζιου, Δήμητρα Τζάνου, Ταμάρα Τσαλμπουνί, Έμμα Χιμένεθ, Φραγκίσκο Τζεντίκο

Ιδέα | blinddate12.blogspot.gr
Σχεδιασμός και υλοποίηση | Αντώνης Βολανάκης + Ραφίκα Σαουίς

Ευχαριστούμε το Project Elea που μας βοήθησε να αναγνωρίσουμε τους πρόσφυγες καλλιτέχνες και συμμετείχαν ακτιβιστές από την ομάδα τους στο πρώτο μας art residency και την UNHCR, the UN Refugee Agency για την ηθική υποστήριξη και την προσφορά μεταφοράς των προσφύγων καλλιτεχνών

Ο εικαστικός Αντώνης Βολανάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Η πρακτική του αποτελεί αμάλγαμα συνέργειας μεταξύ ανθρωπίνων σχέσεων και αισθητικής, ποίησης και πολιτικής, καλών τεχνών και θεάτρου. Σπούδασε αριστεύοντας στα Wimbledon College of Art BA (Hons), Central Saint Martins College of Art – Master of Arts και Alvar Aalto University, Helsinki. Από το 2004 έως και το 2012 δίδαξε στα τμήματα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστήμια Πελοποννήσου και Πατρών και στο Κέντρο Εικαστικής Ψυχοθεραπείας/ Αθήνα. Τα τελευταία τέσσερα έτη διδάσκει και ερευνά σε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα: στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης / Arts Politics, Tisch School of Arts/ NYU, στο ερευνητικό πρόγραμμα της École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs / Paris. Έχει δημιουργήσει γλυπτικές εγκαταστάσεις και περφόμανς, έχει σκηνοθετήσει, σκηνογραφήσει θέατρο, χορό και όπερα και έχει επιμεληθεί εκθέσεις και συνεργατικές πλατφόρμες ανάμεσα σε εικαστικούς, συγγραφείς, ποιητές και ερευνητές φιλοσοφίας. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε: Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά, Αγγλία, Ελλάδα, Σουηδία, Νορβηγία, Φιλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Τσεχία και στα: Kimmel Galleries/ NYC, Dixon Place/ NYC, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, National Theatre London, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Royal Opera House-Covent Garden, Μουσείο Μπενάκη, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή και Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Ίδρυμα Κακογιάννη, Μπιενάλε Αθήνας. Εχει λάβει υποτροφίες, βραβεία και διακρίσεις από θεσμούς όπως Arts and Humanities Research Board/ UK, University of Surrey, London Institute, Linbury Prize και από τα Ιδρύματα: Fulbright, Ωνάσειο, Βαρδινογιάννειο, Α.Γ. Λεβέντη, Προποντίς, Σπυρόπουλος, και Β&Ε Γουλανδρή.

Η ηθοποιός και σκηνοθέτης Ραφίκα Σαουίς γεννήθηκε το 1986 στην Αθήνα. Σπούδασε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδος, στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (τμήμα φιλολογίας και γλωσσολογίας, όπου αρίστευσε στην πτυχιακή της), στη Βασιλική Ακαδημία Θεάτρου στο Λονδίνο. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με: Εθνικό Θέατρο Ελλάδος, Φεστιβάλ Αθηνών, Abbey Festival, Μπιενάλε Αθηνών, Βασιλική Ακαδημία Θεάτρου/Λονδίνο, John Gielgud Theatre, και με καλλιτέχνες όπως ο Μπρούς Μάγιερς, η Μάρι Γκαμπριέλ Ρότι κ.α . Ως σκηνοθέτης ασχολείται με το πολιτικό και το θέατρο ντοκουμέντο . Το 2015 δημιούργησε μαζί με άλλους καλλιτέχνες την κολεκτίβα Zlap όπου παρουσίασαν στα: Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, Μπιενάλε Αθηνών, Mixer Festival στο Βελιγράδι, τη Σπουδή Ι και ΙΙ του έργου Ατρείδες, Τετράδια κρίσης μιλώντας για το προσφυγικό, εξετάζοντας την αμφισημία των ανθρωπιστικών πρακτικών της δύσης. Η Σαουίς πρόσφατα παρουσίασε έργο της στο Εθνικό Θέατρο της Νορβηγίας, στο Φεστιβάλ του Ίψεν στην πλατφόρμα «Monsters of Reality- The Mimesis Machine». Στον κινηματογράφο το 2015 στο Διεθνές Φεστιβάλ του Λοκάρνο επιλέχθηκε από την Ακαδημία Νέων Καλλιτεχνών ως μία από τους καλύτερους 25 καλλιτέχνες στον κινηματογράφο στην Ευρώπη, με τη μικρού μήκους ταινία της Afterwardness. Η Σαουίς επίσης έχει συνεργαστεί τα τελευταία δυο χρόνια με ανήλικα ασυνόδευτα προσφύγων και οικογένειες προσφύγων στην Λέσβο και στην Αθήνα.