Francis Kefford: Η μεγαλύτερη μου ελπίδα είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν την κάθαρση σε αυτή την υπέροχη μουσική

14:43 24/7/2015 - Πηγή: Culture Now

Για μια εβδομάδα, από τις 31 Ιουλίου μέχρι τις 7 Αυγούστου 2015, η Ύδρα, ο Πόρος, οι Σπέτσες και ο Γαλατάς ντύνονται στα χρώματα του Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού και απολαμβάνουν σπουδαίες ερμηνείες των Brahms, Dvorak, Beethoven, Ravel, Mozart, Schulhof και Tchaikovski.

Το διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού, ανοίγει πανιά για 5η χρονιά φέτος, και με αυτή την αφορμή, ο ένας εκ των δύο διοργανωτών του, ο Αυστραλός σολίστ της βιόλας Francis Kefford

μας δίνει μια δυνατή φεστιβαλική γεύση πιάνοντας το νήμα από την αρχή, από το καλοκαίρι του 2011, όταν μαζί με τον Έλληνα βιολονίστα Γιάννη Αγρανιώτη οραματίστηκαν ένα φεστιβάλ μουσικής δωματίου υψηλού επιπέδου και επιχείρησαν με τόλμη, γνώση αλλά και μεγάλη αγάπη, να κάνουν το όραμά τους πράξη στα υπέροχα νησιά του Σαρωνικού! Σήμερα, εν έτει 2015,η 5η διοργάνωση του Φεστιβάλ μας αποδεικνύει ότι τα κατάφεραν!

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: To 5o Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού θα πραγματοποιηθεί από τις 31 Ιουλίου μέχρι τις 7 Αυγούστου. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης;
Francis Kefford: Το πρώτο στάδιο για εμάς στη διαμόρφωση του προγράμματος είναι να ζητήσουμε από όλους τους μουσικούς μας να μας προτείνουν κομμάτια που σημαίνουν κάτι για εκείνους. Αυτό το Φεστιβάλ ενδιαφέρεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο να δημιουργήσει μοναδικές, προσωπικές παραστάσεις με επιλογές κομματιών που οι μουσικοί θα έχουν πραγματικό πάθος να ερμηνεύσουν και αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι του φεστιβάλ. Σε κάθε συναυλία αυτή τη χρονιά θα αντιπαραβάλλονται ένα αριστούργημα της γερμανικής σχολής (συμπεριλαμβάνονται: Το κουαρτέτο εγχόρδων «Άρπα» του Μπετόβεν, το κουαρτέτο για πιάνο σε σολ ελάσσονα του Μπραμς) με συμπληρωματικά έργα της γαλλικής, ρώσικης, τσέχικης και αυστριακής μουσικής (Κουαρτέτο εγχόρδων του Ραβέλ σε Φα Μείζονα, Σεξτέτο Εγχόρδων σε Ρε ελάσσονα, ‘Souvenir de Florence,’ έργο 70 του Τσαϊκόφσκι, Κουιντέτο Εγχόρδων σε Μι ύφεση μείζονα του A. Dvorak και κονσέρτο για πιάνο– Νο 12 σε Λα μείζονα του Μότσαρτ).

Cul.N.: Είστε ένας από τους διοργανωτές του Φεστιβάλ. Πώς αποφασίσατε να διοργανώσετε ένα μουσικό φεστιβάλ στην Ελλάδα;
F.K.: Από τα 16 μου ταξίδευα τουλάχιστον μία φορά το χρόνο στην Ελλάδα. Η μητέρα μου πέρασε την παιδική της ηλικία στην Αθήνα τη δεκαετία του 1950 και του ’60 καθώς ο παππούς μου δούλευε στην Πρεσβεία της Αυστραλίας και έτσι η οικογένειά μου είχε αναπτύξει μια βαθιά αγάπη για την Ελλάδα ενώ υπήρχε πάντα η επιθυμία της επιστροφής εδώ. Μετακόμισα από το Σύδνεϊ στο Λονδίνο για να σπουδάσω μουσική σε νεαρή ηλικία και περνούσα τις διακοπές μου στο Γαλατά, ένα μέρος αξιοσημείωτο τόσο ως προς τη θάλασσα όσο και ως προς την «αρχαία ομορφιά» της περιοχής. Μια οικογενειακή φίλη, αγαπητό πρόσωπο, που ήταν σαν γιαγιά και νονά μου ταυτόχρονα έγινε ο υποστηρικτής του Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού. Το 2010 αποφάσισα να πραγματοποιήσω μία συναυλία στο Γαλατά μαζί με κάποιους φίλους και μέσα από αυτή τη διαδικασία ήρθα σε επαφή με τον Γιάννη Αγρανιώτη ο οποίος ήθελε να οργανώσει ένα φεστιβάλ μουσικής στα νησιά του Σαρωνικού. Αμέσως, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί και εγκαινιάσαμε το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού το 2011.

Cul.N.: Είστε ικανοποιημένος από τις προηγούμενες διοργανώσεις; Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας και με τους αναγνώστες μας τις πιο σημαντικές και ιδιαίτερες στιγμές των 4 προηγούμενων χρόνων;
F.K.: Αυτό το φεστιβάλ είναι το πιο ικανοποιητικό και συγκινητικό project της καριέρας μου. Με τιμά το γεγονός ότι παίζω με τόσο υπέροχους μουσικούς οι οποίοι έχουν γίνει, επίσης, φίλοι μου. Η μουσική ανάμεσα σε στενούς φίλους είναι κατ΄εμέ η πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία της Μουσικής Δωματίου. Ο Μότσαρτ, ο Σούμπερτ, ο Χάιντν, ο Μέντελσον – όλοι έπαιξαν (μεταξύ άλλων στην περίπτωση του Μότσαρτ και του Χάιντν) στα σπίτια τους και μεταξύ στενών φίλων και συγγενών. Είναι υπέροχο πράγμα να νιώθεις μέλος της διαιώνισης αυτής της μακράς παράδοσης, καθώς η πιο φιλική πλευρά συχνά λείπει σε επαγγελματικές συνεργασίες. Φυσικά το πραγματικά ελπιδοφόρο για εμένα είναι πως αυτή η σχέση γίνεται αντιληπτή και στο κοινό και το πιο ικανοποιητικό γι’ αυτό το φεστιβάλ, για εμένα, είναι ότι έχει δημιουργήσει το κοινό του. Στην αρχή είχαμε πολύ μικρή βοήθεια σχετικά με τη δημοσιότητα του φεστιβάλ, ένα πολύ μικρό μπάτζετ, και ο Γιάννης και εγώ δεν είχαμε εμπειρία στη λειτουργία και το «τρέξιμο» ενός φεστιβάλ. Φτάνοντας στην Ύδρα την πρώτη φορά (2011), συνειδητοποιήσαμε πως δεν ήξερε κανείς για τη συναυλία που θα πραγματοποιούσαμε το βράδυ. Έχω μια γλυκιά ανάμνηση με όλους εμάς να περιπλανιόμαστε γύρω από το λιμάνι και τις ταβέρνες με μια αυτοσχέδια πινακίδα στην οποία είχαμε γράψει κάποια αποσπάσματα από τα κομμάτια που περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα της βραδινής μας συναυλίας έτσι ώστε να προσελκύσουμε το κοινό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που ανέβηκα στη σκηνή για τη συναυλία και είδα ένα πολυάριθμο κοινό να έχει έρθει για να μας ακούσει με το πλήθος να στέκεται μέχρι πίσω. Ένιωσα ότι είχαμε κάνει ένα πραγματικό δώρο στους ανθρώπους. Οφείλω να προσθέσω πως είναι μια διαρκής πηγή ενθουσιασμού το γεγονός πως αυτοί οι πραγματικά αξιοσημείωτοι μουσικοί συνεχίζουν κάθε χρόνο να προσφέρουν το χρόνο τους στο φεστιβάλ.

Cul.N.: Αυτή η περίοδος είναι πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα. Πώς αντιμετωπίζετε εσείς την ελληνική κρίση; Εκφράζετε δημόσια την άποψή σας για πολιτικά θέματα ή πιστεύετε πως ένας καλλιτέχνης δεν είναι απαραίτητο να παίρνει πολιτική θέση;
F.K.: Δεν πιστεύω πως το να είναι κάποιος καλλιτέχνης έχει να κάνει σε κάτι με τις πολιτικές του απόψεις. Φυσικά κάποιοι καλλιτέχνες εκφράζουν τις απόψεις τους και αυτό το κάνουν στο πλαίσιο της ιδιότητάς τους ως πολίτες και δημόσια πρόσωπα (αυτό μπορεί να εξελιχθεί και άσχημα όπως όταν ο Μπετόβεν αφιέρωσε την “Ηρωική συμφωνία” στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη για να σβήσει έπειτα θυμωμένα το όνομά του από την αφιέρωση όταν ανακάλυψε τις επεκτατικές του φιλοδοξίες. Παρόλα αυτά σαν καλλιτέχνης, πιστεύω πως ο ρόλος ενός καλλιτέχνη, οποιασδήποτε τέχνης, είναι αρκετά διαφορετικός. Μία από τις μεγαλύτερες καινοτομίες του αρχαίου ελληνικού δράματος ήταν η σύλληψη πως η συναίσθηση και όχι η εκδίκηση οδηγούν στην κάθαρση: Το γεγονός πως μόνο όταν μπαίνουμε στη θέση του άλλου χαρακτήρα και πραγματικά τον κατανοούμε (ειδικά τον εχθρό όπως στους «Πέρσες» του Αισχύλου) θα μπορούσε κανείς να βρει ανακούφιση από τον αέναο κύκλο του μιάσματος. Ως καλλιτέχνες της μουσικής, ο ρόλος μας είναι να βοηθήσουμε το κοινό να μπορέσει να συμπάσχει με το διαχρονικό, ανθρώπινο αντικείμενο της τέχνης το οποίο παραμένει αδρανές μέσα από τις σελίδες και να μεταφέρουμε το κοινό σε μια λιγότερο απτή και περισσότερο ποιητική προοπτική για την ανθρώπινη κατάσταση ακριβώς έξω από τα επίγεια θέματα της πολιτικής και της οικονομίας. Η «Ηρωική συμφωνία» δεν παρουσιάζεται στις μέρες μας λόγω αυτής της σχέσης της με τον Βοναπάρτη, αλλά επειδή «προκαλεί» στοιχεία του ανθρώπινου πνεύματος και ακόμα αφορά πολλούς ανθρώπους. Σε μία τέτοια κρίση, πιστεύω πως ακόμα χρειαζόμαστε αυτό το είδος της τέρψης, ίσως περισσότερο από ποτέ. Πράγματι, η μεγαλύτερη μου ελπίδα είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν την κάθαρση σε αυτή την υπέροχη μουσική.

Cul.N.: Τα μελλοντικά σας σχέδια ως προς το Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού;
F.K.: Για την ώρα η μόνη μας φιλοδοξία είναι να επιβιώσουμε της κρίσης όπως είναι ο στόχος του καθένα άλλωστε. Η ελπίδα μας για το μέλλον είναι απλή∙ να μπορούμε να φέρνουμε εξαιρετικούς καλλιτέχνες να παίζουν μουσική δωματίου στην Ελλάδα.

Το 5ο Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού θα πραγματοποιηθεί από τις 31 Ιουλίου – 7 Αυγούστου 2015