Αβελάρδος και Ελοΐζα, του Γιάννη Καλαβριανού στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

16:58 23/9/2014 - Πηγή: Culture Now

Μετά τις δύο sold out παραστάσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών, ο Γιάννης Καλαβριανός παρουσιάζει στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από 8 Οκτωβρίου 2014 μια εντελώς νέα και ξαναδουλεμένη εκδοχή της τραγικότερης ίσως ιστορίας αγάπης, Αβελάρδος και Ελοΐζα, με νέο κείμενο και εντελώς διαφορετική σκηνοθεσία.

«Οι άνθρωποι γίνονται ζώα όταν ερωτεύονται. Και θηρία, όταν ερωτεύονται οι άλλοι…»

Η ιστορία του Αβελάρδου και της Ελοΐζας

Βρισκόμαστε στο Παρίσι του 12o αιώνα, την εποχή που μεσουρανεί το άστρο του σαραντάχρονου Πέτρου Αβελάρδου.

Ο Αβελάρδος ήταν ένας από τους σημαντικότερους θεολόγους και φιλοσόφους του Μεσαίωνα, υπέρμαχος της διαλεκτικής, της αμφιβολίας και της έρευνας ως προϋπόθεση για την πίστη. Ο εφημέριος του Παρισιού, Φυλμπέρ, εκτιμώντας τον απεριόριστα, του εμπιστεύεται για μαθήτρια τη δεκαεξάχρονη ανιψιά του, Ελοΐζα, που παρά τη μικρή της ηλικία έχει ήδη μια εξαιρετικά ευρεία καλλιέργεια. Ο Αβελάρδος και η Ελοΐζα γρήγορα γίνονται εραστές. Το σκάνδαλο που ξεσπά είναι τεράστιο, η Ελοΐζα μένει έγκυος, η Εκκλησία αντιδρά και ο Φυλμπέρ, θεωρώντας την προσβολή στο πρόσωπό του τεράστια, διατάζει την τιμωρία του Αβελάρδου. Πληρωμένοι δολοφόνοι εισβάλουν στο σπίτι του ζευγαριού και τον ευνουχίζουν. Ο Αβελάρδος όμως, παρά τον ευνουχισμό του, επιζεί. Ταπεινωμένος, εγκαταλείπει τα πάντα, καταφεύγει στο μοναστήρι του Σαιν Ντενί και παραγγέλνει στην Ελοΐζα να γίνει και εκείνη μοναχή. Η ίδια, απολύτως ερωτευμένη μαζί του, υπακούει. Το ζευγάρι ζει σε χωριστά μοναστήρια για τα επόμενα 20 χρόνια, δεν συναντιέται παρά μόνο για μία και μοναδική φορά και επικοινωνεί μόνο με παθιασμένες επιστολές.

Ο Αβελάρδος συνεχίζει να συγγράφει και να προκαλεί την Εκκλησία που τον καταδιώκει μέχρι τον θάνατό του. Η Ελοΐζα ζει ακόμη 20 χρόνια. Η τελευταία της επιθυμία πριν πεθάνει, ήταν να θαφτεί μαζί με τον αγαπημένο της, παράκληση που δεν εισακούεται, παρά 700 χρόνια αργότερα, όταν χτίζεται το Κοιμητήριο του Père Lachaise και μεταφέρονται τα οστά τους σε κοινό τάφο. Ο τάφος τους σώζεται στο Παρίσι και έχει πλέον μετατραπεί σε σύμβολο της αιώνιας αγάπης και τόπο προσκυνήματος για τους ερωτευμένους.

Μέσα σε ένα σκηνικό χώρο που θυμίζει αποθήκη «Μουσείου Αβελάρδου και Ελοΐζας», η Ελένη Κοκκίδου, ο Γιώργος Γλάστρας και η Χριστίνα Μαξούρη, παρουσιάζουν την άγνωστη στην Ελλάδα αληθινή ιστορία τους, εμπνέονται από αυτήν και μιλούν για όλες τις μεγάλες και δύσκολες αγάπες που μας σημαδεύουν.

Η ταυτότητα της παράστασης

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Κίνηση: Χρήστος Παπαδόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριέττα Σπηλιοπούλου

Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Ελένη Κοκκίδου, Χριστίνα Μαξούρη