Sicario: Ο Εκτελεστής, του Ντένις Βιλνέβ
Η Seven Films παρουσιάζει στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015 την ταινία Sicario: Ο Εκτελεστής, του Ντένις Βιλνέβ με τους Έμιλι Μπλαντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο και Τζος Μπρόλιν.
Στο Μεξικό, σικάριο σημαίνει εκτελεστής.
Η πράκτορας του FBI Κέιτ Μέισερ, αφού κατάφερε να καταξιωθεί σε ένα ανδροκρατούμενο
Διάρκεια: 121’
ΕΝΑ ΘΡΙΛΕΡ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ
«Δεν θα επιβιώσεις εδώ. Δεν είσαι λύκος. Αυτή είναι γη λύκων πια»- Αλεχάντρο
Η ακανόνιστη γραμμή μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικό είναι βουτηγμένη στα ναρκωτικά, τη βία, την παράνομη μετανάστευση, τη διαφθορά και το απέραντο σκοτάδι. Το Σικάριο ακολουθεί το ταξίδι μιας ομάδας που κάνει στην άκρη τους κανόνες για να έρθει σε επαφή με αυτούς που δεν τους ακολούθησαν ποτέ.
Ο Ντενίς Βιλνέβ αναφέρει: «Το Sicario ρίχνει μια γενναία ματιά στις στρατιωτικές και κυβερνητικές επιχειρήσεις ενάντια των Μεξικανικών καρτέλ. Αυτή η ιστορία όμως αφορά και την Αμερική, τον ιδεαλισμό και την πραγματικότητα που συγκρούονται όταν έχει ν’ αντιμετωπίσει τα προβλήματα μιας άλλης χώρας».
«Είναι μια ταινία για τις επιλογές που κάνουμε», προσθέτει ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο. «Είναι πολύ δύσκολο να χαρακτηρίσεις κάποιον καλό ή κακό σ’ αυτή την ιστορία. Αγιάζει ο σκοπός τα μέσα; Τι συμβαίνει όταν για να σκοτώσεις έναν άντρα θα σκοτώσεις και 20 αθώους; Έπιασες τον κακό, αλλά με τι τίμημα;»
«Η Κέιτ ιντριγκάρεται από αυτό τον κόσμο», λέει η Έμιλι Μπλαντ. «Συνειδητοποιεί ότι άγγιζε μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων όταν φερόταν σύμφωνα με τους κανόνες. Τώρα θέλει να κάνει τη διαφορά. Ωστόσο, και μόνο η ιδέα ότι πρέπει να σπάσει τους κανόνες φέρνει τον κόσμο της ανάποδα. Τίποτα πια δε βγάζει νόημα».
Ο Τζος Μπρόλιν βρήκε πολύ ενδιαφέρον το δίλλημα της ταινίας «ηθική εναντίον ασφάλειας» και τα σημάδια που μπορεί να σου αφήσει η παράνομη συμπεριφορά έστω κι όταν πρόκειται για καλό σκοπό. «Η ταινία είναι ένα ανθρώπινο μυστήριο που ζητά λύση. Είναι ένα αγωνιώδες και συναισθηματικό παζλ».
ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Το ταξίδι πέρα από τα σύνορα ήταν μια καθημερινότητα για τον Τεξανό σεναριογράφο Τέιλορ Σέρινταν όταν ήταν νέος. Ο Σέρινταν είναι γνωστός ως ηθοποιός για τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά “Sons of Anarchy.” Με την ερευνητική καρδιά ενός συγγραφέα, ένιωθε το κάλεσμα να γράψει για την ανάμνηση εκείνη που είχε πια εξαφανιστεί.
«Το Μεξικό δεν υπάρχει πια. Όχι εκείνο το Μεξικό που απλά πήγαινες για βόλτα. Έχει μετατραπεί σε άνομο τόπο», λέει ο Σέρινταν. «Συνειδητοποίησα ότι δεν είχα δει κάποια ταινία για την αλλαγή του Βόρειου Μεξικό, πως αυτό κυριεύτηκε από τα ναρκωτικά και τη διαφθορά, πως τα καρτέλ στρατικοποιήθηκαν και πως η Αμερική αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα».
Όσο περισσότερο ερευνούσε, τόσο ο Σέρινταν έβλεπε πως τα μαζικά κέρδη αλλοίωναν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Στην αναζήτηση της ιστορίας της καθιέρωσης της σημερινής κατάστασης, βρέθηκε αντιμέτωπος με άκρως απόρρητα προγράμματα της CIA, μυστικές συμφωνίες της Δίωξης Ναρκωτικών, δολοφονίες δημοσιογράφων από τα καρτέλ και τα «σπίτια θανάτου»- σπίτια που δεν κατοικούσαν άνθρωποι, αλλά ήταν φτιαγμένοι οι τοίχοι από αυτούς- τους εχθρούς των καρτέλ. Δεν ήταν μια συνηθισμένη έρευνα για μια ταινία.
Ο Σέρινταν ξεκίνησε την έρευνα από την έρημο Τσιούαουα. Στην αρχή, λάμβανε μόνο σιωπή. «Πήγα σε όλη τη γραμμή των συνόρων. Δε γινόταν να πάρω συνέντευξη από μέλη των καρτέλ, ούτε κυβερνητικούς αξιωματούχους. Ο μόνος τρόπος να αποκτήσω εικόνα, ήταν να μου μιλήσουν οι άνθρωποι που επηρεάζονται από αυτήν την κατάσταση. Τους μετανάστες που η ανάγκη τους οδήγησε να κατοικήσουν στην περιοχή μεταξύ της Νότιας Αριζόνα, του Νέου Μεξικό και του βόρειου Μεξικό. Αυτοί ήταν οι πηγές μου», αναφέρει ο Σέρινταν.
Σταδιακά, άρχισε να αποκαλύπτεται μια εικόνα του πολέμου των ναρκωτικών που δεν είχε δει ποτέ η Αμερική. «Οι εγκληματικές ιστορίες συνήθως λέγονται από την οπτική του ήρωα ή του κακού. Αυτή η ιστορία δεν είναι έτσι. Είναι μια ιστορία που ακόμη κι όταν πιάσεις τον κακό, το πρόβλημα δε θα σταματήσει. Θα υπάρξει ένας νέος την επόμενη ημέρα», σημειώνει ο Σέρινταν.
Ο Σέρινταν ενδιαφερόταν να πει και μια προσωπική ιστορία. Μια ιστορία για το πώς ένας τίμιος άνθρωπος, που απλά αναζητά τη δικαιοσύνη, στοιχειώνεται από τις αποκαλύψεις στα σύνορα. Έτσι γεννήθηκε ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας, μέσα από τα μάτια του οποίου παρακολουθούμε την ιστορία: η Κέιτ Μέισερ.
Ο ΝΤΕΝΙΣ ΒΙΛΝΕΒ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΝΟΤΙΑ
«Υπάρχει μόνο σκοτάδι, φίλε μου»- Αλεχάντρο
Ο Ντενίς Βιλνέβ καταπιάνεται χρόνια με περιοχές που τα ηθικά ζητήματα και οι ανθρώπινες ανάγκες συναντιούνται. Από το πιο πρόσφατο Prisoners, μέχρι το Μέσα από τις φλόγες. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ταίριαζε απόλυτα στο προφίλ του ανθρώπου που θα έπρεπε να είναι πίσω από την κάμερα.
Ο Βιλνέβ ένιωσε αμέσως μια έλξη για το σενάριο, δεν ήθελε όμως να κρίνει κανέναν, αλλά να αφήσει το κοινό να αποφασίσει εάν αυτές οι επιχειρήσεις αξίζουν. «Πάντα πίστευα ότι ο κόσμος μας είναι γκρι, τίποτα δεν είναι άσπρο και μαύρο, κι ότι η αντίληψη του καλού και του κακού καθορίζεται από τη γεωγραφική μας τοποθεσία», σχολιάζει ο σκηνοθέτης. «Υπάρχει λύση στο εμπόριο ναρκωτικών; Το Sicario θέτει πολλά ερωτήματα, αλλά αφήνει ανοιχτές τις απαντήσεις».
Στο βόρειο Μεξικό, η διαφορά καλού και κακού έχει θολώσει περισσότερο από οπουδήποτε στον κόσμο. Ίσως κανείς, ακόμη κι ο πιο τίμιος άνθρωπος δε μπορεί να φύγει από εκεί , χωρίς να αλλοιώσει την ψυχή του. Ο Βιλνέβ τονίζει ότι ο αγώνας κατά της βίας με βία είναι φαύλος κύκλος.
«Το Sicario πρόκειται εν μέρει για ένα φάντασμα: την απαρχαιωμένη ιδέα ότι η Βόρεια Αμερική μπορεί να αντιμετωπίσει τα πιο βίαια προβλήματα του κόσμου με πολύ αποτελεσματικό τρόπο και διακριτικά. Αυτό κάποτε έδινε ανακούφιση- σήμερα ο κόσμος όμως, έχει γίνει ένας πολύ πιο πολύπλοκος τόπος», λέει ο σκηνοθέτης.
«Έχουμε την ανάγκη για υπερήρωες. Ωστόσο, στη σημερινή πραγματικότητα, οι ήρωες δεν έχουν καθαρά χέρια. Οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με τα μεγαλύτερα ηθικά ζητήματα, με αποφάσεις που πρέπει να πάρουν απέναντι στο διάβολο. Τα ηθικά διλήμματα του Sicario με συναρπάζουν. Πόσο μακρυά πρέπει να φτάσουμε για να σταματήσουμε τη δράση των καρτέλ; Μπορούμε να τα σταματήσουμε χωρίς να γίνουμε σαν αυτούς που τα συντηρούν;»
ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΕΞΙΚΟ, ΤΟ ΤΕΞΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
«Τίποτα δε θα βγάζει νόημα στα Αμερικάνικα αυτιά σου, και θα αμφισβητείς τα πάντα. Στο τέλος όμως, θα πεις «Είχατε δίκιο»», - Αλεχάντρο
Η πόλη Χουάρεζ του Μεξικό βρίσκεται στις όχθες του Ρίο Γκράντε, δίπλα στο Ελ Πάσο του Τέξας. Για τους κατοίκους, είναι έξω από τον κόσμο. Η κάποτε αναπτυσσόμενη πόλη έχει γίνει «φονική πρωτεύουσα του κόσμου», οι κάτοικοι ζουν μέσα στο φόβο και σε συνθήκες εξαθλίωσης. Οι εξαφανίσεις και οι δολοφονίες είναι πλέον τόσο συχνά φαινόμενα, που δε φτάνουν ούτε στις εφημερίδες.
Παρόλο που τα ποσοστά εγκληματικότητας έχουν πέσει από το 2012, παραμένει μια πολύ επικίνδυνη πόλη για δημοσιογράφους και επισκέπτες. Πως θα πήγαινε λοιπόν ένα κινηματογραφικό συνεργείο εκεί; Ακόμη και το ρεπεράζ έμοιαζε με στρατιωτική επιχείρηση.
«Όταν αποφασίσαμε να πάμε στο Χουάρεζ, κανείς δε μας έδινε επίσημη έγκριση να περάσουμε τα σύνορα. Συνεργαστήκαμε με ένα Μεξικάνο, που είχε καταφέρει να περάσει στην πόλη ένα συνεργείο του CNN παλιότερα, ο οποίος με τη σειρά του μας έφερε σε επαφή με μυστικούς πράκτορες που μας συνόδευαν στην πόλη. Κουβαλούσαν πολυβόλα στο μπροστινό κάθισμα και μας δίναν οδηγίες, όπως ότι θα ήταν προτιμότερο να φοράμε γυαλιά αντί για φακούς, σε περίπτωση που μας απήγαγαν. Οδηγούσαμε ένα λευκό τζιπ, γιατί οι άνθρωποι των καρτέλ οδηγούσαν μαύρα και θα στοχοποιούμασταν», αναφέρει ο παραγωγός Μπασίλ Ιβάνικ. «Μας επέτρεψαν να βγούμε από το όχημα μόνο δύο φορές. Μας ακολουθούσε ένα αυτοκίνητο γιατί είμασταν εκεί για πολύ καιρό. Αυτό που μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ωστόσο στο Χουάρεζ είναι ότι η ζωή συνεχίζεται- τα παιδιά παίζουν, οι άνθρωποι δουλεύουν, ενώ ταυτόχρονα την πόλη καλύπτει ένα ατελείωτο σκοτάδι».
Τα γυρίσματα δεν έγιναν στους δρόμους του Χουάρεζ για προφανείς λόγους, αλλά στο βάθος του τοπίου που φαίνεται στην ταινία, είναι όντως η πόλη. Τα περισσότερα γυρίσματα έγιναν στην Αλμπουκέρκη, το Νέο Μεξικό, το Ελ Πάσο στο Τέξας και στη Βερακρούζ του Μεξικό.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ ΣΕ ΝΟΥΜΕΡΑ
Οι ΗΠΑ είναι η πρώτη χώρα σε κατανάλωση κοκαΐνης στον κόσμο.
Το 84% της κοκαΐνης που φτάνει στις ΗΠΑ προέρχεται από την κεντρική Αμερική και το Μεξικό.
Από το 2012 μέχρι το 2013, οι καταγεγραμμένες απαγωγές κι εκβιασμοί στο Μεξικό αυξήθηκαν κατλα 25.7% και 29,1% αντίστοιχα.
Σύμφωνα με μια έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας του Μεξικό (INEGI), το 94% των συνολικών εγκλημάτων και το 99% των απαγωγών στο Μεξικό, δεν καταγγέλθηκαν ποτέ και παρέμειναν αδιερεύνητα.
Η Δίωξη Ναρκωτικών της Αμερικής ανέφερε μια αύξηση κατά 324% στην κατάσχεση ηρωίνης στα σύνορα με το Μεξικό, για το διάστημα μεταξύ 2009 και 2013.
Από το 2006 που ξεκίνησε ο πόλεμος των καρτέλ μέχρι το 2014, υπολογίζεται ότι πέθαναν περίπου 90.000 Μεξικανοί.
Από τον Ιανουάριο του 2000 έως το Μάρτιο του 2015, 103 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν και 25 εξαφανίστηκαν.
Η Παγκόσμια Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δήλωσε το 2014 ότι το 89% των εγκλημάτων κατά δημοσιογράφων στο Μεξικό, δε βλέπει ποτέ το φως της δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με έρευνα της Αμερικανικής κυβέρνησης το 2010, περίπου 19 με 29 δισεκατομμύρια δολλάρια πηγαίνουν στο Μεξικό από την Αμερική για διακίνηση ναρκωτικών.
Σύμφωνα με έρευνα του 2011, η διακίνηση ναρκωτικών αναλογεί στο 3 με 4% του μεγαλύτερου από 1 τρισεκατομμύριο δολλάρια ΑΕΠ του Μεξικό.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΗΘΟΠΟΙΩΝ
Η βραβευμένη με Χρυσή Σφαίρα Έμιλι Μπλαντ έγινε ευρύτερα γνωστή με ρόλους όπως στις ταινίες My Summer of Love και Ο διάβολος φοράει Prada.
Η Μπλαντ ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της στο ‘The Baker’s Wife’ το 2014, το Ψαρεύοντας στην Υεμένη, όπως και για το The Young Victoria.
Η Μπλαντ ξεκίνησε την καριέρα της στο Φεστιβάλ Chichester το 2002, όπου ερμήνευσε την Ιουλιέτα για το θεατρικό σανίδι. Το ντεμπούτο της στη θεατρική σκηνή του Λονδίνου ήταν η παραγωγή The Royal Family, στο πλάι της Τζούντι Ντεντς.
Απέσπασε Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της στην τηλεταινία του BBC Gideon’s Daughter. Συνολικά στην καριέρα της υπήρξε υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα άλλες τρεις φορές, για δύο βραβεία BAFTA, και δύο βραβεία των British Independent Film Awards.
Ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο έχει τιμηθεί με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Traffic του Στίβεν Σόντερμπεργκ, και ήταν υποψήφιος για το ρόλο του στο 21 Γραμμάρια του Αλεχάντρο Ινιαρίτου. Συνεργάστηκε ξανά με το Σόντερμπεργκ για το Che, και η ερμηνεία του του χάρισε Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών το 2008.
Ο Ντελ Τόρο έκανε το ντεμπούτο του στο License to Kill του Τζον Γκλεν. Γεννημένος στο Πουέρτο Ρίκο, μεγάλωσε στη Πενσυλβάνια. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, όπου συμμετείχε σε αμέτρητες θεατρικές παραστάσεις. Μία από αυτές τον οδήγησε στο θέατρο Lafayette της Νέας Υόρκης. Ο Ντελ Τόρο στη συνέχεια σπούδασε στο Ωδείο Stella Adler με μέντορα τον Άρθουρ Μεντόζα.
Ο Τζος Μπρόλιν ήταν υποψήφιος για Όσκαρ και για Βραβείο από το Σωματείο Ηθοποιών για το ρόλο του στο Milk του Γκας Βαν Σαντ. Τη χρονιά που μας πέρασε, προκάλεσε αίσθηση με την ερμηνεία του Έμφυτο Ελάττωμα του Πολ Τόμας Άντερσον και ήταν υποψήφιος στα Βραβεία Critics Choice. Από το σωματείο ηθοποιών βραβεύτηκε και για την ερμηνεία του στο Καμία Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους. Ο Μπρόλιν έκανε το ντεμπούτο το στη μεγάλη οθόνη στην ταινία Goonies, του Ρίτσαρντ Ντόνερ.
Για τη μικρή οθόνη, ο Μπρόλιν εμφανίστηκε στις σειρές “The Young Riders,” “Private Eye”, “Winnetka Road”, “Into the West,” και “Mr. Sterling.”
Ως παραγωγός εργάστηκε με το Ματ Ντέιμον και τον Κρις Μουρ σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο The People Speak, βασισμένο στο βιβλίο του 1980 A People’s History of the United States. Η ταινία προβλήθηκε από το History Channel το 2009.
Ο Μπρόλιν έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 2008 με τη μικρού μήκους ταινία X. Προβλήθηκε στα φεστιβάλ της Σάντα Μπάρμπαρα, South by Southwest και του Ντάλας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Ένας από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες της γενιάς του, ο Ντενίς Βιλνέβ, έχει πείσει κοινό και κριτικούς με το μοναδικό του οπτικό στυλ και τη φρέσκια προσέγγιση στην αφήγηση.
Το ντεμπούτο το «Un 32 août sur Terre» (August 32nd on Earth), επιλέχθηκε από περισσότερα από 35 φεστιβάλ το 1998, και συμμετείχε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών και στο φεστιβάλ του Τορόντο.
Το 2000, η ταινία του Maëlstrom, επιλέγεται από το Σάντανς, το Τορόντο και άλλα 30 φεστιβάλ διεθνώς. Η ταινία απέσπασε συνολικά 25 βραβεία, ανάμεσα στα οποία και το FIPRESCI στο φεστιβάλ του Βερολίνου το 2001. Η ταινία ήταν η επίσημη πρόταση του Καναδά για τα Όσκαρ το 2001.
Το 2008, κάνει τη μικρού μήκους Next Floor, η οποία απέσπασε το βραβείο Καλύτερης Μικρού μήκους ταινίας της Canal+, στο φεστιβάλ Καννών. Επιλέχθηκε επίσης σε 150 φεστιβάλ διεθνώς, όπου κι απέσπασε περίπου 50 βραβεία.
Το 2009, κυκλοφορεί η τρίτη ταινία του, το Πολυτεχνείο (Polytechnique). Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο σκηνοθετών στις Κάννες, ενώ ακολούθησαν κι άλλα φεστιβάλ, όπως του Ελσίνκι, της Στοκχόλμης, του Λονδίνου, της Τάιπεϊ και Γκιζόν. Έλαβε το βραβείο Καλύτερης Καναδικής Ταινίας το 2009, από την ένωση κριτικών του Καναδά, κι άλλα 9 βραβεία Genie και 5 Jutra, ανάμεσα στα οποία και Καλύτερης Σκηνοθεσίας.
Η τέταρτη μεγάλου μήκους του Μέσα από τις φλόγες (Incendies), ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2011.
Ο Άνθρωπος Αντίγραφο (Enemy) ήταν η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του σκηνοθέτη και συνεργασία με τον Τζέικ Τζίλενχαλ, η οποία και συνεχίστηκε στο Prisoners.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΥ
Το 2012 ο Τέιλορ Σέρινταν πούλησε το σενάριο του Comancheria στην εταιρία Sidney Kimmel Entertainment. Η ταινία μπήκε ήδη σε παραγωγή με σκηνοθέτη το Ντέιβιντ ΜακΚένζι και πρωταγωνιστές τους Κρις Πάιν, Μπεν Φόστερ και Τζεφ Μπρίτζες.
Ο Σέρινταν έχει διασκευάσει για τη Warner Bros το μυθιστόρημα του Χάουαρντ Μπλουμ, Dark Invasion. Στην ταινία θα πρωταγωνιστήσει ο Μπράντλεϊ Κούπερ. Ετοιμάζει ταυτόχρονα το σενάριο για τη σειρά Yellowstone του HBO.
Ο Σέρινταν είναι ευρύτερα γνωστός ως ηθοποιός για τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά “Sons of Anarchy.”
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ψυχαγωγία
- Με χαμόγελα και λάμψη η Μπαζιάνα στο πλευρό του Τσίπρα
- Το καυστικό σχόλιο της Έλενας Ακρίτα για τα exit polls
- Έπεσε live το σκηνικό του «Καλημέρα Ελλάδα»- Πώς αντέδρασε ο Παπαδάκης [vds]
- 5 πολιτικοί που διαθέτουν μια στάλα στιλ
- Ποιος Έλληνας ηθοποιός παντρεύεται στις 8 Νοεμβρίου;
- 8 φωτογραφίες χειρότερες και από πρωινό Δευτέρας
- Ο Δημήτρης Αλεξάνδρου ανακοίνωσε πότε ξεκινάει η «Ελένη» [photo]
- Συγκλονιστικές οι εξελίξεις του «Μπρούσκο»: Μελίνα και Σήφης ξανά μαζί!
- #TaperakiProject | Φακές με σολομό
- Emmys 2015: Το επιτέλους βραβείο του Τζον Χαμ για το «Mad Men»
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Culture Now
- Τελευταία Νέα Culture Now
- Sicario: Ο Εκτελεστής, του Ντένις Βιλνέβ
- The Sieves &Rollands live @ six d.o.g.s
- Το εργαστήριο της πεταλούδας - Gioconda Belli
- Η κωμωδία «Σίσυφος» στο 21ο Φεστιβάλ Παπάγου-Χολαργού
- Ο Μικρός Χίτλερ, του Arnold Bernfeld στο Θέατρο του Νέου Κόσμου
- Improv Comedy Nights στο Θέατρο Άβατον
- Ο Αλέξανδρος Μίχος "χωρίς παπούτσια" live στο Σταυρό του Νότου Club
- Εύθυμη στυξ - Στέλλα Χρ. Κόκκαλη
- Στον Γιώργο Κουτσούκο το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2015
- To ντοκιμαντέρ The Forecaster από το CineDoc στο Γαλλικό Ινστιτούτο
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ψυχαγωγία
- Το σχόλιο του Δημήτρη Ουγγαρέζου για τις εκλογές και... τον καιρό: «Εμάς πάντως του '80 που ψηφίζαμε ΠΑΣΟΚ...»
- 5000 ζωγραφιές και ένα κυκλαδικό κεφάλι σε μία έκθεση
- 8 φωτογραφίες χειρότερες και από πρωινό Δευτέρας
- 5 πολιτικοί που διαθέτουν μια στάλα στιλ
- Ο Δημήτρης Αλεξάνδρου ανακοίνωσε πότε ξεκινάει η «Ελένη» [photo]
- Βαριά επιδείνωση του καιρού με βροχές, καταιγίδες και πλημμύρες
- Το ντεμοντέ σκηνικό και η θολούρα..
- Ο Ρόκυ, ο Spiderman και ο Αλλαντίν χορεύουν στην ίδια ταινία!
- Με χαμόγελα και λάμψη η Μπαζιάνα στο πλευρό του Τσίπρα