Hospital: έκθεση του Δημήτρη Μυτά στον Εικαστικό Κύκλο

10:51 12/2/2016 - Πηγή: Culture Now

Ο Εικαστικός Κύκλος εγκαινιάζει την Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016 την έκθεση φωτογραφίας του Δημήτρη Μυτά, με τίτλο Hospital.

Η συλλογή των φωτογραφιών του Δημήτρη Μυτά με τίτλο “HOSPITAL” αποτελεί ουσιαστικά τη 2η ολοκληρωμένη δουλειά του η οποία συγκροτείται από μεγάλη ατομική έκθεση και λεύκωμα.

Εγκαταλείποντας το ρόλο του Πατέρα/Φωτογράφου, ρόλο με τον οποίο τον είχαμε γνωρίσει στην προηγούμενη του δουλειά με τον τίτλο «Μηδέν Δέκα» με την οποία είχε επικεντρωθεί στην εικονογράφηση της οικογένειας του και συγκεκριμένα των παιδιών του την πρώτη δεκαετία της ζωής

τους, τώρα επανέρχεται και δοκιμάζει τον εαυτό του παρουσιάζοντας ένα καινούργιο σώμα δουλειάς που προέρχεται από τον ευρύτερο «οικογενειακό επαγγελματικό του περίγυρο» που δεν είναι άλλος από το χώρο του Νοσοκομείου του οποίου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι.

Ο ρόλος, αυτή τη φορά, του Ιατρού/Φωτογράφου αποτελεί μια νέα δυσκολότερη γι' αυτόν σπουδή, με αντικείμενο ένα χώρο που συνιστά γι' αυτόν την καθημερινή του επαγγελματική αλλά και συναισθηματική εμπλοκή. Η καλλιτεχνική προσέγγιση του χώρου εργασίας του, του «Νοσοκομείου», αποτελεί μια διέξοδο στην εναγώνια αναζήτηση τρόπων φωτογραφικής δημιουργίας «μέσα από την τριβή της καθημερινής εργασιακής ρουτίνας και της "σκληρότητας" του ιατρικού χώρου», όπως αναφέρει.

Οι φωτογραφίες του συνιστούν μια μορφή αφήγησης καθώς ο Δημήτρης μας μιλάει για ιστορίες προσώπων και χώρων της καθημερινότητας του τις οποίες επιμελείται και σκηνοθετεί με απόλυτη ακρίβεια. Ο Μυτάς συνθέτει ένα φωτογραφικό δοκίμιο με κοινωνικό περιεχόμενο, που δεν βασίζεται σε μια φαντασιακή επινόηση, αλλά σε μια εις βάθος έρευνα και καταγραφή του συγκεκριμένου θέματος.

Οι φωτογραφίες του διαθέτουν ένα πλούτο κοινωνικών επισημάνσεων. Εκφράσεις και στάσεις του σώματος, προφίλ ένδυσης, συνθέσεις αντικειμένων και παραστάσεις από περιβάλλοντες χώρους με ή χωρίς την ανθρώπινη παρουσία.

Όπως ο August Sander, με το μεγαλειώδες έργο του πάνω στην κοινωνία μιας μικρής πόλης στη Γερμανία, έτσι και ο Μυτάς μας μετατρέπει σε ενεργούς και προσεκτικούς παρατηρητές και μας προτρέπει να παρατηρήσουμε τα συστατικά αυτών των μεμονωμένων εικόνων που όλες μαζί όμως μας κάνουν κοινωνούς του μεγάλου έργου που αυτή η κλειστή κοινωνία επιτελεί.

Μέσα από τα 20 και πλέον χρόνια που ο Δημήτρης έχει σκύψει με αγάπη και μεράκι σε αυτή την εργασία, μας προσφέρει μια αφήγηση γεμάτη αμεσότητα όπου δεν εμφιλοχωρεί η νοσοκομειακή νοσηρότητα αλλά η ακρίβεια, ο ρεαλισμός και οι καθαρές φόρμες όπως αναδύονται μέσα από τον υπάρχοντα φυσικό φωτισμό και τους τόνους του ασπρόμαυρου.

Ο Δημήτρης Μυτάς εργάζεται ως Καρδιολόγος στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Αττικής.

Το λεύκωμα "HOSPITAL" (εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ) θα παρουσιαστεί στα εγκαίνια της έκθεσης.

Επιμέλεια έκθεσης/έκδοσης: Δρ Νίνα Κασσιανού

HOSPITAL

Ξεκίνησα να δουλεύω το θέμα "HOSPITAL" πριν 20 σχεδόν χρόνια. Πολύς χρόνος δεν είναι, σας διαβεβαιώνω. Και ούτε σκοπεύω να σταματήσω να συμπληρώνω ψηφίδες στα επόμενα χρόνια. Βάζω τώρα όμως μια άνω τελεία˙ συλλέγω το υλικό αυτών των χρόνων και στέκομαι απέναντι του με κριτική σκέψη. Θαρρώ ότι αποτελεί ένα στιβαρό σώμα δουλειάς που δύναται να εκτεθεί πλέον, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Κοιτάζω πίσω στα χρόνια και μέσα από τα πορτραίτα των φωτογραφημένων ανθρώπων, τους άδειους ψυχρούς χώρους και τα σκληρά-άψυχα αντικείμενα αναγνωρίζω την διττή μου υπόσταση και την προσωπική μου διαδρομή, φωτογραφική και ιατρική. Συμπεραίνω πια, ότι η ενασχόληση μου με το "Νοσοκομείο" ήταν μια διέξοδος στην εναγώνια αναζήτηση εξεύρεσης τρόπων φωτογραφικής επιβίωσης - καλλιτεχνικής δημιουργίας μέσα στην τριβή της γνωστής εργασιακής ρουτίνας και της εν γένει "σκληρότητας" του ιατρικού επαγγελματικού χώρου.

Αρχικά ήταν μια σχεδόν καθημερινή φωτογραφική άσκηση μέσω λήψεων δύο-τριών καρέ, πολλές φορές αδιάφορων. Σταδιακά, ύστερα από την συλλογή των πρώτων κομματιών, άρχισε να διαμορφώνεται μια αναπάντεχη πραγματικότητα, να αποκαλύπτεται μπροστά μου ένας ολόκληρος κόσμος. Συνειδητοποίησα ότι η πολύωρη εργασία, οι νυχτερινές βάρδιες, οι "εσώκλειστες" γιορτές-αργίες συνιστούσαν ένα παράλληλο σύμπαν. Έτσι, οι ανάπαυλες στα δωμάτια εφημερίας αποτέλεσαν συνειδητά χρονικά διαλλείματα εσωτερικής ενατένισης. Όλα αυτά τα χρόνια, ο σάκος με τα προσωπικά είδη χώρεσε αναγνώσματα (Kamus, Kafka, Dostoyevsky και άλλα "δυσθεώρητα ύψη") και μουσικές (Bob Dylan, Miles Davis, Tom Waits, ...) και ταινίες (Tarkovsky, Bergman, Antonioni, ...). Και φυσικά χώρεσε πάντα τη φωτογραφική μου μηχανή και τα φωτογραφικά μου φαντάσματα... Οι μεγάλοι δάσκαλοι της φωτογραφίας αλλά και δημιουργοί από τέχνες "συγγενικής γραφής" (Rodin) με ώθησαν στην προσπάθεια παραγωγής προσωπικού φωτογραφικού έργου στα πλαίσια του εργασιακού μου χωροχρόνου.

Έμαθα σιγά-σιγά να "οργανώνω" συνθήκες φωτογράφησης συμβιβάζοντας την επαγγελματική μου ιδιότητα με το φωτογραφικό μου προσωπείο. Τα αυστηρά περιχαρακωμένα όρια των ασφυκτικών δομών του νοσοκομείου μάλλον χρησίμευσαν για να τιθασεύσουν τις φόρμες μου. Η αναζήτηση του θέματος στον άμεσο περίγυρο μου με οδήγησε στη χαρτογράφηση των νοσοκομειακών τοπίων, εντάσσοντας σε αυτά την ανθρώπινη παρουσία ή αντιθέτως επισημαίνοντας την "απουσία" της. Οι άνθρωποι που εργάζονται βιώνοντας αυτούς τους χώρους, προσκλήθηκαν πάντοτε με σεβασμό να σταθούν εμπρός στην κάμερα. Ατενίζουν αέναα τον φακό με ευθύτητα, είτε ενδεδυμένοι τα επαγγελματικά τους "ιμάτια" είτε απεκδυόμενοι αυτών προσωρινά. Η νοητική μου προσέγγιση, αυτή της σειριακής αποτύπωσης της νοσοκομειακής ανθρωπογεωγραφίας, με οδήγησε να εκμεταλλευτώ αποκλειστικά τον υπάρχοντα εσωτερικό φωτισμό των νοσοκομειακών κτιρίων. Υπογραμμίζεται νομίζω έτσι, η πλαστικότητα της δομής των σωμάτων και υποβάλλεται η αυστηρότητα του βλέμματος των απεικονιζόμενων μορφών όπως αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της ατμόσφαιρας του "φυσικού" χώρου τους.

Δημήτρης Μυτάς